Zmarła Irena Anders

Irena Anders (autor: Mariusz Kubik, opublikowano na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0).

Urodziła się 12 maja 1920 w Bruntálu na Śląsku Czeskim. Pochodziła z polsko-rusińskiej rodziny, od 1926 r. mieszkała we Lwowie. Tam też uczyła się śpiewu i gry na fortepianie. W czasie II wojny światowej występowała w ZSRR w zespole Henryka Warsa, następnie zaś w zespole „Polska Parada” przy 2. Korpusie Polskim. Przebyła cały szlak bojowy tej formacji, od ZSRR do Włoch. Po bitwie o Monte Cassino wystąpiła na górze klasztornej. W czasie tego koncertu, wraz ze swoim pierwszym mężem Gwidonem Boruckim, wykonała po raz pierwszy piosenkę Czerwone Maki na Monte Cassino.

Po wojnie pozostała na emigracji i zamieszkała w Wielkiej Brytanii. Współpracowała z Marianem Hemarem i Feliksem Konarskim, występowała dla Polonii, nagrywała piosenki dla BBC i Radia Wolna Europa. W 1946 r. wystąpiła w dwóch filmach: polskim Wielka Droga (reż. Michał Waszyński) i włoskim Nieznajomy z San Marino.

Od 1948 r. druga żona gen. Władysława Andersa. Po jego śmierci w 1972 r. zajęła się utrwalaniem spuścizny po nim. Prowadziła też działalność na rzecz Polonii. W 2007 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2009r. została awansowana do stopnia kapitana Wojska Polskiego. W wyborach prezydenckich 2010 r. weszła w skład komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego.

Źródło: wiadomosci.gazeta.pl

Korekta: Agnieszka Kowalska