Zmarł Wojciech Kilar

(fot. Cezary Piwowarski, opublikowano na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa–na tych samych warunkach 3.0 niezlokalizowana).

Urodził się 17 lipca 1932 r. we Lwowie. Po wojnie uczęszczał do szkół muzycznych w Rzeszowie, Krakowie oraz Katowicach. W latach 1950-1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Debiutował w Konkursie Utworów Symfonicznych na V Festiwalu Młodzieży w Warszawie w 1955 r. oraz w pierwszych edycjach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień.

Początkowo jego twórczość nawiązywała do polskiego i europejskiego neoklasycyzmu ([Mała uwertura], [I i II Symfonia], [Sonata na róg i fortepian], [Béla Bartók in memoriam]). W początkach lat 60. był, m.in. wraz z Krzysztofem Pendereckim i Henrykiem Góreckim, jednym z czołowych przedstawicieli „polskiej szkoły kompozytorskiej” i nowego nurtu awangardowego zwanego sonoryzmem (utwory [Herbsttag], [Riff 62], [Générique], [Diphtongos], [Springfield Sonnet], [Training 68], [Upstairs-Downstairs]). W latach 70. w jego muzyce pojawiły się inspiracje tradycją ludową – z tego okresu pochodzą m.in. Krzesany, Przygrywka i kolęda czy Kościelec. W swojej twórczości chętnie odwoływał się też do wątków religijnych, czego przykładem może być Bogurodzica, Angelus, Veni Creator czy napisana w związku z obchodami millenium Missa pro pace.

Przez większość swojej kariery był też kompozytorem muzyki filmowej, m.in. do wielkich produkcji historyczno-wojennych ([Westerplatte], [Hubal]), komedii ([Giuseppe w Warszawie], [Sami swoi], [Rejs]), ekranizacji dzieł literackich ([Lalka], [Przygody Pana Michała], [Ziemia obiecana], [Rodzina Połanieckich], [Pan Tadeusz], [Zemsta]), filmów kina moralnego niepokoju ([Barwy ochronne], [Przypadek]) czy dzieł biograficznych ([Korczak], [Faustyna], [Pianista]). Uznanie światowe przyniosła mu muzyka do filmu Dracula Francisa Forda Coppoli, Dziewiąte wrota Romana Polańskiego czy Portret damy Jane Campion.

W 1980 r. otrzymał nagrodę państwową I stopnia, a w 2005 r. Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2002 r. odznaczono go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a w 2008 r. Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 odebrał medal Per artem ad Deum (Przez sztukę do Boga), przyznawany przez Papieską Radę ds. Kultury. 3 maja 2012 r. został uhonorowany Orderem Orła Białego.

Źródło: polskieradio.pl