Zakazana miłość córki Mussoliniego
W starej szafie w domu syna Bongiorna, Eduarda, znaleziono pudełko z powstałymi pomiędzy wrześniem 1945 a sierpniem 1947 r. listami, fotografiami, pamiątkami i puklami włosów, które świadczą o niezwykłym uczuciu. Zainspirowało to dziennikarza Marcella Sorgiego do opisania historii tej miłości, dzięki czemu niedawno ukazała się we Włoszech książka pt. „Edda Ciano i komunista. Niewysłowiona namiętność córki Duce”. Jak zapewnia autor, nie ma w niej żadnej fikcji, a jedynie dziennikarska rekonstrukcja.
Edda była od 1930 r. żonata z Galeazzem Cianem, faszystowskim ministrem spraw zagranicznych Włoch, lecz w 1943 r. został on skazany na śmierć za zdradę stanu i zastrzelony pomimo wstawiennictwa żony.
Po upadku faszystowskiego reżimu Edda więziona była na Lipari i tam też spotkała Leonidę Bongiorna, z którym nawiązała wkrótce romans. W jednym z listów Leonida wspomina, że gdy po raz pierwszy ujrzał Eddę, wyglądała ona niczym mała jaskółka z przetrąconymi skrzydłami.
Jak twierdzi Sorgi, Leonida miał świadomość sprzeczności pomiędzy własnymi przekonaniami komunisty i antyfaszysty, a związkiem z córką Il Duce. Wydaje się, że szukał usprawiedliwienia w stanie zdrowia Eddy – skoro widział w niej „małą ranną jaskółkę”, nie mógł zostawić jej na śmierć.
Z listów wynika, że również Edda nie chciała początkowo angażować się emocjonalnie, jednak gdy w czerwcu 1946 r. została zwolniona z aresztu i wróciła do swych dzieci w Rzymie, pisała do Leonidy Przyjedź i zamieszkaj ze mną. Nie porzucaj szczęścia, które ofiaruje Ci Bóg.
Bongiorno znał już wtedy jednak swoją przyszłą żonę, Angelę, a z Eddą spotkał się jeszcze tylko raz, w hotelu w Messynie na Sycylii. Później wrócił na Lipari i ożenił się z Angelą. Edda zmarła w Rzymie w 1995 r.
Zobacz też:
- Rodzinne miasto Mussoliniego zakazało sprzedaży faszystowskich pamiątek
- Historyczno-kulturowe korzenie propagandy faszystowskiej
- Za nowe imperium rzymskie! Włoskie jednostki kolonialne i sojusznicze w latach 1935-43 (cz. I)