Wendy Holden – „Wallis Simpson. Księżna” – recenzja i ocena
Wendy Holden – „Wallis Simpson. Księżna” – recenzja i ocena
Wallis Simpson stała się bohaterką jednego z największych skandali brytyjskiej monarchii, kiedy król Edward VIII zdecydował się abdykować, aby móc ją poślubić. Małżonkowie przez resztę życia spotykali się z ostracyzmem ze strony rodziny królewskiej, a Wallis została uznana za wyrachowaną manipulatorkę, która zniszczyła porządek życia Windsorów. Negatywny obraz Amerykanki utrwalił się w powszechnej świadomości, ale Wendy Holden w swojej najnowszej książce „Wallis Simpson. Księżna” przedstawia zgoła odmienny wizerunek bohaterki.
Wendy Holden to pochodząca z Londynu pisarka i dziennikarka, pracowała w redakcjach między innymi „The Sunday Times” czy „Tatler”. Jest autorką kilkudziesięciu książek, w tym powieści historycznych i biografii, polscy czytelnicy mogą znać ją z wydanej w tym roku „Królewskiej guwernantki”. Holden postanowiła kontynuować wątek brytyjskiej rodziny królewskiej w książce „Wallis Simpson. Księżna”, w której skupia się na jednej z bardziej kontrowersyjnych postaci w jej historii.
Historia rozpoczyna się w 1928 r., kiedy Wallis przeprowadza się ze swoim drugim mężem, Ernestem Simpsonem, ze Stanów Zjednoczonych do Londynu. Chronologiczna narracja przeplatana jest krótkimi rozdziałami ukazującymi bohaterkę podczas pogrzebu Edwarda VIII w 1972 r. W toku powieści poznajemy również wydarzenia z jej wcześniejszego życia, które autorka wykorzystuje do stworzenia pogłębionego obrazu osobowości i charakteru Wallis. Przyszła księżna Windsoru od momentu przybycia do Anglii pragnęła obracać się wśród elity i marzyła o luksusach, których jej mąż nie był w stanie zapewnić. Dzięki determinacji i odrobinie szczęścia nawiązuje znajomość z kochanką następcy tronu, Thelmą Furness, i otrzymuje zaproszenie do jego posiadłości w Windsorze, Fort Belvedere. Podczas spotkania z księciem, nazywanym przez bliskich Davidem, zawiązała się między nimi pewna nić porozumienia i w niedługim czasie Wallis i jej mąż stali się członkami najbliższego kręgu księcia.
Marzenia bohaterki urzeczywistniły się, a przyjaźń z Davidem otworzyła jej drzwi do życia pełnego blichtru. Ich relacja stawała się coraz bliższa, aż w końcu nawiązali romans. W książce relacja ukazana jest jako bardzo intensywna, zwłaszcza ze strony księcia, Wallis natomiast była bardziej świadoma konsekwencji ewentualnego małżeństwa, na które naciskał David. W momencie, gdy został królem po śmierci ojca, Jerzego V, jego starania przybrały na sile, a wobec braku legalnych możliwości zdecydował się abdykować. Wydarzenia przedstawione w powieści z perspektywy Wallis ukazują jej przerażenie wobec niechęci społeczeństwa oraz wątpliwości dotyczące związku z Windsorem i samego małżeństwa. Książka kończy się w momencie ogłoszenia abdykacji. Szkoda, że nie ukazano późniejszych losów pary, przez co nie przybliżono czytelnikom dalszych konsekwencji ich decyzji i życia Wallis jako księżnej.
„Wallis Simpson. Księżna” jest fabularyzowaną biografią, opartą na faktach (autorka korzystała z opracowań, a książka zawiera wybraną bibliografię), nie zawsze jednak ściśle się ich trzymającą. Pewne wątki z życia bohaterki, jak na przykład romanse, zostały pominięte, a inne, jak ubogie dzieciństwo czy samotność w latach szkolnych wyolbrzymiono. Wydaje się, że książka została napisana niejako, aby odczarować złą legendę Wallis Simpson, ale spowodowało to pewne wypaczenie jej postaci. Autorka ukazuje bohaterkę jako kobietę o słabszym charakterze niż wspominali ją bliscy, kładzie nacisk na ukazanie dobrych cech Wallis, jej empatii i ogromnego przywiązania do drugiego męża. Z pewnością nie można jednak książce odmówić dużego ładunku emocjonalnego, choć czasem może ocierać się on o melodramatyzm.
„Wallis Simpson. Księżna” to dobrze napisana zbeletryzowana biografia, mogąca być świetną lekturą dla zainteresowanych życiem Wallis Simpson oraz miłośników lżejszych pozycji o tematyce historycznej.
