O co chodzi z niemieckimi reparacjami dla Polski? Najważniejsze informacje, które musisz poznać [Video]
Nowy porządek świata ustalony po zakończeniu II wojny światowej zakładał, że Niemcy zobowiązane są wynagrodzić w naturze straty spowodowane przez nie w toku wojny narodom sojuszniczym. Odszkodowanie powinny otrzymać w pierwszej kolejności te kraje, na których spoczywał główny ciężar wojny i które poniosły największe straty oraz miały znaczący udział w zwycięstwie nad wrogiem. Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Francja podjęły decyzję o podzieleniu Niemiec oraz samego Berlina na cztery strefy okupacyjne: brytyjską francuską amerykańską i radziecką.
Każde państwo okupujące byłą Trzecią Rzeszę miało odebrać swoje części reparacji z wydzielonej strefy okupacyjnej. Dodatkowo Związek Radziecki miał też sięgnąć do niemieckich funduszy zagranicznych. Amerykanie i Rosjanie ustalili, że suma poboru kwoty przeznaczonej na reparacje z funduszy powinna wynosić 20 mld dolarów. 50% tej sumy, a więc 10 mld dolarów miało przypaść ZSRR, z czego 15% Związek Radziecki miał zgodnie z ustaleniami w Poczdamie wypłacić Polsce w ramach reparacji. Kwestia ta została ujęta w umowie między Polską a ZSRR z 16 sierpnia 1945 roku.
Oznacza to, że ZSRR stał się pośrednikiem między Niemcami a Polską w sprawie wypłaty reparacji wojennych. W zamian za wypłatę wspomnianych 15%, Władze ZSRR zażyczyły sobie, by Polska w czasach PRL-u sprzedawała Związkowi Sowieckiemu węgiel 10-krotnie taniej niż wynosiła cena rynkowa. Miały tam też trafić maszyny produkcyjne, które Niemcy zostawili na ziemiach polskich, pośpiesznie się wycofując. Ale na tym nie koniec… Co stało się z pieniędzmi, które należały się Polakom w zamian za poniesione straty wojenne? Ile faktycznie zyskaliśmy i straciliśmy? Jak wyglądały relacje polsko-niemieckie po zakończeniu wojny? Między innymi tego dowiecie się, jeśli obejrzycie video!
