Iwona Kienzler – „Karol III. Król ekscentryk” – recenzja i ocena
Iwona Kienzler – „Karol III. Król ekscentryk” – recenzja i ocena
Niedawno minął rok od koronacji króla Karola III i jego żony Kamili, którą za pośrednictwem telewizji i internetu śledziły miliony widzów na całym świecie. Nowy brytyjski monarcha długo czekał na tę chwilę, chociaż trudno powiedzieć, by przez ten czas żył w cieniu swojej matki, królowej Elżbiety II. Jego małżeństwo z Dianą Spencer było szeroko komentowane w mediach lat 80. i 90., a rok, w którym doszło do separacji pary, zapisał się w dziejach brytyjskiej monarchii jako annus horribilis.
Na przestrzeni lat prasa donosiła o kolejnych romansach Karola, a do grona kobiet, które podbiły serce monarchy, należała ponoć nawet słynna Barbra Streisand. Miłością jego życia okazała się jednak Camilla Parker Bowles, która – choć początkowo nienawidzona przez Brytyjczyków – z czasem zdołała (przynajmniej częściowo) zdobyć ich przychylność. Życiorys Karola III wzięła na warsztat autorka licznych publikacji o członkach rodziny królewskiej Iwona Kienzler, której książka Karol III. Król ekscentryk ukazała się 27 marca 2024 r. nakładem wydawnictwa Bellona.
W liczącej ponad pięćset stron publikacji Iwona Kienzler szczegółowo opisuje dzieciństwo monarchy, śledzi długą drogę Karola do brytyjskiego tronu, omawia jego burzliwe życie osobiste oraz pokazuje jego prywatne oblicze. Z książki wyłania się obraz człowieka, który ma swoje kompleksy, dziwactwa i słabości, lecz jednocześnie żywo interesuje się losem Brytyjczyków, angażuje w działalność charytatywną i proekologiczną oraz ma wiele, często nieoczywistych pasji, jak choćby malarstwo czy ogrodnictwo. Poza tym jest pierwszym brytyjskim królem z tytułem magistra i w ogóle pierwszym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej, który zdobył wyższe wykształcenie – i to w dziedzinie archeologii.
Autorka bardzo dużo uwagi poświęca roli kobiet w życiu króla Karola III, przyglądając się jego relacjom z babką, matką oraz dwiema żonami. Przez całe swoje życie monarcha był bowiem otoczony silnymi kobiecymi osobowościami, skupiającymi na sobie uwagę mediów i sprowadzającymi go często na drugi plan. Jeśli zaś Karol pojawiał się w centrum zainteresowania, to najczęściej jako bohater negatywny, m.in. za sprawą swojego romansu z Camillą Parker Bowles i rozwodu z uwielbianą przez Brytyjczyków Dianą Spencer. Kienzler pokazuje też, jak duży wpływ na życie monarchy miało jego wychowanie i stosunki z rodzicami. Pierwszym słowem, jakiego nauczył się Karol, było „nana”, ponieważ najwięcej czasu spędzał z nianią, a nie z wiecznie zajętą – najpierw jako następczyni tronu, później jako królowa – matką.
Strofowany i krytykowany przez ojca, księcia Filipa, stał się z kolei pogrążonym w świecie własnych pasji introwertykiem, któremu największą przyjemność sprawia obcowanie z naturą. Pisarka zdradza zarazem, jakim ojcem jest Karol dla swoich synów Williama i Harry’ego. Przypomina, że ich relacje nie zawsze układały się prawidłowo, zwłaszcza w obliczu rozwodu monarchy z Dianą i jej późniejszej tragicznej śmierci czy niedawnego „Megxitu” i premiery autobiografii księcia Harry’ego Ten drugi.
Książka Karol III. Król ekscentryk nie jest jednak tylko biografią brytyjskiego króla, ale też opowieścią o dworze Windsorów, który – choć nadal pod wieloma względami pruderyjny i nieco skostniały – coraz bardziej otwiera się na zachodzące w świecie zmiany. Autorka przytacza wiele ciekawostek związanych z funkcjonowaniem brytyjskiej monarchii, wyjaśnia zasady, jakimi rządzi się świat royalsów, a także odnajduje analogie między decyzjami Karola a postępowaniem jego przodków. W publikacji znajdziemy również liczne cytaty – zarówno wypowiedzi samego monarchy z rozmaitych publicznych wystąpień, jak i osób z jego najbliższego otoczenia czy znawców historii brytyjskiej rodziny królewskiej.
Iwona Kienzler potrafi pisać w sposób, który sprawia, że jej książki czyta się jak wciągającą powieść, choć jednocześnie opiera się na bogatym materiale źródłowym – w bibliografii znajdziemy nie tylko opracowania, ale też liczne źródła internetowe. Z założenia jest to publikacja popularnonaukowa, nie naukowa, więc autorka nie przytłacza czytelnika ogromem dat i faktów, lecz stara się przede wszystkim zaciekawić ich postacią Karola III. Być może czasami zbyt dużo uwagi poświęca bohaterom drugoplanowym, ale dzięki temu możemy dowiedzieć się więcej o ludziach, który wywarli największy wpływ na życie brytyjskiego króla.
Rzuca się też w oczy stosunkowo niewielka liczba zdjęć jak na tego typu publikację, ale to już bardziej uwaga do wydawnictwa niż do autorki. Śmiało można natomiast stwierdzić, że jeśli chodzi o liczne publikacje Kienzler, biografie członków brytyjskiej rodziny królewskiej są zdecydowanie jej najmocniejszą stroną.
