Gwiazdka Cieszyńska - Julia Pastrana
Gwiazdka Cieszyńska, pismo dla zabawy, nauki i przemysłu
Ner. 6. – Cieszyn d. 6. Lutego. – R. 1858.
Julia Pastrana urodziła się w 1834 roku wśród Indian z zachodniego Meksyku. Sławę zyskała za sprawą obfitego owłosienia twarzy i ciała, niezwykle dużych uszu i nosa, a także przerośniętych dziąseł i nieregularnych zębów. Przez swój wygląd uznawano ją za dziecko Meksykanki i małpy (najczęściej podawano orangutana) lub niedźwiedzia. W połowie XIX wieku odkrył ją i kupił Theodore Lent, który nauczył ją tańca i muzyki, a następnie zabrał na tournée po miastach Ameryki i Europy. Jej kariera rozpoczęła się w 1854 roku, gdy wystąpiła na Broadwayu w Nowym Jorku. W Lipsku grała w sztuce „Mleczarz uleczony”. Sztuka opowiadała historię młodego, niemieckiego chłopaka, zakochanego w kobiecie, która zawsze zakrywała twarz welonem. Gdy młodzieńca nie było na scenie Julia, ku wielkiej uciesze publiczności, unosiła welon. Sztuka kończy się w momencie, kiedy chłopak w końcu widzi twarz ukochanej i zostaje wyleczony ze swojego uczucia.
Julia Pastrana Julia opisywana była jako osoba cywilizowana i inteligentna. Nauczyła się czytać i pisać w trzech językach (podczas występów w Londynie śpiewała romanse w języku hiszpańskim i angielskim). Uwielbiała podróżować, gotować i szyć. Była żądna wiedzy i chętnie poddawała się badaniom lekarskim. Podkreślała, że jest szczęśliwa i zadowolona ze swojej pozycji oraz że nie pragnie bogactwa. Bogactw z pewnością pragnął Theodore Lent. W 1857 roku poślubił Julię, obawiając się utraty korzyści płynących ze współpracy. 20 marca 1860 roku w Moskwie Julia urodziła syna, który posiadał podobne do matki cechy. Dziecko przeżyło tylko trzy dni, a jego matka zmarła pięć dni później (w nocy z 24 na 25 marca 1860 roku) w wyniku powikłań po porodzie.
Theodore Lent nie zrezygnował z pokazów Julii. Skontaktował się z profesorem Sukolovem (Sokołowem) z Uniwersytetu Moskiewskiego, który za pomocą nieznanych technik balsamowania, zmumifikował ciała Julii Pastrany i jej syna. Zmumifikowane szczątki zachowały swój kolor i formę, i podobno wyglądały bardzo żywo. Wkrótce Lent znalazł inną kobietę z podobnymi do Julii cechami i również ją poślubił. Nadał jej pseudonim Zenora Pastrana i pokazywał w wielu miastach Europy. W 1880 roku oboje osiedli w Petersburgu, gdzie kupili muzeum figur woskowych. Wkrótce jednak Theodore Lent przeżył załamanie nerwowe (zamknięto go w ośrodku dla psychicznie chorych) i niedługo potem zmarł. W 1888 roku Zenora wyjechała do Monachium i sprzedała mumie.
Od tego momentu mumie te zniknęły z widoku publicznego, kilka razy przechodziły z rąk do rąk. Wystawiane były ponownie od 1921 roku przez Haakona Lunda. Lundowie posiadali mumie aż do lat 70. XX wieku, gdy po kradzieży zostały schowane w magazynach policyjnych. Następnie w lutym 1990 roku, norweski dziennikarz odkrył mumię w piwnicy Instytutu Medycyny Sądowej w Oslo. W 1994 roku Senat Norwegii polecił pogrzebać szczątki Pastrany, lecz Minister Nauki postanowił je zachować do badań naukowych. W czerwcu 2012 roku Krajowa Komisja ds. badania szczątków ludzkich stwierdziła, że szczątki Julii należy odesłać do Meksyku. 13 lutego 2013 roku ciało zostało pochowane na cmentarzu w Sinaloa de Leyva.
W 1964 roku Marco Ferreri nakręcił film Ape Woman, oparty na historii życia Julii Pastrany.
