Władysław Reymont: Noblista o bogatym życiorysie
Życiorys tego wspaniałego Polaka jest tak kręty, że może wydawać się bliski każdemu z nas. Zmarł w 1925 roku w wyniku choroby i alkoholizmu. Był tak chory, że rok wcześniej nie mógł osobiście odebrać Nagrody, przechodził bowiem kurację w Nicei. Po śmierci jego serce wmurowano w ścianę Kościoła Świętego Krzyża w Warszawie.
Publikował od 1892 roku, debiutując nowelą Wigilia Bożego Narodzenia. Wtedy też zmodyfikował nazwisko, zmieniając Rejmenta na Reymonta, czego przyczyną była niechęć jego ojca do artystycznej twórczości syna. Bogaty literacki dorobek, oprócz powieści, zawiera nowele, dramaty, a także reportaże publikowane w „Tygodniku Ilustrowanym”. Choć największą sławę przyniosła mu czterotomowa powieść Chłopi (wydana w latach 1902-1909), nie mniej znana jest też Ziemia obiecana. Obydwie zostały zekranizowane.
Władysław Reymont – zobacz też:
Życie Reymonta nie było lekkie. Urodził się jako jeden z dziewięciu potomków zdeklasowanego szlachcica organisty, szybko więc został oddany na naukę rzemiosła do krawca. Zakończył ją tytułem czeladnika w 1884 roku, następnie zaś postanowił wyruszyć w świat w poszukiwaniu szczęścia. Pracował jako aktor objazdowej trupy, medium, był na nowicjacie u paulinów, ale nie złożył ślubów. Wreszcie ustatkował się jako dróżnik na kolei w pobliżu wsi Lipce, gdzie wreszcie miał czas szlifować swój literacki talent i poznawać społeczność wiejską. Wieś ta obecnie nazywa się Lipcami Reymontowskimi i kultywuje pamięć o Reymoncie i jego powieści.
W 1900 roku uległ wypadkowi na kolei i uzyskał odszkodowanie, które w pozytywny sposób wpłynęło na jego dalsze życie. W 1902 roku ożenił się z Aurelią Szabłowską. Podróżował między innymi do Francji, Stanów Zjednoczonych i Włoch. Osobiście znał Stefana Żeromskiego i przyjaźnił się z Romanem Dmowskim. Obecnie zalicza się go do najpopularniejszych autorów na maturze z języka polskiego.
Źródła: culture.pl, noblisci.pl, edukacja.dziennik.pl
Redakcja: Tomasz Leszkowicz