[snippet-366]

[GALLERY]https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/1.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/1_457x600_thb_279776.jpg;*Kaspar Hauser* – W 1828 roku na ulicy Norymbergi odnaleziony został nastoletni chłopiec, z którym, nie można było się porozumieć, bo ledwie potrafił mówić. Ustalenie dokładnej tożsamości dziecka było niemożliwe, choć szybko przypisano mu nazwisko Kaspar Hauser – były to jedyne słowa, które potrafił zapisać. Powtarzał też słowa „Chciałbym być kawalerzystą, jak mój ojciec” i „Koń”, a jego rozwój intelektualny był na poziomie kilkuletniego dziecka. Po pewnym czasie nauczył się jednak mówić na tyle, by opowiedzieć swoją historię. Całe życie przesiedzieć miał w ciemnicy, mając przy sobie jedynie zabawkę, drewnianego konika. Żywiono go chlebem i wodą, a jedyną osobą, z którą się kontaktował, był mężczyzna, który nauczył go kilku słów i zapisywania nazwiska. Mężczyzna starał się jednak, by Kaspar nigdy nie ujrzał jego twarzy, więc identyfikacja była niemożliwa. Kaspar Hauser fascynował ówczesną Europę i jego życiorys do dziś pozostaje zagadką. Pojawiły się teorie, że mógł mieć nawet szlacheckie pochodzenie, ale zarzucano mu też bycie zwykłym oszustem, symulującym niepełnosprawność umysłową. Tajemnicę tę zabrał do grobu – zginął od rany zadanej nożem przez nieznanego sprawcę w 1833 roku. Na jego grobie widnieje napis „Tu spoczywa Kaspar Hauser, zagadka swoich czasów” (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/2.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/2_473x600_thb_103229.jpg;*D.B. Cooper* – 24 listopada 1971 r. pewien elegancko ubrany mężczyzna w wieku ok. 40 lat uprowadził samolot Boeing 727-100 lecący z Portland do Seattle. W walizce miał mieć bombę, którą sterroryzował załogę i pasażerów. Wkrótce przedstawił swoje żądania: 200 tys. dolarów w nieoznakowanych banknotach i, co ciekawe, dwa zestawy spadochronowe. Żądania spełniono po tym, jak samolot wylądował na lotnisku Seattle-Tacoma, wtedy też porywacz, któremu prasa nadała później pseudonim D.B. Cooper, wypuścił wszystkich pasażerów, zabronił jednak opuszczać pokład załodze i wkrótce nakazał ponownie poderwać samolot do lotu. Wyskoczył z niego ze spadochronem nad Górami Kaskadowymi i... zniknął. Sprawa do dziś zostaje nierozwiązana. Choć FBI zakłada, że tajemniczy porywacz nie przeżył, to po wielu latach, w 2007 roku, wznowiono sprawę dla ustalenia tożsamości sprawcy – bezskutecznie. Co ciekawe, część jego łupu odnaleziono na początku lat .80, ale było to mniej niż 6 tys. dolarów (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/3.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/3_600x436_thb_99317.jpg;*Człowiek w Żelaznej Masce* – aresztowany pod nazwiskiem Eustachego Daugera tajemniczy więzień, który zmieniał tożsamość i miejsce aresztu – przebywał m.in. w słynnej Bastylii. Miał przez cały czas nosić żelazną maskę, której pod groźbą śmierci nie wolno mu było zdejmować. Kim był? To do dziś pozostaje nieustalone. Wedle teorii Woltera, miał to być starszy brat króla Francji Ludwika XIV, z kolei Alexandre Dumas w jednej ze swych powieści przedstawiał go nawet jako brata bliźniaka władcy. Nie ma jednak wyraźnych dowodów na potwierdzenie tych rewelacji (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/4.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/4_475x600_thb_43740.jpg;*Hrabia de Saint-Germain* – to kolejna postać, której pochodzenie owiane jest tajemnicą, a sam życiorys ma wręcz cechy legendy. Pierwsze doniesienia o tej postaci pochodzą z początku XVIII w. – hrabia miał być bywalcem salonów, członkiem lóż masońskich, niezwykłym bogaczem i fantastycznym kompozytorem. Na ile to był prawdziwy obraz, a na ile tylko plotki dworskie – nie wiadomo. Na przestrzeni lat wiele osób podawało się za hrabiego, on sam również miał zmieniać tożsamość. Zmarł prawdopodobnie w 1784 i przeżyła go własna legenda o długowieczności – o spotkaniach z hrabią de Saint-Germain pisano jeszcze na przełomie XIX i XX wieku. Taka długowieczność jest oczywiście niemożliwa, natomiast warto zastanowić się, dlaczego ta legenda przetrwała tak długo, gdzie kończył się życiorys hrabiego, a gdzie zaczynała fantastyka... i ile osób „wcielało” się w tę postać (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/5.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/5_378x600_thb_6820.jpg;*Nietypowe morderstwo Tamam Shud* – 1 grudnia 1948 roku na plaży Somerton w Adelaide (Australia) odnaleziono zwłoki niezidentyfikowanego mężczyzny. Na ciele nie znaleziono widocznych obrażeń. W kieszeniach denata było kilka zwykłych drobiazgów, brakowało jednak jego dokumentów, a także metek przy ubraniach. To, w jaki sposób mężczyzna zginął, ustalono po przebadaniu organizmu – został prawdopodobnie otruty. Zwrot w śledztwie nastąpił kilka miesięcy później, kiedy to w spodniach ofiary znaleziono ukrytą kieszeń, a w niej kartkę ze słowami „Tamam Shud”, co w języku perskim oznacza „Zakończony”. Był to fragment Rubajjatów Omara Chajjama, zbioru czterowierszy z XI w. Kiedy wiadomość ta się rozniosła, na policję zgłosił się pewien mężczyzna, któremu ktoś podrzucił do samochodu ową książkę. Brakowało w niej ostatniej strony, za to na okładce wypisano tajemniczy kod, a na jednej ze stron pojawił się numer telefonu. Jak się okazało, należał do pielęgniarki mieszkającej w pobliżu plaży Somerton, która choć nie znała zamordowanego człowieka, to... była swego czasu w posiadaniu innego wydania Rubajjatów. Śledztwo utknęło jednak w martwym punkcie. Tajemniczy kod nie został złamany, a losy zmarłego pozostają tylko w strefie domysłów (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/6.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/6_478x600_thb_21960.jpg;*Victor z Aveyron* – dzikie dzieci, czyli dzieci wychowane w izolacji od innych ludzi, często wychowane przez zwierzęta na łonie natury, to fascynujący, choć straszny, fenomen psychologiczny. Jednym z dzikich dzieci był Victor z Aveyron. Chłopiec ten, znaleziony w wieku ok. 12 lat w 1800 r. wykazywał cechy dzikiego zwierzęcia, nie znał też ludzkiej mowy. Próbę jego „ucywilizowania” podjął doktor Itard, lekarz pracujący dotychczas z głuchoniemymi. Choć jego obserwacje były bardzo cenne z punktu widzenia nauki, to Victor ostatecznie nauczył się jedynie kilku zwrotów. „Dziki chłopiec” zmarł w 1828 r. (domena publiczna)@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/7.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/7_600x381_thb_62398.jpg;*Tajemnicze zniknięcie Fredericka Valenticha* – 21 października 1978 r. młody pilot Frederick Valentich wyruszył niewielkim samolotem Cessna 182L w podróż spod Melbourne w kierunku wyspy King obok Tasmanii. O godzinie 19:06 zgłosił operatorowi lotów, że w jego pobliżu znajduje się samolot, którego modelu nie jest w stanie zidentyfikować. Obiekt przelatywał kilkukrotnie z dużą prędkością blisko Valenticha. Ostatni komunikat pilota brzmiał: „(...) to nie jest samolot”. Potem na fonii nastąpiła seria bliżej nieokreślonych dźwięków i kontakt został zerwany. Ani Valenticha, ani jego samolotu później nie odnaleziono, co oczywiście uruchomiło serię teorii spiskowych związanych z UFO. Bardziej racjonalne teorie mówią, o tym, że Valentich popełnił samobójstwo lub upozorował swoją śmierć, by „zniknąć” . (na zdjęciu Cessna 182J – podobną jednostką Valentich udał się w ostatni lot, (domena publiczna)@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/8.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/8_600x450_thb_392763.jpg;*Gdzie jest Mary Celeste?* – 5 listopada 1872 r. brygantyna „Mary Celeste”, nazwana pierwotnie „Amazon”, wyruszyła w ostatni rejs. Statek transportował beczki ze spirytusem z Nowego Jorku do Genui, a na jego pokładzie znalazła się ośmioosobowa załoga oraz żona i córka kapitana Benjamina Briggsa. Jednostka ta nie dotarła jednak do celu, a pasażerowie zniknęli. Dryfujący statek odkryła załoga „Dei Gratii” – okazało się, że poza uszkodzeniami żagli „Mary Celeste” była w dobrym stanie, a wszystkie szalupy były na miejscu. Po pewnym czasie odkryto, że dziewięć beczek z załadunku jest pustych, co wydawało się zastanawiające. Pojawiło się wiele spektakularnych opowieści na temat tej sprawy, a jedna z bardziej racjonalnych mówi o tym, że załoga opuściła pokład w pośpiechu i obawie przed zapłonem i eksplozją ładunku spirytusu. Gdzie ci ludzie się znaleźli potem – nie odkryto do dziś (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/9.JPG;https://histmag.org/grafika/thumbsold/9_294x600_thb_476822.JPG;*Roanoke, czyli „zaginiona kolonia”* – kolonia na wyspie Roanoke (obecnie Karolina Północna) była pierwszą angielską osadą w Ameryce Północnej. Oprócz tego zasłynęła z jeszcze jednej rzeczy – wszyscy mieszkańcy zniknęli. Kiedy odnaleziono opustoszały fort w sierpniu 1590 r., wiele wskazywało na to, że mieszkańcy po prostu opuścili osadę, gdyż nie było wyraźnych śladów walki. Jedynie na palisadzie wyryto nazwę indiańskiego plemienia CROATOAN. Teorii co do tajemniczego zniknięcia jest kilka. Więcej można przeczytać w "artykule Moniki Juzepczuk w naszym portalu":https://histmag.org/Co-stalo-sie-z-mieszkancami-zaginionej-kolonii-Roanoke-8841 (mapa okolic Roanoke, domena publiczna). @https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/10.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/10_438x600_thb_24900.jpg;*Michael Rockefeller* – jak mógł zginąć członek jednej z najbogatszych i najpotężniejszych rodzin świata? Jedna z teorii mówi, że został... zjedzony. Michael Rockefeller ukończył Harvard i jako antropolog-pasjonat badał zwyczaje plemienia Asmatów z Nowej Gwinei, a przede wszystkim ich sztukę. 17 listopada 1961 r. łódź, którą podróżował wraz z Holendrem Rene Wassingiem wywróciła się z powodu niespokojnych wód. Kiedy pomoc nie nadeszła, po dwóch dniach Rockefeller postanowił popłynąć wpław do brzegu (wtedy do pokonania miał dystans ok. 20 km). Następnego dnia Wassinga udało się odratować, z kolei Michael zniknął i ani jego, ani jego ciała nigdy nie odnaleziono. Prawdopodobne jest, że po prostu utonął lub zmarł z wychłodzenia, ale mógł też paść ofiarą rekina. Istnieje też teoria, że młody antropolog dotarł do brzegu, ale tam dopadli go tubylcy, którzy praktykowali kanibalizm. Tubylcy z plemienia Asmatów... (fot. HurayforZay, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl)@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/11.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/11_600x474_thb_340816.jpg;*Amelia Earhart* - jedna z najbardziej znanych kobiet świata w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1928 r. jako pierwsza kobieta (pasażer) przeleciała nad Atlantykiem, cztery lata później dokonała tego wyczynu już samotnie. Jej kolejnym celem było okrążenie globu wzdłuż równika. Wszystko szło dobrze i po pokonaniu większości dystansu i postoju na Nowej Gwinei Earhart wraz z nawigatorem Fredem Noonanem rozpoczęła kolejny etap podróży. Musiała wydarzyć się jednak jakaś katastrofa – kontakt radiowy z samolotem został nagle przerwany, a para podróżników nie wylądowała już w żadnym znanym człowiekowi miejscu. Mimo, że bardzo kosztowne poszukiwania udało się sprawnie zorganizować, nie odnaleziono też wraku samolotu. Sława Earhart pobudzała wyobraźnie i mówiło się, że katastrofę przeżyła i teraz jest rozbitkiem w jakimś mało cywilizowanym miejscu. Tamtego dnia jednak słynna kobieta-pilot prawdopodobnie zginęła. Jak i gdzie dokładnie – tego nie wiadomo (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/12.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/12_600x475_thb_403725.jpg;*Co wydarzyło się na Przełęczy Diatłowa* – 25 stycznia 1959 r. na wyprawę narciarską na górę Otorten (północny Ural) wybrała się dziesięcioosobowa grupa. Trasa była trudna, ale uczestnicy wyprawy – dziewiątka studentów i trochę starszy od nich przewodnik – byli wprawieni w tego typu eskapadach. Kiedy więc nie wrócili z gór w umówionym czasie, ich rodziny podniosły alarm i śladami wyprawy, której przewodził Igor Diatłow, ruszyła ekspedycja ratunkowa. Wyniki poszukiwań były zatrważające: Na stoku góry Chołatczachl odnaleziono zniszczony namiot, który wedle oględzin został rozcięty od środka. Wkrótce w okolicy znaleziono ciała pięciu członków grupy Diatłowa – wszyscy zmarli z powodu hipotermii, a część uciekła na mróz z namiotu w niekompletnym stroju, wręcz w samej bieliźnie. Niektórzy z nich próbowali wrócić do namiotu, nie dali jednak rady. Ciała pozostałej czwórki odnaleziono po kilku miesiącach w położonym niedaleko jarze, a stan zwłok był dużo poważniejszy: jeden ze studentów miał roztrzaskaną czaszkę, kolejna dwójka poważne obrażenia klatki piersiowej. U ostatniej studentki brakowało części twarzy wraz z językiem. Co wydarzyło się prawdopodobnie w nocy z 1 na 2 lutego 1959 roku nie wiadomo. Z całą pewnością członkowie ekspedycji opuścili namiot w pośpiechu, a w zasadzie w panice, patrząc po ich niekompletnych strojach. Czy obawiali się lawiny, czy może innego zagrożenia – to pozostaje niewyjaśnione do dziś. Tylko jedna osoba z wyprawy przeżyła. Był to Jurij Judin, który się rozchorował i zrezygnował z dalszej podróży. To uratowało mu życie... (na zdjęciu zniszczony namiot znaleziony na przełęczy nazwanej później na cześć Diatłowa, domena publiczna)

[GALLERY]https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/1.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/1_457x600_thb_279776.jpg; Kaspar Hauser – W 1828 roku na ulicy Norymbergi odnaleziony został nastoletni chłopiec, z którym, nie można było się porozumieć, bo ledwie potrafił mówić. Ustalenie dokładnej tożsamości dziecka było niemożliwe, choć szybko przypisano mu nazwisko Kaspar Hauser – były to jedyne słowa, które potrafił zapisać. Powtarzał też słowa „Chciałbym być kawalerzystą, jak mój ojciec” i „Koń”, a jego rozwój intelektualny był na poziomie kilkuletniego dziecka. Po pewnym czasie nauczył się jednak mówić na tyle, by opowiedzieć swoją historię. Całe życie przesiedzieć miał w ciemnicy, mając przy sobie jedynie zabawkę, drewnianego konika. Żywiono go chlebem i wodą, a jedyną osobą, z którą się kontaktował, był mężczyzna, który nauczył go kilku słów i zapisywania nazwiska. Mężczyzna starał się jednak, by Kaspar nigdy nie ujrzał jego twarzy, więc identyfikacja była niemożliwa. Kaspar Hauser fascynował ówczesną Europę i jego życiorys do dziś pozostaje zagadką. Pojawiły się teorie, że mógł mieć nawet szlacheckie pochodzenie, ale zarzucano mu też bycie zwykłym oszustem, symulującym niepełnosprawność umysłową. Tajemnicę tę zabrał do grobu – zginął od rany zadanej nożem przez nieznanego sprawcę w 1833 roku. Na jego grobie widnieje napis „Tu spoczywa Kaspar Hauser, zagadka swoich czasów” (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/2.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/2_473x600_thb_103229.jpg; D.B. Cooper – 24 listopada 1971 r. pewien elegancko ubrany mężczyzna w wieku ok. 40 lat uprowadził samolot Boeing 727-100 lecący z Portland do Seattle. W walizce miał mieć bombę, którą sterroryzował załogę i pasażerów. Wkrótce przedstawił swoje żądania: 200 tys. dolarów w nieoznakowanych banknotach i, co ciekawe, dwa zestawy spadochronowe. Żądania spełniono po tym, jak samolot wylądował na lotnisku Seattle-Tacoma, wtedy też porywacz, któremu prasa nadała później pseudonim D.B. Cooper, wypuścił wszystkich pasażerów, zabronił jednak opuszczać pokład załodze i wkrótce nakazał ponownie poderwać samolot do lotu. Wyskoczył z niego ze spadochronem nad Górami Kaskadowymi i... zniknął. Sprawa do dziś zostaje nierozwiązana. Choć FBI zakłada, że tajemniczy porywacz nie przeżył, to po wielu latach, w 2007 roku, wznowiono sprawę dla ustalenia tożsamości sprawcy – bezskutecznie. Co ciekawe, część jego łupu odnaleziono na początku lat.80, ale było to mniej niż 6 tys. dolarów (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/3.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/3_600x436_thb_99317.jpg; Człowiek w Żelaznej Masce – aresztowany pod nazwiskiem Eustachego Daugera tajemniczy więzień, który zmieniał tożsamość i miejsce aresztu – przebywał m.in. w słynnej Bastylii. Miał przez cały czas nosić żelazną maskę, której pod groźbą śmierci nie wolno mu było zdejmować. Kim był? To do dziś pozostaje nieustalone. Wedle teorii Woltera, miał to być starszy brat króla Francji Ludwika XIV, z kolei Alexandre Dumas w jednej ze swych powieści przedstawiał go nawet jako brata bliźniaka władcy. Nie ma jednak wyraźnych dowodów na potwierdzenie tych rewelacji (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/4.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/4_475x600_thb_43740.jpg; Hrabia de Saint-Germain – to kolejna postać, której pochodzenie owiane jest tajemnicą, a sam życiorys ma wręcz cechy legendy. Pierwsze doniesienia o tej postaci pochodzą z początku XVIII w. – hrabia miał być bywalcem salonów, członkiem lóż masońskich, niezwykłym bogaczem i fantastycznym kompozytorem. Na ile to był prawdziwy obraz, a na ile tylko plotki dworskie – nie wiadomo. Na przestrzeni lat wiele osób podawało się za hrabiego, on sam również miał zmieniać tożsamość. Zmarł prawdopodobnie w 1784 i przeżyła go własna legenda o długowieczności – o spotkaniach z hrabią de Saint-Germain pisano jeszcze na przełomie XIX i XX wieku. Taka długowieczność jest oczywiście niemożliwa, natomiast warto zastanowić się, dlaczego ta legenda przetrwała tak długo, gdzie kończył się życiorys hrabiego, a gdzie zaczynała fantastyka... i ile osób „wcielało” się w tę postać (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/5.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/5_378x600_thb_6820.jpg; Nietypowe morderstwo Tamam Shud – 1 grudnia 1948 roku na plaży Somerton w Adelaide (Australia) odnaleziono zwłoki niezidentyfikowanego mężczyzny. Na ciele nie znaleziono widocznych obrażeń. W kieszeniach denata było kilka zwykłych drobiazgów, brakowało jednak jego dokumentów, a także metek przy ubraniach. To, w jaki sposób mężczyzna zginął, ustalono po przebadaniu organizmu – został prawdopodobnie otruty. Zwrot w śledztwie nastąpił kilka miesięcy później, kiedy to w spodniach ofiary znaleziono ukrytą kieszeń, a w niej kartkę ze słowami „Tamam Shud”, co w języku perskim oznacza „Zakończony”. Był to fragment Rubajjatów Omara Chajjama, zbioru czterowierszy z XI w. Kiedy wiadomość ta się rozniosła, na policję zgłosił się pewien mężczyzna, któremu ktoś podrzucił do samochodu ową książkę. Brakowało w niej ostatniej strony, za to na okładce wypisano tajemniczy kod, a na jednej ze stron pojawił się numer telefonu. Jak się okazało, należał do pielęgniarki mieszkającej w pobliżu plaży Somerton, która choć nie znała zamordowanego człowieka, to... była swego czasu w posiadaniu innego wydania Rubajjatów. Śledztwo utknęło jednak w martwym punkcie. Tajemniczy kod nie został złamany, a losy zmarłego pozostają tylko w strefie domysłów (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/6.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/6_478x600_thb_21960.jpg; Victor z Aveyron – dzikie dzieci, czyli dzieci wychowane w izolacji od innych ludzi, często wychowane przez zwierzęta na łonie natury, to fascynujący, choć straszny, fenomen psychologiczny. Jednym z dzikich dzieci był Victor z Aveyron. Chłopiec ten, znaleziony w wieku ok. 12 lat w 1800 r. wykazywał cechy dzikiego zwierzęcia, nie znał też ludzkiej mowy. Próbę jego „ucywilizowania” podjął doktor Itard, lekarz pracujący dotychczas z głuchoniemymi. Choć jego obserwacje były bardzo cenne z punktu widzenia nauki, to Victor ostatecznie nauczył się jedynie kilku zwrotów. „Dziki chłopiec” zmarł w 1828 r. (domena publiczna)@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/7.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/7_600x381_thb_62398.jpg; Tajemnicze zniknięcie Fredericka Valenticha – 21 października 1978 r. młody pilot Frederick Valentich wyruszył niewielkim samolotem Cessna 182L w podróż spod Melbourne w kierunku wyspy King obok Tasmanii. O godzinie 19:06 zgłosił operatorowi lotów, że w jego pobliżu znajduje się samolot, którego modelu nie jest w stanie zidentyfikować. Obiekt przelatywał kilkukrotnie z dużą prędkością blisko Valenticha. Ostatni komunikat pilota brzmiał: „(...) to nie jest samolot”. Potem na fonii nastąpiła seria bliżej nieokreślonych dźwięków i kontakt został zerwany. Ani Valenticha, ani jego samolotu później nie odnaleziono, co oczywiście uruchomiło serię teorii spiskowych związanych z UFO. Bardziej racjonalne teorie mówią, o tym, że Valentich popełnił samobójstwo lub upozorował swoją śmierć, by „zniknąć”. (na zdjęciu Cessna 182J – podobną jednostką Valentich udał się w ostatni lot, (domena publiczna)@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/8.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/8_600x450_thb_392763.jpg; Gdzie jest Mary Celeste? – 5 listopada 1872 r. brygantyna „Mary Celeste”, nazwana pierwotnie „Amazon”, wyruszyła w ostatni rejs. Statek transportował beczki ze spirytusem z Nowego Jorku do Genui, a na jego pokładzie znalazła się ośmioosobowa załoga oraz żona i córka kapitana Benjamina Briggsa. Jednostka ta nie dotarła jednak do celu, a pasażerowie zniknęli. Dryfujący statek odkryła załoga „Dei Gratii” – okazało się, że poza uszkodzeniami żagli „Mary Celeste” była w dobrym stanie, a wszystkie szalupy były na miejscu. Po pewnym czasie odkryto, że dziewięć beczek z załadunku jest pustych, co wydawało się zastanawiające. Pojawiło się wiele spektakularnych opowieści na temat tej sprawy, a jedna z bardziej racjonalnych mówi o tym, że załoga opuściła pokład w pośpiechu i obawie przed zapłonem i eksplozją ładunku spirytusu. Gdzie ci ludzie się znaleźli potem – nie odkryto do dziś (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/9.JPG;https://histmag.org/grafika/thumbsold/9_294x600_thb_476822.JPG; Roanoke, czyli „zaginiona kolonia” – kolonia na wyspie Roanoke (obecnie Karolina Północna) była pierwszą angielską osadą w Ameryce Północnej. Oprócz tego zasłynęła z jeszcze jednej rzeczy – wszyscy mieszkańcy zniknęli. Kiedy odnaleziono opustoszały fort w sierpniu 1590 r., wiele wskazywało na to, że mieszkańcy po prostu opuścili osadę, gdyż nie było wyraźnych śladów walki. Jedynie na palisadzie wyryto nazwę indiańskiego plemienia CROATOAN. Teorii co do tajemniczego zniknięcia jest kilka. Więcej można przeczytać w "artykule Moniki Juzepczuk w naszym portalu":https://histmag.org/Co-stalo-sie-z-mieszkancami-zaginionej-kolonii-Roanoke-8841 (mapa okolic Roanoke, domena publiczna). @https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/10.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/10_438x600_thb_24900.jpg; Michael Rockefeller – jak mógł zginąć członek jednej z najbogatszych i najpotężniejszych rodzin świata? Jedna z teorii mówi, że został... zjedzony. Michael Rockefeller ukończył Harvard i jako antropolog-pasjonat badał zwyczaje plemienia Asmatów z Nowej Gwinei, a przede wszystkim ich sztukę. 17 listopada 1961 r. łódź, którą podróżował wraz z Holendrem Rene Wassingiem wywróciła się z powodu niespokojnych wód. Kiedy pomoc nie nadeszła, po dwóch dniach Rockefeller postanowił popłynąć wpław do brzegu (wtedy do pokonania miał dystans ok. 20 km). Następnego dnia Wassinga udało się odratować, z kolei Michael zniknął i ani jego, ani jego ciała nigdy nie odnaleziono. Prawdopodobne jest, że po prostu utonął lub zmarł z wychłodzenia, ale mógł też paść ofiarą rekina. Istnieje też teoria, że młody antropolog dotarł do brzegu, ale tam dopadli go tubylcy, którzy praktykowali kanibalizm. Tubylcy z plemienia Asmatów... (fot. HurayforZay, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl)@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/11.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/11_600x474_thb_340816.jpg; Amelia Earhart - jedna z najbardziej znanych kobiet świata w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1928 r. jako pierwsza kobieta (pasażer) przeleciała nad Atlantykiem, cztery lata później dokonała tego wyczynu już samotnie. Jej kolejnym celem było okrążenie globu wzdłuż równika. Wszystko szło dobrze i po pokonaniu większości dystansu i postoju na Nowej Gwinei Earhart wraz z nawigatorem Fredem Noonanem rozpoczęła kolejny etap podróży. Musiała wydarzyć się jednak jakaś katastrofa – kontakt radiowy z samolotem został nagle przerwany, a para podróżników nie wylądowała już w żadnym znanym człowiekowi miejscu. Mimo, że bardzo kosztowne poszukiwania udało się sprawnie zorganizować, nie odnaleziono też wraku samolotu. Sława Earhart pobudzała wyobraźnie i mówiło się, że katastrofę przeżyła i teraz jest rozbitkiem w jakimś mało cywilizowanym miejscu. Tamtego dnia jednak słynna kobieta-pilot prawdopodobnie zginęła. Jak i gdzie dokładnie – tego nie wiadomo (domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2017_articles/12-wielkich-tajemnic/12.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/12_600x475_thb_403725.jpg; Co wydarzyło się na Przełęczy Diatłowa – 25 stycznia 1959 r. na wyprawę narciarską na górę Otorten (północny Ural) wybrała się dziesięcioosobowa grupa. Trasa była trudna, ale uczestnicy wyprawy – dziewiątka studentów i trochę starszy od nich przewodnik – byli wprawieni w tego typu eskapadach. Kiedy więc nie wrócili z gór w umówionym czasie, ich rodziny podniosły alarm i śladami wyprawy, której przewodził Igor Diatłow, ruszyła ekspedycja ratunkowa. Wyniki poszukiwań były zatrważające: Na stoku góry Chołatczachl odnaleziono zniszczony namiot, który wedle oględzin został rozcięty od środka. Wkrótce w okolicy znaleziono ciała pięciu członków grupy Diatłowa – wszyscy zmarli z powodu hipotermii, a część uciekła na mróz z namiotu w niekompletnym stroju, wręcz w samej bieliźnie. Niektórzy z nich próbowali wrócić do namiotu, nie dali jednak rady. Ciała pozostałej czwórki odnaleziono po kilku miesiącach w położonym niedaleko jarze, a stan zwłok był dużo poważniejszy: jeden ze studentów miał roztrzaskaną czaszkę, kolejna dwójka poważne obrażenia klatki piersiowej. U ostatniej studentki brakowało części twarzy wraz z językiem. Co wydarzyło się prawdopodobnie w nocy z 1 na 2 lutego 1959 roku nie wiadomo. Z całą pewnością członkowie ekspedycji opuścili namiot w pośpiechu, a w zasadzie w panice, patrząc po ich niekompletnych strojach. Czy obawiali się lawiny, czy może innego zagrożenia – to pozostaje niewyjaśnione do dziś. Tylko jedna osoba z wyprawy przeżyła. Był to Jurij Judin, który się rozchorował i zrezygnował z dalszej podróży. To uratowało mu życie... (na zdjęciu zniszczony namiot znaleziony na przełęczy nazwanej później na cześć Diatłowa, domena publiczna)

Lubisz czytać artykuły w naszym portalu?&nbsp;<a href="https://histmag.org/wsparcie?utm_source=Snippet&amp;utm_medium=snippet366">Wesprzyj nas finansowo i pomóż rozwinąć nasz serwis!</a>

Wielkie tajemnice historii [Galeria]

Wolna licencja

Lubisz czytać artykuły w naszym portalu? Wesprzyj nas finansowo i pomóż rozwinąć nasz serwis!

Zamów newsletter