Wanda Chotomska – ,,Muzyka Pana Chopina” – recenzja i ocena
Wanda Chotomska –,,Muzyka Pana Chopina” – recenzja i ocena
Wanda Chotomska (1929-2017) była popularną poetką, pisarką, autorką wierszy i opowiadań dla dzieci młodzieży, a także audycji radiowych. Debiutowała w 1949 roku na łamach tygodnika Świat Młodych, a w 1958 roku opublikowała pierwszy zbiór wierszy Tere fere. Szerszej publiczności była znana jako autorka programów telewizyjnych dla dzieci Jacek i Agatka emitowanych w latach 1962-1973 oraz scenariuszy filmowych i sztuk teatralnych. Laureatka wielu konkursów literackich, pomysłodawczyni Orderu Uśmiechu. Otrzymała nagrodę ZAIKS-u za twórczość dla dzieci, a w 2003 roku Nagrodę Prezydenta RP Sztuka Młodym oraz medal Polskiej Sekcji IBBY za całokształt twórczości.
„Muzyka Pana Chopina” po raz pierwszy ukazała się drukiem w 1978 roku. Recenzowana książka to jej (dopiero!) drugie wydanie. Opowiada o krótkim życiu Mistrza wierszami Wandy Chotomskiej oraz pięknymi ilustracjami wykonanymi przez Beatę Zdębę i rycinami pochodzącymi ze zbiorów archiwalnych. Wydawnictwo reklamuje książkę jako odpowiednią dla drugoklasistów i starszych dzieci. Rzeczywiście, walory edukacyjne recenzowanej publikacji są nie do przecenienia. Z jednej strony poznajemy życiorys wybitnego polskiego kompozytora i pianisty Fryderyka Chopina, a także środowisko, w którym wyrastał i które inspirowało jego nieśmiertelne dzieła. Z drugiej zaś rodzice mają okazję zaprezentować dzieciom utwory Chopina, które dołączone są na płycie CD.
Nagrania te pochodzą z serii dzieł wszystkich The Real Chopin wydanej przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Nagrania wykonane zostały na historycznych instrumentach marki: Pleyel (1848) i Erard (1849), na których oryginalnie grał i komponował artysta. Tak więc po skończonej lekturze dzieci mogą posłuchać najsłynniejszych utworów kompozytora, m.in. Poloneza A-dur op. 40 nr 1 czy Walca cis-moll op. 64 nr 2. Przystępny język jest zrozumiały i nie przysporzy najmłodszym kłopotów z poznaniem sylwetki kompozytora. Dodatkowo na końcu znajduje się słowniczek, w którym wyjaśnione są niektóre trudniejsze słowa występujące w tekście.
Godnym pochwały pomysłem na wzbogacenie przystępnych informacji biograficznych było wprowadzenie przez Chotomską wierszy pobudzających wyobraźnię i wrażliwość czytelników. Wprowadzają one odpowiedni nastrój, dzięki czemu wiele detali z biografii kompozytora, być może nie do końca zrozumiałych dla dzieci, można po prostu poczuć. Niewątpliwie o atrakcyjności książki świadczy także jej urokliwe wydanie, do czego Wydawnictwo Literatura zdążyło już przyzwyczaić swoich czytelników.
Mankamentów w książce jest mało. Wydaje mi się, że tekst mógłby zostać wzbogacony o nieco większą ilość informacji, nawet kosztem wysmakowanych ilustracji i świetnie dobranych zdjęć. Nie przekonuje mnie użycie na stronie 41 sformułowania płaczącą brzozę. Mimo faktycznie istniejącej odmiany drzewa (tzw. brzoza brodawkowata youngii), zwykle mianem płaczącej określa się wierzbę (na stronie 48 użyto sformułowania wierzby płaczące). Jednak 9-letnie dziecko nie zwróci na to uwagi.
Niemniej długo wyczekiwana publikacja w pełni zasługuje na najwyższe noty. Jest to książka, z którą zapoznać powinno się każde dziecko, chociaż treść zaciekawi i niejednego dorosłego. To również godny sposób na uczczenie 210. rocznicy urodzin Mistrza.
Jednak przeznaczenie „Muzyki Pana Chopina” najlepiej opisuje sama autorka: Szansa nie tylko dla dzieci. Dla dorosłych też, bo na pytanie: – Jak należy pisać dla dzieci? – odpowiadam zawsze: – Tak, żeby dorośli nie nudzili się przy czytaniu.
