[textsnippet-h2. "Polecamy książkę „Spowiedź polskiego kata” – wywiad-rzekę Jerzego Andrzejczaka z ostatnim katem wykonującym wyroki śmierci w PRL":https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html

table(=). |  %(left) "!https://histmag.org/grafika/thumbsold/spowiedzpolskiegokata_200x288_thb_88770.jpg(Jerzy Andrzejczak – „Spowiedź polskiego kata” – okładka)!":https://histmag.org/grafika/2018_recenzje/spowiedzpolskiegokata.jpg  %  |Autor: Jerzy Andrzejczak
Tytuł: „Spowiedź polskiego kata”
Wydawnictwo Aktywa
Rok produkcji: 2018
ISBN: 9788394652838
Ilość stron: 272
Cena: "49,90 zł":https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html
"Kup ze zniżką!":https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html
"!https://histmag.org/grafika/2017_news/kup01.png ()!":https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html  |]

[GALLERY]https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/1.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/1_600x450_thb_1490546.jpg;*Szczeciński rzeźnik*. Józef Cyppek był postacią dość charakterystyczną. Niski, przysadzisty mężczyzna posiadający protezę nogi – „pamiątkę” po I wojnie światowej. Po drugim światowym konflikcie, w 1952 r., zamieszkał w Szczecinie i dokonał brutalnego morderstwa. Pewnego wrześniowego dnia udało mu się zwabić do mieszkania 20-letnią Irenę Jarosz, sąsiadkę z kamienicy. Nieświadoma niczego Irena otrzymała cios w głowę młotkiem, nie jest jednak pewne, czy był śmiertelny – Cyppek zmasakrował później ciało kobiety. Morderca wpadł szybko: tego dnia jego ofiarę odwiedziła koleżanka, która zastała jedynie otwarte drzwi mieszkania i małe, płaczące dziecko Ireny. Po pewnym czasie do domu wrócił mąż kobiety, i od razu zaczął szukać małżonki u różnych sąsiadów. Do mieszkania Cyppka wrócił później z milicją – m.in. dlatego, że zauważył przez okno jego lokalu pierzynę, która zniknęła z jego własnego mieszkania. Podejrzenia okazały się słuszne... Cyppka stracono kilka tygodni później, w listopadzie 1952 r. Jako motyw podał swoje nieudane „zaloty” do sąsiadki. Na fotografii kamienica przy ul. Niemierzyńskiej 7 w Szczecinie w której mieszkał Cyppek (aut. Hoa binh, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/2.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/2_600x399_thb_95841.jpg;*Największy wróg milicjantów.* Jerzy Paramonow swój zbrodniczy ciąg rozpoczął od zaatakowania łomem milicjanta i kradzieży jego broni. Następnie wraz ze wspólnikiem dokonał kilkunastu napadów. Po raz pierwszy wpadł siedząc... w taksówce, gdzie razem ze szwagrem i prostytutką pił alkohol. Po odwiezieniu na komendę udało mu się uciec – zastrzelił milicjanta, który go aresztował i ranił następnego. Po raz kolejny pochwycono go po kilkunastu dniach, a sprawą żyła cała Warszawa, gdzie Paramonow prowadził swój proceder. Stracono go 21 listopada 1955 r. (fot.: tarcze milicyjne używane w latach 80., aut. Wojciech Pędzich, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/3.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/3_600x450_thb_54363.jpg;*Elegancki morderca.* Taki przydomek otrzymał Władysław Mazurkiewicz, któremu udowodniono zabicie 6 osób na przestrzeni 12 lat (w rzeczywistości mogło ich być jednak ok. 30). Nienagannie ubrany i przebywający wśród krakowskiej śmietanki towarzyskiej zabijał swoje ofiary strzałem z pistoletu lub trucizną, cyjankiem potasu. Stracony został pod koniec stycznia 1957 r. Więcej informacji o Mazurkiewiczu znajdziesz "pod tym adresem":https://histmag.org/Wladyslaw-Mazurkiewicz-zabojca-elegant-zimny-dran-5129. Na zdjęciu śmiertelna dawka cyjanku potasu (fot. morenius, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/4.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/4_401x600_thb_87608.jpg;*Wampir z Krakowa.* Karol Kot swoje zamiłowanie do krwi odkrył w czasie wakacji na wsi, gdzie z wielką przyjemnością asystował przy uboju zwierząt. Pierwszego ataku dokonał jako niespełna 18-letni chłopak, atakując bagnetem kobietę w krakowskim kościele sercanek. Na swoje ofiary wybierał starsze kobiety oraz dzieci, doprowadzając w końcu do śmierci 77-latki i 11-letniego chłopca. Udowodniono mu też 10 innych prób odebrania życia. Wpadł niedługo po swojej maturze, a stracono go w wieku niespełna 22 lat, w 1968 r. Kot szokował śledczych swoimi wypowiedziami. Jak możemy przeczytać w książce Jerzego Andrzejczaka „Spowiedź polskiego kata”, młodociany przestępca miał stwierdzić: „Odczuwałem potrzebę zabijania. Napadałem starsze kobiety i dzieci, bo nie wiązało się to z ryzykiem”. Tuż przed egzekucją skwitował tylko „Dziękuję! Nie mam nic do powiedzenia”. Po śmierci wyszło na jaw, że miał guza mózgu. Więcej o Karolu Kocie "przeczytasz w naszym tekście":https://histmag.org/Karol-Kot-historia-nozownika-sadysty-7722 (fot. kościół sercanek w Krakowie, aut. Cancre, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/5.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/5_600x437_thb_126946.jpg;*Zdradziły go muchy.* Mieszkający w Katowicach Bogdan Arnold w latach 1966-1967 zamordował cztery kobiety. Być może zabijałby dalej, gdyby nie przypadek: sąsiedzi zauważyli w oknie jego mieszkania olbrzymią liczbę much i sądząc, że sąsiad zmarł, wezwali milicjantów. Ci w lokalu zamieszkiwanym przez Arnolda odkryli kobiece zwłoki, znajdujące się tam już od pewnego czasu. Mordercy nie było wówczas w domu, początkowo ukrywał się przez kilka dni, ale sam zgłosił się na posterunek. Stracono go w grudniu 1968 r. O przypadku Arnolda przeczytasz także "w tym tekście":https://histmag.org/Bogdan-Arnold-bestia-z-Katowic-15354 (fot. JJ Harrison, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 1.0":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/1.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/6.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/6_401x600_thb_29518.jpg;*Wampir z Gałkówka.* Kolejny „wampir” na tej liście atakował głównie w okolicy wsi Gałkówek (obecne woj. łódzkie) w latach 50., wpadł jednak dopiero po kolejnym mordzie w Warszawie w latach 60. Stanisław Modzelewski za cel obrał sobie kobiety, a jego napaści miały podtekst seksualny. Schwytano go po zabiciu swojej sąsiadki, z którą często wdawał się w kłótnie. Udowodniono mu 7 ofiar, został stracony przez powieszenie w 1969 r. (fot. szubienica w dawnym brytyjskim więzieniu, zdjęcie poglądowe, aut. Eitan f, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Unported":https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/8.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/8_459x600_thb_114754.jpg;*Wampir z Zagłębia.* Tą sprawą żyła cała Polska. Od 1964 do 1970 r. na terenie (głównie) Zagłębia Dąbrowskiego „wampir” zaatakował 21 kobiet, z czego przeżyło 5. Morderstwa wywołały panikę w wśród ludności zamieszkującej region, a sprawa nabrała jeszcze większego rozgłosu, gdy zginęła Jolanta Gierek, bratanica ówczesnego I sekretarza KW PZPR Edwarda Gierka. Ostatecznie za zbrodnie skazano Zdzisława Marchwickiego, który został stracony w 1977 r. Wokół skazania jego (a także jego braci za współudział w ostatnim morderstwie) narosło wiele niejasności. Na zdjęciu grób Jadwigi Kucianki uznawanej za ostatnią ofiarę Marchwickiego (fot. domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/11.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/11_600x400_thb_83977.jpg;*„Frankenstein”.* Joachim Knychała nie miał łatwego dzieciństwa – pochodził z polsko-niemieckiej rodziny i w domu matka oraz babka wytykały mu polskie pochodzenie, w szkole zaś dręczono go za korzenie niemieckie. Pierwszy wyrok otrzymał za udział w gwałcie zbiorowym, jak utrzymywał niesłusznie, co być może przełożyło się na jego nienawiść do kobiet. Zabił ich dokładnie 5 (w tym 11-letnią dziewczynkę) nim wpadł po pozbawieniu życia własnej szwagierki. Zatrzymany na jej pogrzebie, wkrótce przyznał się do krwawego procederu i tego, że inspirację dla niego stanowił Zdzisław Marchwicki. Knychałę stracono w październiku 1985 r. (fot. Kane87, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/14.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/14_600x448_thb_46036.jpg;*„Skorpion” atakuje.* Paweł Tuchlin także nie miał łatwego dzieciństwa. Cierpiał na moczenie nocne, z powodu którego był bity przez rodziców. Także wśród rówieśników był z tego powodu gnębiony, co spowodowało u niego zapewne trwały uraz psychiczny. „Skorpion”, bo taki przydomek otrzymał od milicji, już jako dorosły mężczyzna zamordował na terenie woj. pomorskiego 9 młodych kobiet, usiłował zabić też kolejne 11. Jego działania miały podłoże seksualne. Wpadł w 1983 r. – w bagażniku jego samochodu milicjanci znaleźli młotek ze śladami krwi, co pasowało do sposobu działania poszukiwanego zabójcy. Stracono go przez powieszenie w maju 1987 r. "Więcej o „Skorpionie” znajdziesz tutaj":https://histmag.org/Skorpion-atakuje-wieczorem-6981 (fot.: żądło skorpiona, domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/15.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/15_600x450_thb_47037.jpg;*Szatan z Piotrkowa.* O Mariuszu Trynkiewiczu słyszała cała Polska. Był nauczycielem wychowania fizycznego, w przeszłości karanym za wykorzystywanie seksualne nieletnich. 4 lipca 1988 r. udusił 13-latka, kilka tygodni później zwabił do mieszkania trójkę chłopców w podobnym wieku i zabił ich przy użyciu noża. Zatrzymany i skazany we wrześniu 1989 r. na poczwórną karę śmierci nie doczekał się wykonania wyroku, który na mocy amnestii zamieniono mu na 25 lat pozbawienia wolności. Gdy kończył odsiadywanie kary w 2014 r., jego ew. wyjście na wolność wywołało falę społecznego oburzenia. Wkrótce jednak trafił do ośrodka odosobnienia w Gostyninie, a następnie został skazany za posiadanie pornografii dziecięcej. Kara śmierci zasądzona Trynkiewiczowi była ostatnim takim przykładem w okresie PRL. O to, czy zniesienie kary śmierci było słuszną decyzją trwają spory do dziś. Więcej o sprawie Mariusza Trynkiewicza i karze śmierci w PRL – przede wszystkim z punktu widzenia wykonawcy wyroków – możesz przeczytać w "książce Jerzego Andrzejczaka pt. „Spowiedź polskiego kata”":https://histmag.org/Jerzy-Andrzejczak-Spowiedz-polskiego-kata-17333. (fot.: sylwetka Temidy, greckiej bogini sprawiedliwości, aut. Vmenkov, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Unported":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl).

## [Polecamy książkę „Spowiedź polskiego kata” – wywiad-rzekę Jerzego Andrzejczaka z ostatnim katem wykonującym wyroki śmierci w PRL](https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html) 
 
<columns><column> <imgleft> [![Jerzy Andrzejczak – „Spowiedź polskiego kata” – okładka](https://histmag.org/grafika/thumbsold/spowiedzpolskiegokata_200x288_thb_88770.jpg)](https://histmag.org/grafika/2018_recenzje/spowiedzpolskiegokata.jpg) </imgleft> </column><column><book author="Jerzy Andrzejczak" title="„Spowiedź polskiego kata”" originalTitle="" englishTitle="" director="" screenplay="" cast="" productionCountry="" production="" distribution="" time="" publisher="Aktywa" translation="" year="" cover="" pages="272" price="49,90 zł" illustrations="" series="" published="" premiere="" format="" lang="" montage="" ebookFormat="" security="" genre="" ISBN="9788394652838" EAN="" buyNow="" toCart="" rate="" links="https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html@@https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html@@https://histmag.org/grafika/2017@@https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html" /></column></columns>

<a href="https://allegro.pl/spowiedz-polskiego-kata-jerzy-andrzejczak-aktywa-i7530962592.html" target="_blank">Polecamy książkę „Spowiedź polskiego kata” – wywiad-rzekę Jerzego Andrzejczaka z ostatnim katem wykonującym wyroki śmierci w PRL!</a>

[GALLERY]https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/1.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/1_600x450_thb_1490546.jpg; Szczeciński rzeźnik. Józef Cyppek był postacią dość charakterystyczną. Niski, przysadzisty mężczyzna posiadający protezę nogi – „pamiątkę” po I wojnie światowej. Po drugim światowym konflikcie, w 1952 r., zamieszkał w Szczecinie i dokonał brutalnego morderstwa. Pewnego wrześniowego dnia udało mu się zwabić do mieszkania 20-letnią Irenę Jarosz, sąsiadkę z kamienicy. Nieświadoma niczego Irena otrzymała cios w głowę młotkiem, nie jest jednak pewne, czy był śmiertelny – Cyppek zmasakrował później ciało kobiety. Morderca wpadł szybko: tego dnia jego ofiarę odwiedziła koleżanka, która zastała jedynie otwarte drzwi mieszkania i małe, płaczące dziecko Ireny. Po pewnym czasie do domu wrócił mąż kobiety, i od razu zaczął szukać małżonki u różnych sąsiadów. Do mieszkania Cyppka wrócił później z milicją – m.in. dlatego, że zauważył przez okno jego lokalu pierzynę, która zniknęła z jego własnego mieszkania. Podejrzenia okazały się słuszne... Cyppka stracono kilka tygodni później, w listopadzie 1952 r. Jako motyw podał swoje nieudane „zaloty” do sąsiadki. Na fotografii kamienica przy ul. Niemierzyńskiej 7 w Szczecinie w której mieszkał Cyppek (aut. Hoa binh, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/2.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/2_600x399_thb_95841.jpg; Największy wróg milicjantów. Jerzy Paramonow swój zbrodniczy ciąg rozpoczął od zaatakowania łomem milicjanta i kradzieży jego broni. Następnie wraz ze wspólnikiem dokonał kilkunastu napadów. Po raz pierwszy wpadł siedząc... w taksówce, gdzie razem ze szwagrem i prostytutką pił alkohol. Po odwiezieniu na komendę udało mu się uciec – zastrzelił milicjanta, który go aresztował i ranił następnego. Po raz kolejny pochwycono go po kilkunastu dniach, a sprawą żyła cała Warszawa, gdzie Paramonow prowadził swój proceder. Stracono go 21 listopada 1955 r. (fot.: tarcze milicyjne używane w latach 80., aut. Wojciech Pędzich, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/3.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/3_600x450_thb_54363.jpg; Elegancki morderca. Taki przydomek otrzymał Władysław Mazurkiewicz, któremu udowodniono zabicie 6 osób na przestrzeni 12 lat (w rzeczywistości mogło ich być jednak ok. 30). Nienagannie ubrany i przebywający wśród krakowskiej śmietanki towarzyskiej zabijał swoje ofiary strzałem z pistoletu lub trucizną, cyjankiem potasu. Stracony został pod koniec stycznia 1957 r. Więcej informacji o Mazurkiewiczu znajdziesz "pod tym adresem":https://histmag.org/Wladyslaw-Mazurkiewicz-zabojca-elegant-zimny-dran-5129. Na zdjęciu śmiertelna dawka cyjanku potasu (fot. morenius, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/4.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/4_401x600_thb_87608.jpg; Wampir z Krakowa. Karol Kot swoje zamiłowanie do krwi odkrył w czasie wakacji na wsi, gdzie z wielką przyjemnością asystował przy uboju zwierząt. Pierwszego ataku dokonał jako niespełna 18-letni chłopak, atakując bagnetem kobietę w krakowskim kościele sercanek. Na swoje ofiary wybierał starsze kobiety oraz dzieci, doprowadzając w końcu do śmierci 77-latki i 11-letniego chłopca. Udowodniono mu też 10 innych prób odebrania życia. Wpadł niedługo po swojej maturze, a stracono go w wieku niespełna 22 lat, w 1968 r. Kot szokował śledczych swoimi wypowiedziami. Jak możemy przeczytać w książce Jerzego Andrzejczaka „Spowiedź polskiego kata”, młodociany przestępca miał stwierdzić: „Odczuwałem potrzebę zabijania. Napadałem starsze kobiety i dzieci, bo nie wiązało się to z ryzykiem”. Tuż przed egzekucją skwitował tylko „Dziękuję! Nie mam nic do powiedzenia”. Po śmierci wyszło na jaw, że miał guza mózgu. Więcej o Karolu Kocie "przeczytasz w naszym tekście":https://histmag.org/Karol-Kot-historia-nozownika-sadysty-7722 (fot. kościół sercanek w Krakowie, aut. Cancre, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/5.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/5_600x437_thb_126946.jpg; Zdradziły go muchy. Mieszkający w Katowicach Bogdan Arnold w latach 1966-1967 zamordował cztery kobiety. Być może zabijałby dalej, gdyby nie przypadek: sąsiedzi zauważyli w oknie jego mieszkania olbrzymią liczbę much i sądząc, że sąsiad zmarł, wezwali milicjantów. Ci w lokalu zamieszkiwanym przez Arnolda odkryli kobiece zwłoki, znajdujące się tam już od pewnego czasu. Mordercy nie było wówczas w domu, początkowo ukrywał się przez kilka dni, ale sam zgłosił się na posterunek. Stracono go w grudniu 1968 r. O przypadku Arnolda przeczytasz także "w tym tekście":https://histmag.org/Bogdan-Arnold-bestia-z-Katowic-15354 (fot. JJ Harrison, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 1.0":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/1.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/6.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/6_401x600_thb_29518.jpg; Wampir z Gałkówka. Kolejny „wampir” na tej liście atakował głównie w okolicy wsi Gałkówek (obecne woj. łódzkie) w latach 50., wpadł jednak dopiero po kolejnym mordzie w Warszawie w latach 60. Stanisław Modzelewski za cel obrał sobie kobiety, a jego napaści miały podtekst seksualny. Schwytano go po zabiciu swojej sąsiadki, z którą często wdawał się w kłótnie. Udowodniono mu 7 ofiar, został stracony przez powieszenie w 1969 r. (fot. szubienica w dawnym brytyjskim więzieniu, zdjęcie poglądowe, aut. Eitan f, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Unported":https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/8.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/8_459x600_thb_114754.jpg; Wampir z Zagłębia. Tą sprawą żyła cała Polska. Od 1964 do 1970 r. na terenie (głównie) Zagłębia Dąbrowskiego „wampir” zaatakował 21 kobiet, z czego przeżyło 5. Morderstwa wywołały panikę w wśród ludności zamieszkującej region, a sprawa nabrała jeszcze większego rozgłosu, gdy zginęła Jolanta Gierek, bratanica ówczesnego I sekretarza KW PZPR Edwarda Gierka. Ostatecznie za zbrodnie skazano Zdzisława Marchwickiego, który został stracony w 1977 r. Wokół skazania jego (a także jego braci za współudział w ostatnim morderstwie) narosło wiele niejasności. Na zdjęciu grób Jadwigi Kucianki uznawanej za ostatnią ofiarę Marchwickiego (fot. domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/11.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/11_600x400_thb_83977.jpg; „Frankenstein”. Joachim Knychała nie miał łatwego dzieciństwa – pochodził z polsko-niemieckiej rodziny i w domu matka oraz babka wytykały mu polskie pochodzenie, w szkole zaś dręczono go za korzenie niemieckie. Pierwszy wyrok otrzymał za udział w gwałcie zbiorowym, jak utrzymywał niesłusznie, co być może przełożyło się na jego nienawiść do kobiet. Zabił ich dokładnie 5 (w tym 11-letnią dziewczynkę) nim wpadł po pozbawieniu życia własnej szwagierki. Zatrzymany na jej pogrzebie, wkrótce przyznał się do krwawego procederu i tego, że inspirację dla niego stanowił Zdzisław Marchwicki. Knychałę stracono w październiku 1985 r. (fot. Kane87, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/14.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/14_600x448_thb_46036.jpg; „Skorpion” atakuje. Paweł Tuchlin także nie miał łatwego dzieciństwa. Cierpiał na moczenie nocne, z powodu którego był bity przez rodziców. Także wśród rówieśników był z tego powodu gnębiony, co spowodowało u niego zapewne trwały uraz psychiczny. „Skorpion”, bo taki przydomek otrzymał od milicji, już jako dorosły mężczyzna zamordował na terenie woj. pomorskiego 9 młodych kobiet, usiłował zabić też kolejne 11. Jego działania miały podłoże seksualne. Wpadł w 1983 r. – w bagażniku jego samochodu milicjanci znaleźli młotek ze śladami krwi, co pasowało do sposobu działania poszukiwanego zabójcy. Stracono go przez powieszenie w maju 1987 r. "Więcej o „Skorpionie” znajdziesz tutaj":https://histmag.org/Skorpion-atakuje-wieczorem-6981 (fot.: żądło skorpiona, domena publiczna).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/mordercy/15.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/15_600x450_thb_47037.jpg; Szatan z Piotrkowa. O Mariuszu Trynkiewiczu słyszała cała Polska. Był nauczycielem wychowania fizycznego, w przeszłości karanym za wykorzystywanie seksualne nieletnich. 4 lipca 1988 r. udusił 13-latka, kilka tygodni później zwabił do mieszkania trójkę chłopców w podobnym wieku i zabił ich przy użyciu noża. Zatrzymany i skazany we wrześniu 1989 r. na poczwórną karę śmierci nie doczekał się wykonania wyroku, który na mocy amnestii zamieniono mu na 25 lat pozbawienia wolności. Gdy kończył odsiadywanie kary w 2014 r., jego ew. wyjście na wolność wywołało falę społecznego oburzenia. Wkrótce jednak trafił do ośrodka odosobnienia w Gostyninie, a następnie został skazany za posiadanie pornografii dziecięcej. Kara śmierci zasądzona Trynkiewiczowi była ostatnim takim przykładem w okresie PRL. O to, czy zniesienie kary śmierci było słuszną decyzją trwają spory do dziś. Więcej o sprawie Mariusza Trynkiewicza i karze śmierci w PRL – przede wszystkim z punktu widzenia wykonawcy wyroków – możesz przeczytać w "książce Jerzego Andrzejczaka pt. „Spowiedź polskiego kata”":https://histmag.org/Jerzy-Andrzejczak-Spowiedz-polskiego-kata-17333. (fot.: sylwetka Temidy, greckiej bogini sprawiedliwości, aut. Vmenkov, opublikowano na licencji "Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Unported":https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl).

<a href="https://histmag.org/Jeffrey-Dahmer-kim-byl-Kanibal-z-Milwaukee-18-24577" target="_blank">Zobacz też:&nbsp;Jeffrey Dahmer - kim był „Kanibal z Milwaukee”? [18+]</a>

Wampir, Skorpion, morderca. Kara śmierci w PRL [Galeria]

Wolna licencja

Zobacz też: Jeffrey Dahmer - kim był „Kanibal z Milwaukee”? [18+]

Zamów newsletter