Stanisław Żuławski – „Pax Christiana. Od apokaliptycznych nadziei do sojuszu z Rzymem” (informacja)

W ciągu zaledwie czterech stuleci marginalny ruch zapoczątkowany przez Jezusa przekształcił się w oficjalną religię Imperium Rzymskiego. Chrześcijanie czekając na ponowne przyjście Mesjasza, cierpliwie znosili prześladowania, by w końcu otrzymać zaproszenie od cesarza Konstantyna do współtworzenia Królestwa z tego świata. W efekcie, chrześcijaństwo początkowo uznawane przez Rzym za żydowską sektę i zbrodniczy zabobon stało się duchowym filarem Imperium, mającym monopol na Prawdę i cieszącym się politycznym autorytetem. Doszło do tego już pod koniec IV w. n.e. za sprawą Teodozjusza Wielkiego. W sensie cywilizacyjnym, ten krótki proces zadecydował o kształcie Europy na niemal dwa kolejne tysiąclecia. Był on jednak obustronny – nie tylko bowiem Imperium zostało ochrzczone. Chrześcijaństwo oddaliło się od swoich żydowskich korzeni.

Czy ten zadziwiający awans był zbiegiem okoliczności, cudem czy może rezultatem nieubłaganej ewolucji dziejowej? Jacy byli główni konkurenci na rynku ówczesnych religii Imperium? Kim byli architekci chrześcijańskiego sukcesu? Jaką wreszcie rolę odgrywały polityczne kalkulacje? Na te pytania stara się odpowiedzieć niniejsza książka. W tle zaś przewija się też pytanie o wpływ jednostki, zaangażowanej w walkę o Tron, na historię oraz jej relację z Ołtarzem.

Zobacz też pozostałe książki, dostępne w ofercie Wydawnitwa Agharta