Sonia Purnell – „Kobieta bez znaczenia. Historia Virginii Hall, najgroźniejszej agentki II wojny” – recenzja i ocena
Sonia Purnell – „Kobieta bez znaczenia. Historia Virginii Hall, najgroźniejszej agentki II wojny” – recenzja i ocena
Brytyjska dziennikarka Sonia Purnell, mieszkanka Londynu, podbiła serca czytelników nagradzanymi biografiami Borisa Johnsona i Clementine Churchill. Recenzowana publikacja opowiadająca o Virginii Hall to bestseller „New York Timesa” oraz Książka Roku według: NPR, Nowojorskiej Biblioteki Publicznej, Amazona, „The Seattle Times”, „Washington Independent Review of Book”, „The Spectator” czy „The Times of London”.
„Wyśmienita”, „Fascynująca”, „Porywająca”, „Wspaniała”, „Pasjonująca” – tymi słowami recenzenci opisują książkę poświęconą Virginii Hall. Niewątpliwie, opowieść o agentce amerykańskiego pochodzenia jest pełna skrajnych emocji i intrygujących zwrotów akcji. Już po przeczytaniu pierwszych stron główna bohaterka zdobywa sympatię czytelnika.
Niesamowity hart ducha Virginii Hall sprawił, że tak wiele zależało tylko od niej. Mimo licznych przeciwności – w wieku 27 lat amputowano jej nogę, a noszona przez nią proteza stała się jej największym utrapieniem – udowodniła, że nie ma rzeczy niemożliwych. Posiadała wszystkie najważniejsze cechy charakteru określające agentkę: spryt, talent dyplomatyczny, powściągliwość, intuicję oraz umiejętność szacowania szans.
Dzięki Virginii Hall francuska sekcja brytyjskiego SOE (Special Operations Executive – Zarząd Operacji Specjalnych), rozwinęła siatkę, która stała się podstawą ruchu oporu we Francji Vichy. Konsekwentna i rzetelna praca sprawiły, że Hall miała swój wkład w zwycięstwo aliantów. A wszystko to zawdzięczała zdobywaniu informacji i bardzo dobrym decyzjom strategicznym. Choć warto wspomnieć, że nie obca jej była także walka z bronią w ręku. Na początku Sonia Purnell przedstawia niepozorną Amerykankę, którą nudziła praca biurowa, szybko jednak dostrzegamy w Virginii silną, zdecydowaną kobietę, która potrafiła zdominować każdego. Już na pierwszych kilkudziesięciu stronach skrótowo prezentowana jest historia jej życia, która nieco zwalnia wraz z początkiem pierwszej misji we Francji.
Fabuła książki jest płynna, autorka nie chciała przeoczyć żadnego istotnego faktu z życia swojej bohaterki. Trudną, wojenną rzeczywistość przedstawiła realistycznie, aczkolwiek w umiejętny sposób wyważyła słownictwo, co sprawiło, że dramatyzm ówczesnego życia ukazuje się czytelnikowi dość znośnie.
Dużym atutem publikacji jest pogłębiona analiza, dzięki której dziennikarka zaprezentowała pełny obraz życia agentki. Wpływ na to miała solidna kwerenda, przeprowadzone wywiady i odwiedzone miejsca. Samo wydanie publikacji nie wyróżnia się w szczególny sposób, choć nieco uroku dodaje jej usztywniana okładka ze skrzydełkami i tłoczony na niej nadruk. Dodatkowym atutem jest uzupełnienie treści fotografiami, które w dużej mierze prezentują główną bohaterkę, jak również inne postaci wspomniane w książce.
Jedynym mankamentem powieści jest zbyt szybko narastające napięcie, którego nie udało się autorce utrzymać do końca. Do pewnego momentu książkę czyta się z zapartym tchem, po czym czytelnik może stwierdzić, że akcja robi się mało dynamiczna. Jest to oczywiście podyktowane losami Virginii Hall i jej największego zaangażowania w działania wojenne przypadającego na lata 1941–1944. Poza tym zakończenie fabuły w 1944 roku pozostawiłoby niedosyt i niedopowiedzenie historii głównej bohaterki, co wpłynęłoby znacznie gorzej na odbiór całości.
Życiorys Virginii Hall bez wątpienia zasługuje na lekturę. Po poznaniu jej fascynujących i mrożących krew w żyłach losów z niecierpliwością można wyczekiwać ekranizacji powieści, której scenariusz zostały napisany również przez Sonię Purnell. Książkę polecam każdemu – zarówno osobom interesującym się historią II wojny światowej oraz tematyką wywiadowczą, jak i tym szukającym inspirujących powieści, które zapadają w pamięć.
