Sofka Zinovieff – „Czerwona księżniczka” – recenzja i ocena

opublikowano: 2021-05-01, 09:11
wolna licencja
Księżniczka i komunistka, sekretarka wielkiego brytyjskiego aktora, więźniarka w obozie, odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, wyrodna matka i rozpustnica. A i te określenia nie oddadzą w pełni tego, kim była Sofka Skipworth, pochodząca z wielkiego rodu Dołgoruków.
reklama

Sofka Zinovieff – „Czerwona księżniczka” – recenzja i ocena

Sofka Zinovieff
„Czerwona księżniczka”
nasza ocena:
8/10
cena:
39,90 zł
Podajemy sugerowaną cenę detaliczną z dnia dodania produktu do naszej bazy. Użyj przycisku, aby przejść do sklepu — tam poznasz aktualną cenę produktu. Szczęśliwie zwykle jest niższa.
Wydawca:
Bellona
Okładka:
miękka
Liczba stron:
300
Format:
135×215 mm
EAN:
9788311161702

Sofka Zinovieff, autorka recenzowanej książki „Czerwona księżniczka”, jest brytyjską pisarską i dziennikarką, studiowała antropologię kulturową na uniwersytecie w Cambridge. Ma na swoim koncie kilka publikacji, m. in. „The Mad Boy, Lord Berners, My Grandmother, and Me: An Aristocratic Family, a High-Society Scandal, and an Extraordinary Legacy”, w których często porusza tematykę przeszłości swojej rodziny. Szczególnie zainteresowana była jednak jedną postacią, swoją babcią, imienniczką i tytułową księżniczką, Sofką z Dołgoruków. Inspiracją i impulsem do napisania opowieści o jej życiu był pamiętnik, który autorka przeczytała już po śmierci bohaterki. Zdecydowana jak najwierniej odtworzyć jej losy udała się w podróż, odwiedziła miejsca w których mieszkała babka, odszukała jej znajomych, przyjaciół i rodzinę, podążając za informacjami zawartymi w listach i wspominanym pamiętniku.

Książka jest historią niepokornej i charyzmatycznej, pełnej sprzeczności księżniczce Sofce, która urodziła się w 1907 r. w Sankt Petersburgu, w czasach świetności rosyjskiej arystokracji. Skomplikowane relacje rodziców, Sophy i Piotra, sprawiły, że wychowywana była głównie przez babcię Olgę. Bogactwo, przywileje i bezpieczeństwo zniknęły wraz z rewolucją bolszewicką. W życiu Sofki rozpoczął się nowy rozdział. Kobieta podzieliła los wielu arystokratów, którzy udali się na emigrację i próbowali poradzić sobie w nowej dla nich rzeczywistości, która często daleko była od dawnego blichtru. Sofka mieszkała w Anglii, Francji, Rzymie, pracowała u brytyjskiej rodziny szlacheckiej jako sekretarka, wyszła za mąż za Leo Zinovieffa, wywołała skandal wnosząc o rozwód, urodziła trójkę dzieci (którym poświęcała niewiele czasu), wywołała kolejny skandal wychodząc ponownie za mąż za młodszego brytyjskiego spadkobiercę tytułu baroneta, Greya Skipwirtha i nieustannie budziła kontrowersje swoim trybem życia. Pracowała dla jednego z największych brytyjskich aktorów, Laurence’a Oliviera, obracała się w kulturalnych kręgach Londynu i oddawała się przyjemnościom wielkiego świata. Doświadczenia drugiej wojny światowej były dla Sofki największą traumą, podczas niej straciła męża, była także świadkiem Zagłady i pomagała Żydom uciekać z obozu przejściowego w Vittel, w którym była internowana, czym zyskała sobie (już pośmiertnie) odznaczenie medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Po wojnie podróżowała po całej Europie pełniąc rolę przewodniczki i prowadząc hulaszczy tryb życia, który porzuciła na emeryturze, kiedy zamieszkała ze swoim partnerem Jackiem na odludziu w Anglii.

Życie Sofki było niezwykle barwne, a w książce poznajemy nie tylko zapis wydarzeń których była świadkiem czy uczestnikiem, ale także, a może przede wszystkim, jej osobowość. Bohaterka nie była postacią kryształową, zaniedbywała dzieci, wdawała się w liczne romanse, ale tak naprawdę jedna rzecz budziła największe zdumienie i oburzenie przedstawicieli arystokracji – Sofka Dołgoruka, księżniczka rosyjska, była komunistką! Jeszcze przed wojną dołączyła do partii komunistycznej i aktywnie działała na tym polu, nie zmieniając swoich poglądów aż do śmierci. Stąd też tytuł książki „Czerwona księżniczka”, który odnosi się do niespotykanego wśród emigrantów z jej sfery poparcia dla komunizmu.

reklama

W książce kwestia analizy charakteru Sofki pełni bardzo ważną rolę, autorka niejednokrotnie zastanawia się nad motywami jej działań, myślami i uczuciami. Przywołuje też własne wspomnienia o babce oraz wyobrażenia o niej, które niejednokrotnie ulegają zmianom podczas rozmów lub studiowania dokumentów. Autorka podjęła duży trud, aby dotrzeć do prawdy, przestudiowała nawet archiwalia w archiwum MI5, które śledziło Sofkę ze względu na jej poglądy i pochodzenie. Na pewno nie można odmówić autorce rzetelności w opowiadaniu historii, ponieważ nie pomija żadnych niewygodnych faktów, które mogą zniechęcać czytelnika do Sofki, jednocześnie nie ukrywając swojej fascynacji babcią, która żyła jak chciała, nie dbając o opinię innych. Poza wieloma wzmiankami o jej wybujałym życiu erotycznym, bardzo często podkreślana jest wielka miłość bohaterki do książek i poezji, które zajmowały w jej serce chyba więcej miejsca niż własne dzieci. Sofka nie była postacią jednoznacznie dającą się ocenić czy zaszufladkować w konkretnych kategoriach, co czyni opowieść o jej ciekawej historii jeszcze bardziej fascynującą i wciągającą czytelnika.

Poza dziejami Sofki książka ukazuje także szerszą perspektywę, czyli losy rosyjskiej arystokracji na emigracji i odejście dawnego świata, do którego tak wielu z nich wzdychało z tęsknotą. Ubogaca to historię głównej bohaterki i pozwala lepiej zrozumieć ówczesne realia nie tylko jej rodziny. Niektóre kwestie można by oczywiście pogłębić, aby ukazać czytelnikowi pełniejszy obraz sytuacji, co można częściowo wytłumaczyć tym, że książka powstała z zamiarem ukazania biografii konkretnej postaci, ważnej dla autorki, która wplotła w nią wiele elementów autobiograficznych. Szkoda też, że nie zawarto większej ilości oryginalnych cytatów z pamiętnika Sofki, które pojawiają się właściwie tylko na początku, a mogłyby być ciekawym dodatkiem.

„Czerwona księżniczka” to historia przede wszystkim niezwykłej kobiety, fascynującej i charyzmatycznej, którą poznajemy z bardzo osobistej perspektywy jej wnuczki. Wyruszenie w podróż razem z autorką w celu poznania Sofki z Dołgoruków będzie czystą przyjemnością dla czytelnika. Zdecydowanie polecam!

Zainteresowała Cię nasza recenzja? Zamów książkę Sofki Zinovieff – „Czerwona księżniczka” bezpośrednio pod tym linkiem, dzięki czemu w największym stopniu wesprzesz działalność wydawcy lub w wybranych księgarniach internetowych:

reklama
Komentarze
o autorze
Iwona Szymichowska
Absolwentka historii sztuki i studentka filologii germańskiej. Interesuje się sztuką dawną oraz popkulturą.

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone