Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela [Fragmenty książek Wydawnictwa IPN]
Na przełomie 1974 i 1975 r. Moczulski nawiązał kontakt z Andrzejem Czumą, który od listopada 1974 r. przebywał na wolności i odświeżał znajomość z dawnymi działaczami organizacji „Ruch”. Przyszły przewodniczący KPN poznał także Emila Morgiewicza i środowisko trójmiejskiej młodzieży, która w okresie późniejszym stworzyła podstawy Ruchu Młodej Polski. W owym czasie nazwisko Moczulskiego, opromienionego sukcesem książki Wojna polska (o której będzie jeszcze mowa), w środowiskach nastawionych patriotycznie i kultywujących ideę niepodległości stawało się popularne. Inną, istotną dla powstania KPN grupą byli nastawieni opozycyjnie wobec kierownictwa działacze Stowarzyszenia PAX, tacy jak Romuald Szeremietiew, Tadeusz Stański, Tadeusz Jandziszak czy Maciej Pstrąg-Bieleński.
Według Moczulskiego w latach siedemdziesiątych podjęto w nurcie niepodległościowym decyzję o wejściu w fazę działalności półjawnej. W 1973 r. utworzono Konwent. Na jego czele stanął Moczulski, ponadto w skład Konwentu weszli Restytut Staniewicz, Romuald Szeremietiew, Andrzej Szomański i Ryszard Zieliński. Wedle Moczulskiego Konwent powołano w celu przygotowania warunków do utworzenia partii politycznej. Miał on się także zajmować organizowaniem odczytów, spotkań i uroczystości rocznicowych.