Partenon – świątynia służąca jako… skarbiec?
Fakt, że pieniądze ateńskiego polis przechowywane były na Akropolu, znany był od dawna. Jednak według najnowszych ustaleń historyków, to właśnie Partenon (a dokładniej jego poddasze) stanowił świetne lokum dla umieszczenia w nim funduszy państwowych.
Partenon został wzniesiony w latach 447–432 r. p.n.e. z inicjatywy ateńskiego polityka Peryklesa. Oczywiście, Akropol już wcześniej był pokryty siecią sanktuariów, wybudowanych głównie w czasach tyranii Pizystradów. Gdy jednak w 480 r. p.n.e. Persowie zdobyli Ateny, prawie wszystkie świątynie zostały zburzone lub podpalone. Perykles postanowił przywrócić Akropolowi jego dawną świetność i nakazał odbudowę zniszczonych przybytków. W 434 r. p.n.e. Partenon został poświęcony bogini Atenie i wtedy prawdopodobnie złożono na poddaszu pierwsze srebrne i złote monety.
Zrekonstruowany wygląd Partenonu w czasach antycznych (domena publiczna). Co przemawia za takim umiejscowieniem skarbu? Oprócz bezpiecznej lokalizacji (położenie na wzgórzu, w centrum miasta) na pewno dwa czynniki. Pierwszym jest wielkość poddasza. Mierzyło ono w starożytności 50m x 19m x 3m, a jego podłoga była przypuszczalnie wykonana z twardego, cyprysowego drewna. Mogła unieść naprawdę pokaźny ciężar. Dla przykładu, dekret państwowy, datowany na około 433 r. p.n.e., informuje, że Ateńczycy złożyli na Akropolu 3000 srebrnych talentów, które w sumie ważyły 78 ton!
Poddasze Partenonu jest jedynym odpowiednim miejscem na tyle dużym, aby pomieścić wszystkie monety w skarbcu – uważa Spencer Pope z Uniwersytetu McMaster w Kanadzie. Chociaż nie możemy wykluczyć możliwości, że monety były porozdzielane po wielu budynkach, powinniśmy pamiętać, że poddasze było najbardziej bezpiecznym miejscem – dodaje.
Zobacz też:
- Przemiany społeczne i polityczne w Attyce w V wieku p.n.e.
- „Mysterion” znaczy tajemnica – misteria w Eleusis
Jak więc widać, górne pomieszczenie Partenonu nadawało się do tego doskonale. Również ze względu na drugi czynnik – świątynia Ateny odstraszała potencjalnych złodziei, gdyż kradzież państwowych pieniędzy dodatkowo wiązała się z obrazą bogini.
Na to żaden pobożny Grek nie mógł sobie pozwolić.
Źródła: newhistorian.com, livescience.com, ancient.eu.
Redakcja: Tomasz Leszkowicz
