Holandia: Rzymianie i Batawowie. Co ich łączyło?

opublikowano: 2009-11-10 04:53
wszystkie prawa zastrzeżone
poleć artykuł:
Germańskie plemię Batawów, zamieszkujące w starożytności terytorium dzisiejszej Holandii (deltę Renu), było związane z Rzymianami w o wiele większym stopniu niż do tej pory uważano. Batawowie przejęli od swych okupantów wiele zwyczajów – twierdzi holenderski naukowiec, Stijn Heeren. Prowadzone przez niego badania są częścią programu naukowego „Rural communities in the civitas Batavorum and their integration into the Roman Empire”, pod kierownictwem prof. Nico Roymans'a.
REKLAMA

Podczas prac archeologicznych Heeren odkrył ślady osadnictwa batawskiego nieopodal miejscowości Tiel w środkowej Holandii. Po przeanalizowaniu wykopanych znalezisk doszedł do wniosku, że miejscowa społeczność aktywnie uczestniczyła zarówno w ekonomicznym, jak i kulturalnym życiu legionów stacjonujących nad Renem. Batawowie korzystali z wielu osiągnięć rzymskich, co przejawiało się m.in. w stosowaniu nowych trendów w sztuce kulinarnej, zażywaniu regularnych kąpieli oraz zakładaniu gospodarstw rolnych według rzymskiego wzoru.

Zdaniem Holendra decydującym czynnikiem integrującym Batawów i Rzymian był fakt, że zarówno jedni jak i drudzy byli w dużym stopniu zależni od siebie. Rzymianie, którzy budowali swe obozy wojskowe na terenach przygranicznych (np. Castra Vetera i Novaesium), polegali na miejscowej ludności w kwestiach aprowizacyjnych. Produkcja żywności na rzecz rzymskich legionów automatycznie stawała się głównym źródłem dochodu.

Spisek Batawów pędzla Rembrandta van Rijn.

Warto zwrócić uwagę, że Batawowie odgrywali znaczącą rolę w armii rzymskiej. Nie musieli płacić podatków, byli jedynie wykorzystywani podczas wojen. Tacyt określił ich jako jedno z „najwaleczniejszych plemion”. Z uwagi na fakt, że Germanie odznaczali się dobrymi warunkami fizycznymi, często służyli w prestiżowej formacji, jaką była przyboczna gwardia cesarska. Badania demograficzne dowodzą, że statystycznie z każdej rodziny batawskiej w armii rzymskiej służył przynajmniej jeden syn.

Obu stron nie łączyły bynajmniej tylko dobre stosunki. W 69 roku Julius Civilis (obywatel rzymski, walczący u boku armii rzymskiej m.in. w Brytanii za cesarza Klaudiusza), korzystając z zamętu wewnętrznego w Cesarstwie (tzw. rok czterech cesarzy), stanął na czele rebelii i wypowiedział posłuszeństwo Rzymowi. Powstanie Batawów, która poważnie zagrażało spójności zachodnich prowincji Imperium (Galia, Germania) zostało stłumione w 70 r. przez Wespazjana.

Źródła

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Waldemar Kowalski
Magister historii (specjalność – historia wojskowości) na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym Jana Kochanowskiego w Kielcach. Absolwent podyplomowego Studium Bezpieczeństwa Narodowego na Uniwersytecie Warszawskim. Były członek redakcji "Histmag.org". Główne zainteresowania: wojskowość, militaria, religie, filozofia, stosunki międzynarodowe.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone