Gwiazdka Cieszyńska – Historia Madagaskaru
„Gwiazdka Cieszyńska, pismo poświęcone wiadomościom politycznym, nauce, przemysłowi i zabawie.”Nr 30. Cieszyn dnia 25. Lipca 1863 roku. Najwcześniejsze organizmy państwowe na Madagaskarze pojawiły się w XVII wieku i związane były z miejscowymi systemami rodowo-plemiennymi. Zjednoczenie wyspy nastąpiło dopiero na początku XIX wieku za sprawą królestwa Imerina i władającego nim ludem Merina. Przodkowie Merina pojawili się na Madagaskarze na przełomie XIV i XV wieku i zamieszkali w środkowej, górzystej części wyspy. Terytorium ich królestwa powoli powiększało się i dzięki strategicznemu położeniu rosło w siłę, jednak społeczeństwo było wewnętrznie podzielone. Pod koniec XVII wieku panujący Andriamasinavaluna podjął się misji zjednoczenia ludu, lecz pod koniec swojego życia podzielił Imerina między swoich potomków. Kilkadziesiąt lat później proces zjednoczenia rozpoczął Rambusalama. Umocnił granice, zreformował armię, zakupił od Europejczyków broń palną, w 1794 roku zdobył Antananarivę, a także zaczął podporządkowywać sobie ziemię innych ludów. Jego dzieło kontynuował Radama I, który wspierany przez Anglików podporządkował sobie prawie całą wyspę. Za jego panowania nastąpiło przyjęcie chrześcijaństwa, podniesienie standardu życia, zawarcie umowy o zniesieniu handlu niewolnikami, wprowadzenie prasy drukarskiej, a kilka tysięcy osób wysłano na studia do Wielkiej Brytanii. W wyniku nieznanej choroby król zmarł w 1828 roku, a władzę po nim objęła jego żona – Ranavalona I Okrutna. Jej przydomek mówi sam za siebie. Królowa brutalnie pozbyła się pretendentów do objęcia korony, a w czasie swych rządów wygnała misjonarzy, prześladowała chrześcijan, ograniczyła wpływy europejskie, a po spisku w 1857 roku wygnała Europejczyków z wyspy i krwawo rozprawiła się z około tysiącem poddanych.
Król Radama II (domena publiczna). 16 sierpnia 1861 roku, w wieku 32 lat, do władzy doszedł Radama II. Już w czasie rządów swojej matki starał się działać na rzecz ludu i utrzymywał kontakty z Europejczykami (głównie Francuzami). Poza tym był jedną z głównych postaci spisku przeciwko okrutnej królowej (zaangażowana była w niego również znana austriacka podróżniczka Ida Pfeiffer). Po wstąpieniu na tron Radama II natychmiast rozpoczął działania, mające na celu odwrócenie skutków polityki jego matki. Ponownie otworzył granice kraju, zaprzestał prześladowania chrześcijan, sprowadził misjonarzy, uwolnił wielu więźniów politycznych, umożliwił działalność francuskim inwestorom.
Historia Madagaskaru – zobacz też:
Jedną z dość niefortunnych decyzji Radamy II było zalegalizowanie pojedynków jako sposobu rozstrzygania sporów. Prawo to spotkało się z dezaprobatą wielu doradców władcy (z premierem na czele), którzy obawiali się, że praktyka taka doprowadzi do anarchii. Oliwy do ognia dolała arystokracja, obawiająca się utraty przywilejów oraz zaniepokojona profrancuską polityką króla. Wszystko to doprowadziło do zabójstwa władcy 12 maja 1863 roku (aby nie rozlewać królewskiej krwi uduszono go szarfą z jedwabiu). Następnie szlachta poinformowała wdowę po królu, że udzieli jej wsparcia jako królowej pod warunkiem, że ta będzie przestrzegała pewnych artykułów wchodzących w skład nowej konstytucji. I tak kolejną królową została Rasoherina.
Królowa Rasoherina (domena publiczna). Rasoherina urodziła się w 1814 roku i była siostrzenicą Ranavalony I Okrutnej. Jako młoda dziewczyna wyszła za mąż za Raharolę – męża stanu i sekretarza w brytyjskiej ambasadzie. Rozwiodła się z nim w 1847 roku, aby zaraz potem poślubić Radamę II. Jako królowa Madagaskaru kolejny raz zmieniła kierunek polityki, tym razem na proangielski. Zerwała porozumienia z Francją, za co jej kraj musiał zapłacić duże odszkodowanie. Jej panowanie zakończyło się wraz z jej śmiercią 1 kwietnia 1868 roku. Władzę po niej objęła Ranavalona II, a następnie Ranavalona III, ostatnia królowa Madagaskaru.
Ranavalona III została zmuszona do podpisania z Francją układu, na mocy którego Madagaskar został przekształcony w protektorat. 5 września 1890 roku protektorat ten zaakceptowała Wielka Brytania, a 18 listopada Niemcy. Ostatecznie w 1896 roku rząd francuski zatwierdził ustawę o aneksji Madagaskaru. W 1904 roku, po stłumieniu kilku powstań, zmuszeniu królowej do abdykacji i wprowadzeniu brutalnego reżimu, Madagaskar został całkowicie spacyfikowany przez wojska francuskie.
Niepodległość Madagaskar uzyskał dopiero 26 czerwca tzw. Roku Afryki (1960 r.).
