Genetyka: współcześni Żydzi mają wspólne pochodzenie
Aszkenazyjczycy modlący się w synagodze w święto Jom Kippur (Maurycy Gottlieb, 1878) Naukowcy z Nowego Yorku i Tel Avivu pobrali próbki materiału genetycznego od 237 osób z siedmiu społeczności żydowskich mieszkających w Iranie, Iraku, Turcji, Syrii, Grecji, Włoszech i wschodniej Europie. Ich analiza oraz porównanie z profilami genetycznymi nieżydowskiej ludności tych samych regionów świata pozwoliła stwierdzić, że badane grupy różnią się od siebie, ale wszystkie dzielą pewne cechy wspólne, wywodzące się z Bliskiego Wschodu.
Przeprowadzone badania (których wyniki zgadzają się z wcześniejszymi, o mniejszej skali) wskazują też, że najbliższymi „krewniakami” Żydów są dziś Palestyńczycy, Beduini i Druzowie, aczkolwiek wykazano również związki z Europejczykami, zwłaszcza Włochami. Jest to świadectwo mieszania się ludności żydowskiej z mieszkańcami ziem, na których się osiedliła. Jednocześnie jednak zebrane dane pokazują, że Aszkenazyjczycy dzielą geny z innymi grupami Żydów, co zaprzecza m.in. teoriom o chazarskim pochodzeniu tych pierwszych.
Co więcej, naukowcy uważają, że genom najbardziej odmienny od pozostałych grup mają Żydzi mieszkający w Iraku i Iranie. Na podstawie stwierdzonych różnic oszacowano (aczkolwiek z dużym marginesem błędu), że genetyczne rozdzielenie się wspólnot żyjących w Międzyrzeczu od pozostałych społeczności żydowskich nastąpiło ok. 2,5 tys. lat temu, co odpowiadałoby okresowi niewoli babilońskiej. W genach zachowały się też ślady eksplozji demograficznej w europejskiej populacji Żydów: począwszy od ok. 50 tys. na początku XV wieku do 5 milionów na początku XIX stulecia.
Znacznie bardziej zaskakujące są wyniki osobnych i starszych badań genetycznych przeprowadzonych wśród żyjącego w Zimbabwe i RPA ludu Lemba. Choć posługuje się on językiem należącym do rodziny bantu, a jego przedstawiciele nie różnią się wyglądem zewnętrznym od innych czarnoskórych mieszkańców tych ziem, większość z nich wyznaje judaizm i uważa się za potomków Żydów, którzy 2,5 tys. lat temu uciekli z Palestyny. Analiza dokonana przez brytyjskich naukowców potwierdziła, że przynajmniej 50% mężczyzn z tego ludu posiada semickie geny wywodzące się z Bliskiego Wschodu sprzed ok. 3 tys. lat, zaś geny ok. 40% wskazują na negroidalne pochodzenie.
Źródła: The American Journal of Human Genetics ; Nature ; sciencedaily.com ; ncbi.nlm.nih.gov ; bbc.co.uk.
