Co się wydaje (22 lutego)
Zatruty pokój. 1945 – wojna, która się nie skończył (Bukowy Las)
Rok 1945 nie przyniósł porozumienia pokojowego. Zamiast niego o obliczu Europy zdecydowały armie – doprowadziły do podziału kontynentu, podziału, który miał niewiele wspólnego z warunkami geograficznymi, tradycjami kulturowymi czy historycznymi. Opowieść o zatrutym pokoju zaczyna się w Berlinie w dniu samobójstwa Hitlera. Prowadzony przez Gregora Dallasa czytelnik śledzi następnie poczynania walczących armii i towarzyszy cywilom w rozkwitającym w czasie wojny Waszyngtonie, bombardowanym Londynie, wyzwalanym Paryżu, unicestwianej Warszawie, przeklętym Berlinie i ogarniętej niedostatkiem i politycznym terrorem Moskwie. Swym opisem dziejów Dallas zmusza do refleksji nad siłami, które wpływają na bieg historii. Prezentuje spojrzenie na konflikty, motywy, wszelkie za i przeciw, które odcisnęły piętno na finale II wojny światowej i na długie lata ustaliły niesprawiedliwe podziały, leżące u źródeł zimnej wojny i wpływające na obraz dzisiejszej Europy.
Egipt w czasach piramid. Życie codzienne (Świat Książki)
Guillemette Andreu ukazuje w swej książce Egipt w czasach Starego i Średniego Państwa (od ok. 2650 do ok. 1750 r. p.n.e.), uważanych przez potomnych za złoty okres egipskiej cywilizacji oraz niedościgły wzorzec społeczno-polityczny, artystyczny i moralny. Autorka wykorzystując najnowsze odkrycia archeologiczne i badania egiptologów, omawia nie tylko budowę królewskich piramid, organizację administracji państwowej ale również życie chłopów i rzemieślników. Barwnie opisuje system nauki w szkołach dla pisarzy, rozrywki, gry i zabawy, polowania i łowienie ryb, a także dzieła literackie i koncepcje religijne.
Czarna księga Kresów (AA)
Wstrząsający dokument o trudnych losach polskich Kresów, o prześladowaniach, które dotykały je przez wieki. Przeczytamy tam o wojnach z Tatarami, o represjach podczas rozbiorów, polityce wynarodowienia, krwawych walkach o niepodległość i okrutnej wojnie z bolszewikami. O czasach powojennych: zbrodniach komunistów, Wielkim Głodzie, tragedii Polaków na Wołyniu, powojennych tułaczkach Kresowian aż do ostatnich wydarzeń na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Autorka przytacza relacje świadków pogromów i wspomnienia prześladowanych. Prof. Andrzej Nowak, autor wstępu, stwierdził, że "książka ta spogląda na Kresy z tragicznej perspektywy, w której dominują zbrodnie. To Kresy są tu ofiarą zbrodni. (...) Tych Kresów, które były, już nie ma. Przynajmniej na żadnej współczesnej mapie. Zdaje się, że nadszedł ich kres. Jak to się stało? Jak się ta tragedia dokonała? Czyja to wina? Czyje zaniedbanie? Czy mogło być inaczej? O tym, o czym często nie mają siły mówić wydziedziczeni z tamtej ziemi, mówi ta książka."
Rzeczpospolita Krakowska, jej lata i ludzie (Elektron)
Są to zwięzłe dzieje Wolnego Miasta Krakowa w latach 1815-1846: jego powstania, ustroju i trudnej pozycji pomiędzy rosyjskim, austriackim i pruskim zaborem, którą niemiecki uczony Konstanty Wurzbach ironicznie porównał do sytuacji myszy obserwowanej przez trzy koty. Miasto o wielkiej tradycji, ale zbiedniałe i pozbawione uprzedniego znaczenia, powoli podnosiło się z upadku. Szczególnie ciekawe są dzieje miejscowego społeczeństwa, które wzbogacali przybysze z bliższych okolic i dalszych krajów - przyjmowani dobrze, bo nie cechowała Krakowa ksenofobia. Przybysze ci polonizowali się rychło, czemu sprzyjała rola, jaką pełniło miasto pod Wawelem: strażnicy polskiej tradycji narodowej. Pojawi się w tym środowisku dążenie do odegrania istotnej roli w dziedzinie nauki i kultury, ujawni się to w następnym pokoleniu po upadku Wolnego Miasta, to jest w epoce Młodej Polski. Zatem czasy tej niewielkiej Rzeczypospolitej, nie przeminęły w dziejach narodu polskiego bez ważnego śladu.
Jan Tabortowski „Bruzda” 1906-1954 (Rytm)
Biografia jednego z "żołnierzy wyklętych", majora Jana Tabortowskiego "Bruzdy" (1906-1954), zawodowego oficera Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej, wybitnego żołnierza Polski Podziemnej, legendarnego organizatora partyzantki antykomunistycznej w Łomżyńskiem. Pełnił m.in. funkcje inspektora Inspektoratu III Łomżyńskiego a następnie IV Suwalskiego Armii Krajowej, odznaczonego Krzyżem Walecznych i Krzyżem Virtuti Militari. Aresztowany w sierpniu 1945 r. przez NKWD. Po ucieczce odbudował struktury konspiracyjne i rozpoczął działalność zbrojną w ramach utworzonej przez komendanta Okręgu Białostockiego AK płk. Władysława Liniarskiego Armii Krajowej Obywatelskiej. Ujawnił się po ogłoszeniu amnestii w 1947 r. Próba powrotu do normalnego życia skończyła się niepowodzeniem. Zagrożony aresztowaniem, zszedł do podziemia w kwietniu 1950 r., zginął z bronią w ręku 23 sierpnia 1954 r. w Przytułach.20 sierpnia 2009 roku major Jan Tabortowski został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Spojrzenie na polski wrzesień 1939 roku (Neriton)
Mimo upływu ponad 70 lat Wrzesień 1939 nie przestaje skupiać uwagi historyków polskich i niemieckich. Niniejsza publikacja stanowi formę prezentacji dokonań badaczy z kilku ośrodków naukowych w Polsce i za granicą na temat Września 1939 roku. Jej celem jest przybliżenie mniej znanych, lub istotnych poznawczo aspektów wydarzeń, które zapoczątkowały II wojnę światową w Europie. Szczególnie ważne miejsce zajmują przeglądy dorobku historiografii polskiej i zachodnioniemieckiej. Autorzy zamieszczonych opracowań odnoszą się do dorobku historiografii w obu krajach, kwestii popularyzacji tematyki 1939 roku oraz innych zagadnień szczegółowych (np. różnych politycznych i militarnych aspektów kampanii wrześniowej, niemieckiej polityki popierania przeciwko Polakom zamieszkujących kraj mniejszości narodowych itd.), które umożliwiają szerokie, a często nowatorskie, spojrzenie na dramat polskiego Września.
Stalowe piekło: I Korpus Pancerny SS w Normandii (Erica)
Inwazja w Normandii 6 czerwca 1944 r. była jedną z najbardziej ryzykownych, a zarazem bardzo udanych operacji wojskowych w historii. Po ciężkich walkach amerykańskie, brytyjskie i kanadyjskie wojska wylądowały na plażach północnej Francji. Czekały ich jednak jeszcze długie walki - w momencie lądowania elitarne niemieckie jednostki pancerne oddalone były od miejsca inwazji. Gdy już znalazły się na polu walki prowadziły działania zmierzające do całkowitej likwidacji wroga. Przez prawie dwa miesiące odpierały atak sił alianckich, przynosząc zarówno chwałę, jak i niesławę dowódcom takim jak Kurt „Panzer” Meyer, Jochen Peiper i Max Wunsche.
