Co się wydaje (15 czerwca 2012)

Na falach życia. Część 3: Brzegi mórz dalekich (1948-1958) (NDAP)

Dotychczas ukazały się dwa tomy wspomnień Lecha Paszkowskiego. Pierwszy opisuje okres od roku 1919 do 1939, zaś drugi lata 1939-1956. W trzeciej części autor przybliża swoje losy po emigracji do Australii. Książka opowiada o procesie adaptacji do nowych warunków, poszukiwaniu nowej pracy, historii czternastu rejsów, które odbył na wodach wokół Tasmanii, a także o innych podróżach. Lech Paszkowski opisuje początki swojej kariery dziennikarskiej i rozwój pasji literackiej. Publikacja jest wynikiem obserwacji autora, ciekawego świata i nowych wyzwań. Historia jego życia opowiedziana barwnym językiem, pokazuje jednocześnie zderzenie kultur i przemiany społeczne, których świadkiem był twórca wspomnień.

Druga wojna domowa w Polsce. (Neriton)

Książka opublikowana przez warszawskie wydawnictwo Neriton składa się z dwunastu rozpraw naukowych poświęconych wojnie domowej w Rzeczypospolitej drugiej połowy XVII stulecia, znanej w historiografii jako rokosz Lubomirskiego. Problematyka ta została ukazana na tle analizy sytuacji wewnętrznej Rzeczpospolitej lat 1606-1666 i zachodzących w tym czasie przemian ustrojowych. Autor przedstawił szczegółowo postawy stronnictwa dworskiego i elit władzy w czasach Jana Kazimierza (1664-1668) oraz wybranych wspólnot szlachty koronnej i litewskiej wobec rokoszu. Jego uwagę zajęły też kwestie militarne, czyli działania zbrojne w roku 1665 i 1666, stanowisko armii koronnej wobec rokoszu i wpływy Lubomirskiego wśród ówczesnej kadry dowódczej, a także postawy innych grup społecznych oraz położenie miast i twierdz Rzeczpospolitej w dobie rokoszu.

Tylman z Gameren (1632-1706). Twórczość architektoniczna w Polsce. (DiG)

Czynny przez blisko czterdzieści lat architekt pracował głównie na zlecenie dworu królewskiego i polskich rodzin magnackich; był ściśle związany ze Stanisławem Herakliuszem Lubomirskim. Pozostawił po sobie projekty licznych dworów, willi i pałaców, budowli sakralnych, założeń urbanistycznych, a także dekoracji i wyposażenia wnętrz, których realizacje w dużej części przetrwały do dziś. Wśród jego dzieł warto wymienić choćby pałac Lubomirskich w Puławach, pałac Krasińskich w Warszawie czy stołeczny kościół Sakramentek przy Rynku Nowego Miasta. Zawiera obszerny, trzyczęściowy katalog projektów, tablice z projektami oraz zaktualizowany wykaz książek z jego warszawskiej biblioteki, świadczących o erudycji Tylmana — utalentowanego architekta, malarza i inżyniera.

Kobiety Hitlera. Życie intymne dyktatora (Amber)

Kobiety Hitlera. Jedna odebrała sobie życie, druga po nieudanej próbie samobójczej do śmierci pozostała w szpitalu. Na długiej liście zauroczonych znaleźć można tancerki, śpiewaczki, gwiazdy filmowe, a wśród nich także największą przedwojenną polską gwiazdę kina – Polę Negri. Obok niej w gronie wielbicielek Wodza znalazły się także utalentowana reżyserka filmowa Leni Riefenstahl i synowa Ryszarda Straussa, Angielka Winifred Wagner. Przez lata walczyła z nimi Eva Braun, której udało się wreszcie zdobyć Wodza dla siebie i ze stojącej w cieniu kochanki przeistoczyła się w „Pierwszą Damę” u boku Hitlera, aby zostać z nim do końca. Historie te zrekonstruowano podstawie relacji świadków, raportów z przesłuchań, osobistych wyznań i nieznanych prywatnych dokumentów – listów, wspomnień, pamiętników.

Kronika Czechów (Templum)

Niewielu chyba dziejopisów doczekało się tak sprzecznych sądów o swoim dziele, jak Kosmas. Jego dzieło stanowi podstawę historiografii czeskiej w języku rodzimym i to na dobrą sprawę począwszy od najstarszej czeskiej kroniki rymowanej, tak zwanego Dalimila, z początku XIV w. Także wybitny polski dziejopis Jan Długosz w XV w. korzystał z Kroniki Kosmasa jako źródła rzetelnych informacji do poruszania problematyki czeskiej. Powoli, z czytanej i przetwarzanej, aktualnej księgi dziejów czeskich stawała się Kronika Czechów tylko źródłem historycznym, badanym, komentowanym i wydawanym krytycznie. Kolejne wydanie ukazało się właśnie na polskim rynku wydawniczym nakładem wydawnictwa Templum.

Pamiątkowe rupiecie. (Znak)

Wisława Szymborska nie była zachwycona, kiedy dowiedziała się, że Anna Bikont i Joanna Szczęsna piszą o niej książkę. Unikała opowieści o swoim życiu prywatnym, uważając zwierzenia osobiste za coś zgoła niestosownego. Pomimo to, autorkom udało się jednak namówić ją na spotkanie, które przerodziło się w niezwykle osobistą podróż, dzięki której sama poetka miała okazję odkryć wiele zaskakujących faktów i historii rodzinnych. W interesującym cyklu rozmów poetka w niepowtarzalny sposób komentowała etapy swego życia i meandry twórczości. Jej opowieść uzupełniają tutaj wspomnienia przyjaciół oraz interpretacje wierszy i felietonów Szymborskiej.