„Samotność – cóż po ludziach” - konferencja w Warszawie
Chociaż samotność jako istotna kategoria badawcza jest obecna w refleksji nauk takich jak psychologia czy socjologia od wielu lat, to wydaje się, że historiografia nie poświęcała jej dotychczas należytej uwagi. Wydaje się, iż jest to kategoria równie istotna i użyteczna badawczo dla społeczeństw współczesnych, jak i historycznych. Organizowana przez Sekcję Historii Nowożytnej SKNH UW konferencja jest próbą zmiany tego stanu rzeczy - informują organiatorzy. - Nowożytność rozumiemy przy tym jako okres obejmujący XVI, XVII i XVIII wiek. Zaproszenie kierujemy do przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych: historyków, historyków sztuki, filozofów, kulturoznawców, antropologów, literaturoznawców, archeologów, socjologów, geografów, politologów i prawników oraz wszystkich innych przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych zainteresowanych tematem.
Podczas obrad będą poruszane następujące zagadnienia:
- definicje samotności,
- mechanizmy wykluczenia,
- przeżywanie odosobnienia przez jednostki,
- więzienie i wygnanie jako samotność narzucona,
- dobrowolny wybór odosobnienia,
- alienacja i jej społeczne konsekwencje.
Więcej informacji na stronie wydarzenia na Facebooku.
