Historia FIFA - Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej

Zobacz też: Piłka nożna - historia mistrzostw, sukcesy Polaków i futbol a polityka

Charakterystyczne i niezwykle istotne zjawisko dla rozwoju sportu w XIX wieku stanowiły tendencje do zrzeszania się ludzi uprawiających poszczególne dyscypliny sportowe. Początkowo odbywało się to na niewielką skalę, w obrębie regionów lub częściej miast. Z czasem odczuwać zaczęto potrzebę tworzenia ugrupowań narodowych, a wreszcie – międzypaństwowych.

Angielska drużyna Royal Engineers, zdobywcy pierwszego Pucharu Anglii w 1872 r. (domena publiczna).

Krajem, który jako pierwszy poczuł się odpowiedzialny za rozwój piłki nożnej na większą skalę była Wielka Brytania. To tam po raz pierwszy spisano reguły gry, tam też powstał pierwszy klub piłkarski (Sheffield Football Club, 1855). Pięć lat później powołano w Londynie kolejny klub, który niedużo czasu potrzebował, aby wyrosnąć na ogólnoangielski Związek Piłki Nożnej (FA), na dodatek aspirujący do roli „opiekuna” futbolu rozwijającego się daleko poza Anglią. W 1882 r. pod wpływem FA utworzono Międzynarodową Radę Piłkarską (IFAB), skupiającą kraje Imperium Brytyjskiego. Część państw europejskich zgłaszała chęć przystąpienia do tej organizacji, jednak Anglicy, zazdrośnie strzegący przywódczej dla rozwoju piłki nożnej pozycji, nie widzieli w swych szeregach miejsca dla przedstawicieli krajów spoza imperium.

Przeczytaj też:

• Turniej, piłka, łuk... Kultura fizyczna średniowiecznej Europy
• Wembley 1973 jako polskie miejsce pamięci
• Pelé: od pucybuta do najlepszego piłkarza świata
  

Wobec tego dokładnie 21 maja 1904 r. w siedzibie Francuskiego Związku Piłki Nożnej, celem powołania niezależnego od Anglii międzynarodowego zrzeszenia piłkarskiego, zebrali się delegaci Francji, Belgii, Danii, Holandii, Hiszpanii, Szwecji i Szwajcarii. Pierwszym prezydentem FIFA został Francuz Robert Guérin.

Jules Rimet, prezydent FIFA od 1921 do 1954 r., pomysłodawca organizacji mistrzostw świata w piłce nożnej, fundator pierwszego pucharu świata, nazywanego do dziś jego imieniem (domena publiczna).

Federacja dość szybko powiększała swój skład o kolejne państwa europejskie. Nie zabrakło wśród nich Wielkiej Brytanii, która dostrzegając rozwój organizacji nie chciała pozostać na uboczu ważnych wydarzeń sportowych i przystąpiła do niej już w 1905 r., obejmując nawet prezydenturę. Do federacji przystąpiły niebawem również państwa spoza Europy Zachodniej: Związek Południowej Afryki, Rosja, Argentyna, Chile, Kanada i Stany Zjednoczone. Był to niezwykle ważny krok ku zjednoczeniu całego świata piłkarskiego.

Dość szybko wyklarował się główny cel FIFA – dążono do zorganizowania rozgrywek o mistrzostwo świata w piłce nożnej. Najwięcej w tym kierunku poczynił trzeci prezydent federacji Jules Rimet. Dzięki jego staraniom kongres FIFA w 1928 r. ustalił termin pierwszego w historii mundialu na rok 1930. Zaszczytna rola gospodarza tej wielkiej imprezy sportowej przypadła Urugwajowi, jako posiadaczowi jednej z najsilniejszych drużyn piłkarskich.

Dziękujemy, że z nami jesteś! Chcesz, aby Histmag rozwijał się, wyglądał lepiej i dostarczał więcej ciekawych treści? Możesz nam w tym pomóc! Kliknij tu i dowiedz się, jak to zrobić!

Bibliografia: W. Lipoński, Historia sportu, Warszawa 2012; fifa.com, reprezentacja.com.pl.

Redakcja: Tomasz Leszkowicz