Znaleziono miejsce ślubu Pocahontas?

Odkrycia dokonał zespół amerykańskich archeologów pod kierownictwem dr Billa Kelso. Miejsce, w którym – jak uważają badacze – niemal 400 lat temu doszło do zawarcia związku małżeńskiego między Pocahontas a Johnem Rolfem, odnaleziono w Jamestown w stanie Wirginia. Prace archeologiczne na terenie pierwszej stałej osady założonej przez Anglików w Ameryce Północnej (w 1607 r.) prowadzone są w ramach projektu organizowanego przez Stowarzyszenie Ochrony Zabytków Wirginii (APVA).

Wizerunek Pocahontas autorstwa Simona van de Passe (1616 r.).

W toku wykopalisk archeolodzy natknęli się na pozostałości pierwszego kościoła w Jamestown, prawdopodobnie zbudowanego w 1608 r. Zdaniem Kelso, pierwotnie miał on 60 stóp długości (ok. 18,3 m), a jego dach był pokryty strzechą. Odkryto także sporą ilość głębokich dołów, w których – według badaczy – mieściły się drewniane filary (kolumny), na których opierała się konstrukcja kościoła. Poza tym, w pobliżu miejsca, na którym znajdował się niegdyś ołtarz, znaleziono groby. Należy dodać, że anglikańskich duchownych lub inne ważne osobistości zwykle grzebano w prezbiterium znajdującym się w przedniej części kościoła. Biorąc to pod uwagę, archeolodzy nie mają wątpliwości, że udało im się odkryć ruiny budowli sakralnej.

Pocahontas, córka Powhatana (ok. 1545–1618), wodza tzw. federacji powhatańskiej zrzeszającej plemiona indiańskie z terenów dzisiejszego stanu Wirginia, formalnie nazywała się Matoaka („Białe Piórko”). Określenie Pocahontas („Psotnica”) zostało jej nadane ponieważ jako dziecko odznaczała się figlarnym charakterem.

Po tym jak na tereny podlegające Powhatanowi przybyli angielscy osadnicy, Indianie uwięzili kapitana Johna Smitha, który brał aktywny udział w założeniu Jamestown. Powszechnie przyjęło się, że z opresji wybawiła go Pocahontas. Posłużyło to do stwierdzenia, że indiańską dziewczynę oraz angielskiego kolonizatora łączył romans, co jednak nie zostało należycie udowodnione.

W 1613 r. osadnicy schwytali Pocahontas, aby wymusić na Indianach wymianę jeńców. Mimo iż nie osiągnięto zamierzonego celu, pod wpływem kontaktów z przybyszami z Europy młoda Indianka przeszła na chrześcijaństwo. Podczas chrzcin nadano jej angielskie imię Rebecca. W 1614 r. poślubiła plantatora tytoniu Johna Rolfe’a i przejęła jego nazwisko. Do mariażu doszło pomimo faktu, iż Pocahontas była wcześniej zaręczona z miejscowym wojownikiem Kokumem. Następnie wraz z mężem udała się do Londynu. Tam też zmarła w 1617 r. w wyniku gwałtownej choroby. Okoliczności jej śmierci nie są do końca jasne. Niewykluczone, że jej przyczyną była jedna z chorób zakaźnych: gruźlica, czarna ospa lub zapalenie płuc.

Postać Pocahontas jest szeroko rozpoznawalna w kulturze masowej. Młoda Indianka stała się bohaterką filmów: animowanych wyprodukowanych przez wytwórnię Walta Disneya: Pocahontas (1995) oraz Pocahontas II: Podróż do Nowego Świata (1998) oraz fabularnego: Podróż do Nowej Ziemi (2005).

Źródło: news.discovery.com, npr.org.