Zmarł gen. Florian Siwicki
Florian Siwicki urodził się 10 stycznia 1925 roku w Łucku. W 194o roku został deportowany w okolice Archangielska. W 1943 roku wstąpił do armii gen. Berlinga i od tego czasu był związany z ludowym wojskiem polskim. Wykształcenie wojskowe zdobył m.in. w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w Moskwie w latach 1954–1956, później był najpierw szefem sztabu (1964), a następnie głównodowodzącym Śląskiego Okręgu Wojskowego (1968). Brał udział w interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, w czasie której dowodził 2 Armią WP.
W 1971 roku Siwicki został I zastępcą Szefa Sztabu Generalnego, a od 1973 do 1983 roku pełnił funkcję Szefa Sztabu i wiceministra obrony. Był jednym z ważniejszych współpracowników gen. Wojciecha Jaruzelskiego i odegrał ważną rolę w czasie przygotowań do wprowadzenia stanu wojennego w 1981 roku, wszedł w skład powołanej wówczas do życia Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Od 1983 do 1990 roku był Ministrem Obrony Narodowej.
Rola odegrana przez gen. Siwickiego w wydarzeniach z początku lat 80. XX wieku spowodowała, że stanął on przed sądem jako jeden z oskarżonych o przynależność do „związku przestępczego o charakterze zbrojnym”, który 13 grudnia 1981 roku niezgodnie z prawem wprowadził w Polsce stan wojenny. W 2009 roku sąd zadecydował o wyłączeniu jego sprawy z głównego procesu z powodu złego stanu zdrowia Siwickiego, który przeszedł zawał i śmierć kliniczną. Postępowanie nie zostało wznowione i wyrok nie został wydany.
O śmierci Floriana Siwickiego poinformowało Ministerstwo Obrony Narodowej na Facebooku i Twitterze. Minister Tomasz Siemoniak dodał później, iż celem opublikowania tej wiadomości nie było honorowanie osoby zmarłego. Szef MON wyraził też opinię, iż „ocena postaci Siwickiego jest zdecydowanie negatywna, źle, że nie został osądzony”.