Wybrano projekt cmentarza wojskowego Żołnierzy Wojska Polskiego na Westerplatte
fot. scerren z filmu Muzeum II Wojny Światowej Zobacz także:
W konkursie wzięło udział 27 prac. Poddano je skrupulatnej weryfikacji i ocenie. Wyboru zwycięskiej koncepcji dokonali członkowie Sądu Konkursowego pod przewodnictwem dr. hab. inż. arch. Bolesława Stelmacha, prof. Politechniki Łódzkiej – dyrektora Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki. Ciało doradcze Sądu Konkursowego stanowiła Kapituła Konkursowa.
Konkurs był bardzo trudny. Należało z jednej strony zaprojektować kameralny cmentarz dla bohaterów dramatycznych wydarzeń na Westerplatte, a z drugiej znaleźć formę ponadczasowego, uniwersalnego upamiętnienia, które uszanuje kruche, autentyczne świadectwa historii: krajobraz, ukształtowanie terenu, ruiny, leje po bombach. Nadesłane prace należy ocenić jako dobre lub bardzo dobre – powiedział przewodniczący Sądu Konkursowego dr hab. inż. arch. Bolesław Stelmach.
Laur zwycięzcy powędrował do NM architekci Tomasz Marciniewicz, Zuzanna Szpocińska, Jerzy Grochulski (zespół autorski w składzie: Tomasz Marciniewicz, Zuzanna Szpocińska, Jerzy Grochulski, Karolina Kayzer). Jak wskazuje biuro prasowe Muzeum II Wojny Światowej, zwycięski zespół autorski zostanie zaproszony do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na szczegółowe opracowanie dokumentacji projektowej umożliwiającej inwestycję.
Jak czytamy w uzasadnieniu werdyktu jury:
Praca minimalnymi środkami wyrazu organizuje przestrzeń cmentarza jako współczesną propozycję klasycznych symboli. Ponadczasowa – absolutna forma zamyka drogę przez las Westerplatte, a stalle – miejsca pochówków, stojące wokół krzyża, symbolicznie się z nim jednoczą. Minimalne środki wyrazu zaproponowane w pracy pozwalają przemówić krajobrazowi, niebu, drzewom, łące, które są najważniejszym nośnikiem pamięci dramatu, który rozegrał się na Westerplatte. Dostosowanie uniwersalnego, geometrycznego archetypu, który czerpie z antycznej, potem renesansowej, a także współczesnej symboliki, do tego krajobrazu pozwoli na zaistnienie Miejsca. Odkształcenie geometrii, które będzie wynikiem uformowania terenu, uwzględnienia istniejących drzew, spowoduje stopienie ponadczasowego symbolu z przestrzenią ukształtowaną przez historię.
Źródła:
www.muzeum1939.pl, www.nmarchitekci.pl
