[textsnippet-h2. "Odwiedź Radiostację Gliwice":http://www.muzeum.gliwice.pl/gliwicka-radiostacja/ i zapoznaj się z bogatą ofertą pozostałych oddziałów "Muzeum w Gliwicach!":http://www.muzeum.gliwice.pl/]

[GALLERY]https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/1.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/1_600x450_thb_3735993.jpg;*Budynek Radiostacji Gliwickiej* – pierwsza radiostacja w Gliwicach powstała w 1925 roku i mieściła się przy obecnej ul. Radiowej 2 ( _Rundfunkstraße_ ). Radiostacja widoczna na fotografii powstała w 1935 roku i znajduję się na ul. Tarnogórskiej 129 ( _Tarnowitzer Landstraße_ ). Decyzja o powstaniu nowego obiektu była spowodowana koniecznością zwiększenia mocy nadawczej na terenie Górnego Śląska. W budynku starej radiostacji pozostawiono studio z profesjonalnymi mikrofonami spikerskimi, natomiast w nowej umieszczono urządzenia nadawcze. Obydwa miejsca były ze sobą połączone za pomocą specjalnego kabla podziemnego. Tuż obok głównego budynku radiostacji znajdowały się domy dla pracowników i kierownika obiektu. 31 sierpnia 1939 roku miały tu miejsce wydarzenia, które zostały później nazwane mianem „prowokacji gliwickiej” (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/2.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/2_600x450_thb_7419477.jpg;*Tablica pamiątkowa dotycząca prowokacji gliwickiej* – na kilka dni przed wybuchem II wojny światowej, na pograniczu niemiecko-polskim doszło do kilku incydentów granicznych inspirowanych przez niemieckie służby bezpieczeństwa. Ich celem było oskarżenie Polski o chęć rozpoczęcia wojny z Niemcami i usprawiedliwienie niemieckiej agresji na państwo polskie. Oddziałem niemieckich napastników, którzy brali udział w akcji gliwickiej, dowodził oficer SS Alfred Helmut Naujocks. Przez dwa tygodnie czekał on w hotelu „Haus Oberschlesien” na umówione hasło „babcia umarła” – oznaczało ono rozpoczęcie akcji. Komenda została przekazana Naujocksowi telefonicznie przez Reinharda Heydricha popołudniu, 31 sierpnia 1939 roku (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/3.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/3_600x450_thb_3970646.jpg;*Miejsce wejścia napastników do Radiostacji* – grupa Naujocksa pojawiała się na terenie radiostacji na kilka minut przed godziną ósmą wieczorem. Na specjalny rozkaz Heinricha Himmlera ochronę obiektu odesłano do domu. Pozostawiono jedynie dwóch funkcjonariuszy policji powiązanych z dywersantami. Oddział wszedł do radiostacji przez maszynownię (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/4.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/4_600x450_thb_2659848.jpg;*Maszynownia* – w dolnym parterze radiostacji znajduję się hala maszyn prostujących, gdzie były umieszczone silniki oraz prądnice (służące do zasilania budynku, anteny oraz poszczególnych urządzeń). Maszyny podczas pracy były bardzo hałaśliwe, dlatego salę nadajnika od hali maszyn prostujących rozdzielono szczelną, potrójną, szklaną kurtyną dźwiękową. Przebywający na nocnym dyżurze w ostatni dzień sierpnia 1939 r. pracownicy radiostacji nie słyszeli wkraczających do sali nadajnika napastników. Obecnie w pomieszczeniu wyświetlany jest film o historii radiostacji oraz prowokacji w Gliwicach (fot. Kamil Kartasiński). @https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/5.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/5_600x450_thb_3987268.jpg;*Sala nadajnika: nadajnik* – napastnicy udających cywilnych powstańców śląskich sterroryzowali załogę radiostacji. Celem ich ataku było nadanie audycji propagandowej w języku polskim i obarczenie Polski winą za atak na Niemcy.

***

Nadajnik firmy Lorenz AG z Berlina o mocy 8 kW został wyprodukowany w 1935 roku. Pracował on na fali średniej (243,7 m-1.231 kHz) w oparciu o dziewięć triod nadawczych firmy Telefunken (do dzisiaj nie zachowała się niestety żadna z lamp). Nadajnik współpracował ze stołem kontrolnym oraz z urządzeniami sterującymi i kontrolnymi znajdującymi się w tym samym pomieszczeniu. Nad nadajnikiem z lewej strony można zobaczyć odłączniki wysokiego napięcia oraz dwa zegary firmy Siemens. Jeden z nich został celowo zatrzymany na godzinie 20:00, co symbolizuje godzinę rozpoczęcia prowokacji gliwickiej (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/6.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/6_600x450_thb_4255151.jpg;*Sala nadajnika: stół kontrolny* – szybko jednak okazało się, że napastnicy planując akcję, wybrali niewłaściwe miejsce do przekazania propagandowej audycji. Budynek, w którym się znajdowali, pełnił funkcję radiostacji przekaźnikowej. Studio nagraniowe i potrzebne mikrofony mieściły się w radiostacji przy ul. Radiowej 2.

 ***

Stół kontrolny był urządzeniem służącym do sterowania stacją. W tym miejscu załączano stację, regulowano jej parametry oraz kontrolowano pracę nadajnika. Stół współpracował ponadto z zespołem sterowania i kontroli, głośnikiem kontrolnym oraz z panelem sygnalizacyjnym znajdującym się na ścianie za nadajnikiem. Przy stole kontrolnym pracował dyżurny technik radiowy, który miał możliwość odłączenia anteny nadajnika i jego uziemienia (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/7.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/7_600x450_thb_3205346.jpg;*Sala nadajnika: zespół sterowania i kontroli* – rozpoczęło się nerwowe szukanie jakiegokolwiek mikrofonu, aby nadać komunikat. Alfred Naujocks i jego podwładni, grożąc pracownikom radiostacji bronią, wypytywali ich nerwowo o możliwość emisji sygnału z tego miejsca.

***
Zespół sterowania i kontroli był rozbudowanym układem elektrycznym zawierającym kilka tysięcy elementów wyprodukowanych przez firmy: Lorenz, Siemens & Halske i Telefunken. W chwili uruchomienia radiostacji w 1935 roku zespół składał się z dziewięciu segmentów. Do dziś zachowało się siedem z nich. Pierwszy odpowiadał za układ zasilania, drugi sterował wzmacniaczami stacyjnymi, trzeci oraz czwarty stanowiły zespół nadzoru, piąty był segmentem pomiarowym, natomiast szósty i siódmy zawierały modulator. Nieistniejący dzisiaj panel ósmy sterował generatorem wielkiej częstotliwości, a dziewiąty był modułem synchronizacyjnym (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/8.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/8_450x600_thb_3026645.jpg;*Sala nadajnika: mikrofon burzowy* – w końcu, napastnikom udało się odnaleźć w szafie mikrofon burzowy. Służył on do ostrzegania radiosłuchaczy o nadciągających wyładowaniach atmosferycznych oraz informował o tym, że radiostacja przerwie nadawanie sygnału do momentu przejścia burzy (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/9.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/9_450x600_thb_3192190.jpg;*Sala nadajnika: głośnik kontrolny firmy Siemens* – z powodów technicznych, nieumiejętności podłączenia mikrofonu lub interwencji jednego z pracowników, został najprawdopodobniej nadany tylko fragment odezwy: „Uwaga, tu Gliwice! Radiostacja znajduje się w rękach polskich…”. Był on słyszany jedynie w najbliższej okolicy, a nie jak planowano, w całej Europie.

***
W sali nadajnika znajdują się dwa głośniki. Wewnętrzy, który jest umieszczony w zespole sterowania i kontroli, oraz zewnętrzny, widoczny na zdjęciu. Głośnik wewnętrzny służył technikom radiowym do odbioru sygnału wejściowego otrzymywanego ze starej radiostacji, natomiast głośnik zewnętrzny był podłączony do niezależnego odbiornika radiowego i służył pracownikom radiostacji do kontroli jakości sygnału aktualnie nadawanej audycji lub muzyki (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/10.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/10_450x600_thb_3752528.jpg;*Sala nadajnika: lampa ostrzegawcza* – nieświadomi niepowodzenia, napastnicy uciekli z miejsca akcji. Wówczas Gestapo przystąpiło do ostatniej części planu. Aby nadać większych pozorów prawdopodobieństwa ataku Polaków na radiostację, na miejscu zastrzelono aresztowanego wcześniej Polaka, Franciszka Honioka, którego uważa się symbolicznie za pierwszą ofiarę II wojny światowej.

*** 

W odległości 60 metrów od wieży nadawczej znajdowały się dwie lampy ostrzegawcze, które były umieszczone na 8-metrowych drewnianych trójnogach. Lampy zostały wyprodukowane w latach 30. XX wieku przez firmę Pintsch z Berlina. Soczewki lamp, które kręciły się wokół własnej osi, świeciły się na czerwono i ostrzegały lotników przed wieżą nadawczą (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/11.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/11_600x450_thb_4864235.jpg;*Park wokół terenu radiostacji* – o fiasku całej akcji Naujocks i jego oddział, dowiedział się dopiero po powrocie do hotelu „Haus Oberschlesien”. Tego samego dnia radio w Berlinie nadało komunikat o rzekomym ataku powstańców śląskich na radiostację. W ten sposób oskarżono Rzeczpospolitą o rozpoczęcie wojny, a III Rzeszę przedstawiono jako ofiarę. Jednakże działania zbrojne, które nastąpiły 1 września oraz wypowiedzenie wojny III Rzeszy przez Wielką Brytanię i Francję, spowodowały, że o całej akcji bardzo szybko zapomniano, a jej szczegóły poznano dopiero po zakończeniu wojny. 

***

W 2009 roku Urząd Miasta Gliwice podjął działanie związanie z zagospodarowaniem terenu wokół radiostacji. Wokół masztu nadawczego zbudowano kwadratowe kwietniki z niewysokimi klonami (służące również jako siedziska), ławki, baseny wodne i trejaże. Całość otoczono prostym ogrodzeniem z prętów stalowych. Teren wokół Radiostacji Gliwice jest bardzo chętnie odwiedzany przez mieszkańców miasta i turystów (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/12.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/12_450x600_thb_1437710.jpg;*Wieża nadawcza* – wieża nadawcza Radiostacji Gliwice to jeden z najbardziej charakterystycznych punktów miasta. Drewniana konstrukcja została zbudowana z impregnowanego modrzewia syberyjskiego odpornego na szkodniki oraz warunki atmosferyczne oraz złączona 16 tysiącami mosiężnych śrub i kołków. Zastosowanie drewna i mosiądzu pozwalało na eliminacje zakłóceń sygnału nadawanego z zawieszonej wewnątrz anteny. Wieczorami audycje z gliwickich rozgłośni radiowych były słyszane w Europie, a w nocy, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, nawet w Nowej Zelandii i Stanach Zjednoczonych. Zabytkowa wieża nadawcza (jedyna tego rodzaju na świecie) wciąż służy celom komunikacyjnym - zawieszonych jest na niej kilka różnych anten i nadajników sieci komórkowych, lokalnych rozgłośni radiowych czy służb ratunkowych. Radiostacja Gliwice należy do Szlaku Zabytków Techniki, a w 2017 r. otrzymała status Pomnika Historii (fot. Kamil Kartasiński).

##  [Odwiedź Radiostację Gliwice](http://www.muzeum.gliwice.pl/gliwicka-radiostacja/) i zapoznaj się z bogatą ofertą pozostałych oddziałów [Muzeum w Gliwicach!](http://www.muzeum.gliwice.pl/) 


Odwiedź&nbsp;<a href="http://www.muzeum.gliwice.pl/gliwicka-radiostacja/" target="_blank">Radiostację Gliwice</a>&nbsp;i zapoznaj się z bogatą ofertą pozostałych oddziałów&nbsp;<a href="http://www.muzeum.gliwice.pl/" target="_blank">Muzeum w Gliwicach!</a>

[GALLERY]https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/1.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/1_600x450_thb_3735993.jpg; Budynek Radiostacji Gliwickiej – pierwsza radiostacja w Gliwicach powstała w 1925 roku i mieściła się przy obecnej ul. Radiowej 2 (Rundfunkstraße). Radiostacja widoczna na fotografii powstała w 1935 roku i znajduję się na ul. Tarnogórskiej 129 (Tarnowitzer Landstraße). Decyzja o powstaniu nowego obiektu była spowodowana koniecznością zwiększenia mocy nadawczej na terenie Górnego Śląska. W budynku starej radiostacji pozostawiono studio z profesjonalnymi mikrofonami spikerskimi, natomiast w nowej umieszczono urządzenia nadawcze. Obydwa miejsca były ze sobą połączone za pomocą specjalnego kabla podziemnego. Tuż obok głównego budynku radiostacji znajdowały się domy dla pracowników i kierownika obiektu. 31 sierpnia 1939 roku miały tu miejsce wydarzenia, które zostały później nazwane mianem „prowokacji gliwickiej” (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/2.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/2_600x450_thb_7419477.jpg; Tablica pamiątkowa dotycząca prowokacji gliwickiej – na kilka dni przed wybuchem II wojny światowej, na pograniczu niemiecko-polskim doszło do kilku incydentów granicznych inspirowanych przez niemieckie służby bezpieczeństwa. Ich celem było oskarżenie Polski o chęć rozpoczęcia wojny z Niemcami i usprawiedliwienie niemieckiej agresji na państwo polskie. Oddziałem niemieckich napastników, którzy brali udział w akcji gliwickiej, dowodził oficer SS Alfred Helmut Naujocks. Przez dwa tygodnie czekał on w hotelu „Haus Oberschlesien” na umówione hasło „babcia umarła” – oznaczało ono rozpoczęcie akcji. Komenda została przekazana Naujocksowi telefonicznie przez Reinharda Heydricha popołudniu, 31 sierpnia 1939 roku (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/3.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/3_600x450_thb_3970646.jpg; Miejsce wejścia napastników do Radiostacji – grupa Naujocksa pojawiała się na terenie radiostacji na kilka minut przed godziną ósmą wieczorem. Na specjalny rozkaz Heinricha Himmlera ochronę obiektu odesłano do domu. Pozostawiono jedynie dwóch funkcjonariuszy policji powiązanych z dywersantami. Oddział wszedł do radiostacji przez maszynownię (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/4.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/4_600x450_thb_2659848.jpg; Maszynownia – w dolnym parterze radiostacji znajduję się hala maszyn prostujących, gdzie były umieszczone silniki oraz prądnice (służące do zasilania budynku, anteny oraz poszczególnych urządzeń). Maszyny podczas pracy były bardzo hałaśliwe, dlatego salę nadajnika od hali maszyn prostujących rozdzielono szczelną, potrójną, szklaną kurtyną dźwiękową. Przebywający na nocnym dyżurze w ostatni dzień sierpnia 1939 r. pracownicy radiostacji nie słyszeli wkraczających do sali nadajnika napastników. Obecnie w pomieszczeniu wyświetlany jest film o historii radiostacji oraz prowokacji w Gliwicach (fot. Kamil Kartasiński). @https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/5.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/5_600x450_thb_3987268.jpg; Sala nadajnika: nadajnik – napastnicy udających cywilnych powstańców śląskich sterroryzowali załogę radiostacji. Celem ich ataku było nadanie audycji propagandowej w języku polskim i obarczenie Polski winą za atak na Niemcy. Nadajnik firmy Lorenz AG z Berlina o mocy 8 kW został wyprodukowany w 1935 roku. Pracował on na fali średniej (243,7 m-1.231 kHz) w oparciu o dziewięć triod nadawczych firmy Telefunken (do dzisiaj nie zachowała się niestety żadna z lamp). Nadajnik współpracował ze stołem kontrolnym oraz z urządzeniami sterującymi i kontrolnymi znajdującymi się w tym samym pomieszczeniu. Nad nadajnikiem z lewej strony można zobaczyć odłączniki wysokiego napięcia oraz dwa zegary firmy Siemens. Jeden z nich został celowo zatrzymany na godzinie 20:00, co symbolizuje godzinę rozpoczęcia prowokacji gliwickiej (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/6.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/6_600x450_thb_4255151.jpg; Sala nadajnika: stół kontrolny – szybko jednak okazało się, że napastnicy planując akcję, wybrali niewłaściwe miejsce do przekazania propagandowej audycji. Budynek, w którym się znajdowali, pełnił funkcję radiostacji przekaźnikowej. Studio nagraniowe i potrzebne mikrofony mieściły się w radiostacji przy ul. Radiowej 2. Stół kontrolny był urządzeniem służącym do sterowania stacją. W tym miejscu załączano stację, regulowano jej parametry oraz kontrolowano pracę nadajnika. Stół współpracował ponadto z zespołem sterowania i kontroli, głośnikiem kontrolnym oraz z panelem sygnalizacyjnym znajdującym się na ścianie za nadajnikiem. Przy stole kontrolnym pracował dyżurny technik radiowy, który miał możliwość odłączenia anteny nadajnika i jego uziemienia (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/7.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/7_600x450_thb_3205346.jpg; Sala nadajnika: zespół sterowania i kontroli – rozpoczęło się nerwowe szukanie jakiegokolwiek mikrofonu, aby nadać komunikat. Alfred Naujocks i jego podwładni, grożąc pracownikom radiostacji bronią, wypytywali ich nerwowo o możliwość emisji sygnału z tego miejsca. Zespół sterowania i kontroli był rozbudowanym układem elektrycznym zawierającym kilka tysięcy elementów wyprodukowanych przez firmy: Lorenz, Siemens &amp; Halske i Telefunken. W chwili uruchomienia radiostacji w 1935 roku zespół składał się z dziewięciu segmentów. Do dziś zachowało się siedem z nich. Pierwszy odpowiadał za układ zasilania, drugi sterował wzmacniaczami stacyjnymi, trzeci oraz czwarty stanowiły zespół nadzoru, piąty był segmentem pomiarowym, natomiast szósty i siódmy zawierały modulator. Nieistniejący dzisiaj panel ósmy sterował generatorem wielkiej częstotliwości, a dziewiąty był modułem synchronizacyjnym (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/8.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/8_450x600_thb_3026645.jpg; Sala nadajnika: mikrofon burzowy – w końcu, napastnikom udało się odnaleźć w szafie mikrofon burzowy. Służył on do ostrzegania radiosłuchaczy o nadciągających wyładowaniach atmosferycznych oraz informował o tym, że radiostacja przerwie nadawanie sygnału do momentu przejścia burzy (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/9.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/9_450x600_thb_3192190.jpg; Sala nadajnika: głośnik kontrolny firmy Siemens – z powodów technicznych, nieumiejętności podłączenia mikrofonu lub interwencji jednego z pracowników, został najprawdopodobniej nadany tylko fragment odezwy: „Uwaga, tu Gliwice! Radiostacja znajduje się w rękach polskich…”. Był on słyszany jedynie w najbliższej okolicy, a nie jak planowano, w całej Europie. W sali nadajnika znajdują się dwa głośniki. Wewnętrzy, który jest umieszczony w zespole sterowania i kontroli, oraz zewnętrzny, widoczny na zdjęciu. Głośnik wewnętrzny służył technikom radiowym do odbioru sygnału wejściowego otrzymywanego ze starej radiostacji, natomiast głośnik zewnętrzny był podłączony do niezależnego odbiornika radiowego i służył pracownikom radiostacji do kontroli jakości sygnału aktualnie nadawanej audycji lub muzyki (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/10.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/10_450x600_thb_3752528.jpg; Sala nadajnika: lampa ostrzegawcza – nieświadomi niepowodzenia, napastnicy uciekli z miejsca akcji. Wówczas Gestapo przystąpiło do ostatniej części planu. Aby nadać większych pozorów prawdopodobieństwa ataku Polaków na radiostację, na miejscu zastrzelono aresztowanego wcześniej Polaka, Franciszka Honioka, którego uważa się symbolicznie za pierwszą ofiarę II wojny światowej. W odległości 60 metrów od wieży nadawczej znajdowały się dwie lampy ostrzegawcze, które były umieszczone na 8-metrowych drewnianych trójnogach. Lampy zostały wyprodukowane w latach 30. XX wieku przez firmę Pintsch z Berlina. Soczewki lamp, które kręciły się wokół własnej osi, świeciły się na czerwono i ostrzegały lotników przed wieżą nadawczą (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/11.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/11_600x450_thb_4864235.jpg; Park wokół terenu radiostacji – o fiasku całej akcji Naujocks i jego oddział, dowiedział się dopiero po powrocie do hotelu „Haus Oberschlesien”. Tego samego dnia radio w Berlinie nadało komunikat o rzekomym ataku powstańców śląskich na radiostację. W ten sposób oskarżono Rzeczpospolitą o rozpoczęcie wojny, a III Rzeszę przedstawiono jako ofiarę. Jednakże działania zbrojne, które nastąpiły 1 września oraz wypowiedzenie wojny III Rzeszy przez Wielką Brytanię i Francję, spowodowały, że o całej akcji bardzo szybko zapomniano, a jej szczegóły poznano dopiero po zakończeniu wojny. W 2009 roku Urząd Miasta Gliwice podjął działanie związanie z zagospodarowaniem terenu wokół radiostacji. Wokół masztu nadawczego zbudowano kwadratowe kwietniki z niewysokimi klonami (służące również jako siedziska), ławki, baseny wodne i trejaże. Całość otoczono prostym ogrodzeniem z prętów stalowych. Teren wokół Radiostacji Gliwice jest bardzo chętnie odwiedzany przez mieszkańców miasta i turystów (fot. Kamil Kartasiński).@https://histmag.org/grafika/2018_ciekawostki/gliwice/12.jpg;https://histmag.org/grafika/thumbsold/12_450x600_thb_1437710.jpg; Wieża nadawcza – wieża nadawcza Radiostacji Gliwice to jeden z najbardziej charakterystycznych punktów miasta. Drewniana konstrukcja została zbudowana z impregnowanego modrzewia syberyjskiego odpornego na szkodniki oraz warunki atmosferyczne oraz złączona 16 tysiącami mosiężnych śrub i kołków. Zastosowanie drewna i mosiądzu pozwalało na eliminacje zakłóceń sygnału nadawanego z zawieszonej wewnątrz anteny. Wieczorami audycje z gliwickich rozgłośni radiowych były słyszane w Europie, a w nocy, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, nawet w Nowej Zelandii i Stanach Zjednoczonych. Zabytkowa wieża nadawcza (jedyna tego rodzaju na świecie) wciąż służy celom komunikacyjnym - zawieszonych jest na niej kilka różnych anten i nadajników sieci komórkowych, lokalnych rozgłośni radiowych czy służb ratunkowych. Radiostacja Gliwice należy do Szlaku Zabytków Techniki, a w 2017 r. otrzymała status Pomnika Historii (fot. Kamil Kartasiński).

„Uwaga, tu Gliwice!” Prowokacja gliwicka 1939 [Galeria]

Wolna licencja

Zamów newsletter