Świadkowie poszukiwani!
Uroda Polek to wciąż powracający motyw we wspomnieniach niemieckich żołnierzy. Także w albumach ze zdjęciami z czasów okupacji znaleźć można komentarze o pięknych Polkach umieszczone obok fotografii z podobiznami żołnierzy w towarzystwie polskich kobiet, także tych zatrudnionych przez wojskowych i cywilnych okupantów niemieckich – wszystko to pomimo propagandy nazistowskiej przedstawiającej Polaków jako podludzi i zakazów utrzymywania kontaktów między kobietami i mężczyznami obu narodowości.
Jak wyglądały zatem relacje Niemców z polskimi kobietami w realiach okupacyjnej codzienności? Czy ze strony żołnierzy Wehrmachtu i cywilnych okupantów zdarzały się, mimo podziału rasowego, zaproszenia na spacer, kawę i tańce? Co się działo, gdy te oferty były przyjmowane? Jak reagowała rodzina, sąsiedzi i polskie organizacje ruchu oporu? Czy zdarzały się przypadki sympatii lub wyrachowania, które skłaniały kobiety do zmiany deklarowanej narodowości, co pozwoliłoby im, jako folksdojczkom, wyjść za mąż za niemieckiego okupanta? I co się działo, kiedy próby zbliżenia były odtrącane? Czy dochodziło do werbalnego i cielesnego molestowania, aż po gwałty? Czy niemieccy okupanci brali siłą to, co im się podobało?
Czy rodziły się w Polsce dzieci z takich kontaktów i gwałtów, co w międzyczasie udowodniono w przypadku wielu innych krajów europejskich? Jaki los czekał je po wojnie?
Jeśli mają Państwo jakieś wiadomości na przedstawiony temat, jeśli ktoś z Państwa lub Państwa rodziny znalazł się w jednej z opisanych sytuacji, pani Maren Röger (pracownik Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie) bardzo prosi o kontakt i rozmowę. Oczywiście wszelkie przekazane informacje zostaną potraktowane jako poufne. Do badaczki zwracać się można listownie, mailowo lub telefonicznie:
dr des. Maren Röger
Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie
Pałac Karnickich
Aleje Ujazdowskie 39
00-540 Warszawa;
+48 (0) 22 5258324;
