Ślady po krwawym najeździe i kurhan – nowe odkrycia polskich archeologów w Armenii

opublikowano: 2017-10-01, 15:03
wszelkie prawa zastrzeżone
Kości należące do mieszkańców starożytnego miasta, zabitych w czasie krwawego najazdu w połowie I tysiąclecia p.n.e. oraz obszerny kurhan z wieloma pochówkami - to najważniejsze znaleziska w Metsamor w Armenii dokonane przez archeologów z Uniwersytetu Warszawskiego.
reklama

Metsamor jest jednym z najbardziej znanych stanowisk archeologicznych w Armenii. Zespół kierowany przez dr hab. Krzysztofa Jakubiaka z Instytutu Archeologii UW rozpoczął wykopaliska w tym miejscu w 2013 r. Tegoroczne badania odbyły się w sierpniu i we wrześniu.

Od VIII wieku p.n.e. Metsamor wchodziło w skład królestwa Urartu – biblijnego królestwa Ararat. Zniszczenia z tego okresu polscy archeolodzy odkryli w poprzednich latach. W tym roku naukowcy skupili swoje wysiłki na badaniu osady, która podczas swojego istnienia była kilkukrotnie najeżdżana, a jej mieszkańcy – dziesiątkowani.

„W tym roku mamy potwierdzenie drugiego zniszczenia osady. Udało się nam odnaleźć niepogrzebane trupy z czasów upadku Urartu, czyli z około 590 r. p.n.e. Ślady drugiego najazdu potwierdzają strategiczne położenie Metsamor, jako jednego z ważniejszych ośrodków w dolinie Araksu” – powiedział PAP dr hab. Jakubiak.

Szczególną uwagę naukowców przykuł szkielet około 30-letniej kobiety, której odcięto głowę i drugiej osoby z rozłupaną czaszką. Archeolodzy sądzą, że oboje zostali zamordowani podczas szturmu miasta przeprowadzonego przez Urartyjczyków.

Okolice zamku Metsamor, miejsce licznych badań archeologicznych (fot. Sonashen, opublikowano na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Unported)

Jakubiak podkreśla, że na uwagę zasługuje złożoność zabudowy i liczne przebudowy badanej przez jego zespół osady. „Mamy uchwycone co najmniej trzy fazy rozwoju zabudowy na stosunkowo małej powierzchni” – wskazuje.

Z Urartyjczykami naukowcy wiążą też badany w tym roku kurhan. W jego płaszczu, czyli w nasypie odkryli do tej pory jeden pochówek, ale przypuszczają, że jest ich zdecydowanie więcej – być może nawet 10 o czym świadczą liczne, ale mocno zniszczone kości. Konstrukcja pochodzi z IX-VIII w. p.n.e. Kościom towarzyszyły ozdoby – paciorki z karneolu, bransolety dekorowane głowami węży wykonane z brązu a nawet trudna do zidentyfikowania złota ozdoba.

Metsamor jest chronionym stanowiskiem archeologicznym o statusie rezerwatu archeologicznego. Obecnie znajduje się tam również muzeum. Wykopaliska w Metsamor prowadzone są od 1965 roku. W okresie świetności od IV do II tysiąclecia p.n.e. osada zajmowała ponad 10 hektarów i otoczona była przez mury cyklopie. We wczesnym okresie żelaza od XI do IX wieku Metsamor rozrosło się do prawie 100 hektarów. Centralną część w postaci twierdzy otaczały kompleksy świątynne z siedmioma sanktuariami. W tym czasie było to jedno z najważniejszych centrów kulturowych i politycznych w dolinie Araksu. Miejsce było stale zasiedlane aż do XVII wieku.

Źródło: naukawpolsce.pap.pl

Polecamy e-book Przemysława Mrówki – „Krwawy Kaukaz: Czeczenia”:

Przemysław Mrówka
„Krwawy Kaukaz: Czeczenia”
cena:
Wydawca:
Michał Świgoń PROMOHISTORIA (Histmag.org)
Liczba stron:
82
Format ebooków:
PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń)
ISBN:
978-83-65156-03-7
reklama
Komentarze
o autorze
Nauka w Polsce
Powyższy materiał jest przedrukiem z serwisu internetowego „Nauka w Polsce” współtworzonego przez Polską Agencję Prasową i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Publikacji dokonano na zasadach określonych przez PAP S.A.

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone