„Schizma” – polska sztuka lat dziewięćdziesiątych
Lata dziewięćdziesiąte to czas przewartościowania i wykuwania nowych definicji dzieła sztuki, artysty, instytucji sztuki. To czas tworzenia nowego języka krytyki artystycznej i przesilenia na linii artysta-społeczeństwo. Wreszcie, to czas pojawienia się na scenie postaci "kuratora", rozpowszechnienia medium "wystawy problemowej". Sztuka lat dziewięćdziesiątych z pewnością wywodzi się ze sztuki polskiej dekad poprzednich, tak jak wielu czynnych wówczas artystów ma swój rodowód w PRL, ale też z drugiej strony jest próbą odejścia, czasem wręcz zerwania z dominującymi wcześniej postawami, nurtami i formami działań artystycznych. Podobne zjawisko obserwować można w literaturze, filmie, czy teatrze dekady, choć wydaje się, że jedynie w sztukach wizualnych dokonała się prawdziwa schizma – pisze o wystawie jej kurator, Adam Mazur.
Zbigniew Warpechowski, Róg pamięci, performance, fot. Mariusz Michalski Miejsce: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Jazdów 2, Warszawa
