Pascal-Marie-Henri Lucas – „Rozwój myśli taktycznej we Francji i w Niemczech podczas wojny 1914-1918 r.” – recenzja i ocena

opublikowano: 2014-10-20, 17:53
wolna licencja
Wśród niezwykle ważnych prac historyczno-wojskowych z okresu międzywojennego znaleźć można i taką poświęconą ewolucji myśli taktycznej we Francji i w Niemczech podczas pierwszej wojny światowej. To niemała gratka dla historyków wojskowości, którzy teraz mogą zapoznać się z jej reedycją.
reklama
Pascal-Marie-Henri Lucas
Rozwój myśli taktycznej we Francji i w Niemczech podczas wojny 1914–1918 r.
nasza ocena:
8/10
cena:
50,00 zł
Wydawca:
Tetragon
Tłumaczenie:
Jerzy Biernacki
Rok wydania:
2013
Okładka:
miękka
Liczba stron:
198

Autor omawianej pozycji, Pascal Lucas, będący wówczas podpułkownikiem, miał na celu przygotowanie pracy syntetyzującej doświadczenia Wielkiej Wojny, która mogłaby służyć pomocą w przygotowaniu nowych, uaktualnionych regulaminów armii francuskiej, uwzględniających w pełni nowe możliwości techniczne. W latach 1921–1922 opublikował on cykl artykułów w czasopiśmie „Revue militaire générale”, który – ze względu na swą popularność i wysokie oceny francuskiej generalicji – doczekał się już w 1923 roku wydania w formie książkowej. Jego tłumaczenie na język polski rozpoczęto, jeszcze zanim książka ukazała się w druku, a obecne wydanie jest reedycją tego przekładu, wydanego w Polsce w roku 1925. W poprzedzającej właściwą treść przedmowie tłumacz zwracał uwagę na brak w ówczesnym polskim piśmiennictwie wojskowym ogólnego podręcznika przedstawiającego stronę taktyczną Wielkiej Wojny i wyrażał nadzieję, iż omawiana praca, będąca gruntowną i wszechstronną analizą tematu opartą na materiałach źródłowych, wypełni tę lukę. Książka ta zresztą w doskonały sposób uzupełnia się z powstałą w zbliżonym okresie i w podobnych okolicznościach pracą niemieckiego generała Williama Balcka, pozwalając spojrzeć na te same kwestie oczami francuskiego wojskowego.

Książkę podzielono na wstęp oraz siedem części, z których każda posiada rozbudowaną strukturę wewnętrzną, co zresztą, wraz z pogrubieniem kluczowych haseł, znacznie ułatwia jej lekturę. Poszczególne rozdziały poświęcone są kolejnym okresom, odpowiadającym kolejnym etapom ewolucji myśli taktycznej. Zostaje więc omówiona przedwojenna doktryna we Francji i w Niemczech, ze szczególnym uwzględnieniem regulaminów francuskich, a następnie działania w „czystym polu” latem i jesienią 1914 roku – głównie zmiany w taktyce wynikające z oddziaływania nowoczesnej broni. Rozdział trzeci koncentruje się na początkach wojny pozycyjnej pod koniec 1914 i w 1915 roku, czwarty zaś opisuje ustalenie metod walki w 1916 roku na przykładzie ofensyw pod Verdun i nad Sommą. Część poświęcona rokowi 1917 przedstawia przede wszystkim tzw. ofensywy na przedmioty ograniczone. Ostatnie dwa rozdziały to już przerwanie ufortyfikowanych pozycji w 1918 roku i powrót do wojny manewrowej oraz powojenna francuska doktryna i regulaminy.

reklama

Mimo zupełnego braku map, schematów, indeksów, przypisów źródłowych itp. książka Pascala Lucasa stanowi doskonałe źródło do zrozumienia ewolucji niemieckiej i francuskiej taktyki podczas I wojny światowej. Warto jeszcze zaznaczyć, iż oprócz omawianej pozycji oraz książki Balcka ostatnie dwa lata przyniosły nam wyjątkową obfitość ważnych prac z okresu międzywojennego – skupiających się głównie na prezentacji doświadczeń i wniosków z Wielkiej Wojny i mających nie tylko dużą wartość poznawczą, ale i źródłową. Otrzymaliśmy więc reedycje monografii poświęconych walce piechoty oraz czołgom, a także niezwykle istotnych prac dotyczących artylerii, autorstwa Georga Brüchmullera oraz Frédérica-Georges'a Herra.

Prace te, będące prawdziwymi „klasykami” i „kamieniami milowymi” w swoich dziedzinach, w połączeniu z innymi ostatnio wydanymi książkami – zarówno poświęconymi Wielkiej Wojnie, jak tymi, które omawiają wprawdzie kwestie bardziej ogólne, ale koncentrują się na doświadczeniach wyniesionych z tego konfliktu – pozwalają wszystkim zainteresowanym pierwszą wojną światową na dogłębne poznanie stosowanej taktyki, przyczyn takiej, a nie innej jej ewolucji oraz jej wpływu na strategię. Umożliwia to obalenie stereotypowego obrazu tej wojny jako bezmyślnej jatki, w której niezbyt rozgarnięci generałowie przez cztery lata, wciąż w ten sam sposób, posyłali kolejne fale żołnierzy na druty kolczaste i pod ogień karabinów maszynowych.

Książka Pascala Lucasa na tle pozostałych wyżej wymienionych pozycji, ze względu na skupienie się na taktyce francuskiej i niemieckiej, a co za tym idzie – na froncie zachodnim, doskonale oddaje historię tego decydującego teatru działań Wielkiej Wojny.

Redakcja i korekta: Agnieszka Leszkowicz

reklama
Komentarze
o autorze
Krzysztof Fudalej
Doktorant Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwent Szkoły Nauk Ścisłych przy Instytutach PAN (licencjat z komputerowego modelowania zjawisk; kierunek studiów: matematyka, fizyka, chemia), Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (magister fizyki) oraz Uniwersytetu Warszawskiego (magister historii). Obecnie pracuje w Wojskowym Biurze Badań Historycznych Wojskowego Centrum Edukacji Obywatelskiej. Główne zainteresowania badawcze to historia wojskowości i gospodarcza 1914–1945, a w szczególności doktryny wojskowe w Polsce i w Niemczech 1921–1939 oraz bombardowania strategiczne III Rzeszy.

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone