Ostatnia szarża polskiej kawalerii
Nad ranem pierwszego dnia marca w ramach kolejnej fazy operacji pomorskiej ruszyło natarcie jednostek 1 armii Wojska Polskiego. Do walki skierowano siły 1 i 2 Dywizji Piechoty (DP), 14 pułku piechoty (pp) z 6 DP, a także m.in. czołgi z 1 batalionu pancernego oraz działa z 13 samodzielnego pułku artylerii samobieżnej. Atak poprzedziło półgodzinne przygotowanie artyleryjskie i lotnicze, po czym około godziny 9.00 ofensywa ruszyła. Na wieś nacierały poddziały 5 pp z 2 DP, lecz wskutek silnej obrony natarcie się załamało. Na pomoc piechurom skierowano czołgi oraz działa pancerne, lecz i to wzmocnienie niewiele dało.
Decydujące okazało się dopiero trzecie natarcie. Do walki skierowano 4 pp, batalion czołgów oraz baterię dział pancernych wraz z batalionem piechoty zmotoryzowanej. Dowódca armii rozkazał wprowadzić również pododdziały kawalerii. Czołgi wraz z desantem wyprzedziły piechotę i napotkały na silny opór niemieckiej piechoty. W tym momencie do walki ruszyli ułani, którzy dzięki wykorzystaniu zaskoczenia obrońców przełamali linie obrony i umożliwili wdarcie się do miejscowości pododdziałom piechoty.
W wyniku walk zginęło 147 polskich żołnierzy zaś 294 zostało rannych. Straty kawalerii wyniosły 7 zabitych i 10 rannych.
Ostatnia szarża polskiej kawalerii – źródła
- Komornicki S., Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych, Warszawa 1987.
- Kosiarz E., Wyzwolenie Polski Północnej 1945, Gdynia 1967.
Zredagował: Kamil Janicki
Kupuj świetne e-booki historyczne i wspieraj ulubiony portal!
Regularnie do sklepu Histmaga trafiają nowe, ciekawe e-booki. Dochód z ich sprzedaży wspiera działalność pierwszego polskiego portalu historycznego. Po to, by zawsze był ktoś, kto mówi, jak było!
Sprawdź dostępne tytuły pod adresem: https://sklep.histmag.org/