„Na okrągło 1989-2009” - red. Aneta Szyłak, Jan Sowa – recenzja i ocena

opublikowano: 2010-07-30, 08:04
wolna licencja
Wartością tej książki jest przypomnienie pełnej wertepów drogi na jaką wkroczyła Polska po upadku systemu komunistycznego. Myślę też, że warto ją potraktować jako jedną z perspektyw patrzenia na mijającą choć wciąż tak bliską przeszłość oraz niezwykle cenny zbiór ważnych źródeł do analizy polskiej, wyraźnie zmieniającej się mentalności.
reklama
Na okrągło 1989-2009
cena:
69,00 zł
Wydawca:
Korporacja Ha!art
Rok wydania:
2010
Okładka:
twarda
Liczba stron:
448
Redakcja:
Aneta Szyłak, Jan Sowa
ISBN:
978-83-61407-99-7

3 czerwca 2009 r. otwarta została w Hali Stulecia we Wrocławiu wystawa zatytułowana „Na okrągło 1989-2009”, będąca, w zamierzeniu jej autorów formą uczczenia 20 rocznicy pierwszych po II wojnie wolnych wyborów w Polsce. Jej tekstowym zapisem jest przygotowana przez Anetę Szyłak (dyrektor Instytutu Sztuki „Wyspa” w Gdańsku i laureatkę Nagrody „Ludzie Dużego Formatu” (2006)) oraz Jana Sowę (eseistę i socjologa) ponad czterystu stronnicowa praca o tym samym tytule.

Recenzowana książka składa się z 2 części. Pierwsza jest krótkim przewodnikiem po wybranych ekspozycjach i ich autorach (katalog wystawy). Druga, zasadniczą część, tworzy antologia wybranych i szeroko dyskutowanych publicznie tekstów, jakie ukazały się w latach 1989-2009 na łamach opiniotwórczych gazet i czasopism. Każdy z zamieszczonych w tej części tekstów prezentowany jest zarówno w wersji polskiej jak i angielskiej, co w przypadku tak klasycznych narracji jak choćby „Wasz prezydent, nasz premier”(Adama Michnika) stanowić może cenne źródło dla analiz prowadzonych przez historyków anglojęzycznych.

W tekście wprowadzającym i zamykającym omawianą publikację autorzy zaznaczają, iż przyświecał im zamiar ukazania polskiej rzeczywistości i funkcjonującego w niej dyskursu w perspektywie dynamicznej. Dokonująca się w mijającym dwudziestoleciu zmiana sposobów myślenia i w konsekwencji także mówienia o rzeczywistości, zmiana narracji o świecie obserwowana zarówno na poziomie sztuki krytycznej, życia codziennego obywateli, działań polityków, stanowi też motyw przewodni wszystkich tekstów i prezentowanych eksponatów.

Bohater książki, czyli usytuowane na pograniczu XX i XXI wieku dwudziestolecie, prezentowane jest poprzez mocno dyskutowane w swoim czasie wypowiedzi prasowych (autorstwa m.in. A. Michnika, J. Żakowskiego, T. Mazowieckiego, Cz. Miłosza, L. Kołakowskiego, M. Beylina, J. Kurskiego, J. Tokarskiej-Bakir, K. Wandachowicza, Z. Krasnodębskiego, S. Sierakowskiego, A. Żmijewskiego i. in.).

reklama

Ukazywane jest ono jako czas początkowego załamania się starych struktur myślenia i narracji oraz powolnego tworzenia się nowych. Jest to czas stawiania pytań o gotowość zwycięskiej opozycji do wzięcia odpowiedzialności za państwo, czas pytań o wolność słowa i granice zachowań. Jest to wreszcie okres przewartościowania autorytetów (np. dyskusja wokół instytucji Kościoła czy też postaw Z. Herberta) i brutalnej w konsekwencjach komercjalizacji życia codziennego, której ceną jest doskwierające dziś wielu poczucie społecznej alienacji, rywalizacja i powszechne porzucanie ideałów w imię „dobrego poziomu życia”.

Artykuły - wprawdzie znane, ale rozproszone - zebrane w jednym miejscu stanowią obraz stopniowego dojrzewania społeczeństwa polskiego i jego przedstawicieli (elit politycznych) do demokracji. Nie pomijają również zagadnień trudnych i wciąż aktualnych takich jak choćby problem zbiorowej pamięci, polskiego antysemityzmu, mitologizacji przeszłości.

Lata 1989-2009 prezentowane są jako bolesny proces przekształceń, nie wolny od rozczarowań, błędów i pułapek wyobraźni. Są czasem tworzenia się nowych wyobrażeń, wartości i stylów życia. Ujawniająca się także w wybranych tekstach, na poziomie samej narracji zmiana sposobu opisywania przeszłości, stanowiąc odzwierciedlenie procesu dokonującej się redefinicji pojęć i znaczeń wzmacnia i dodatkowo eksponuje skalę przeobrażeń minionego dwudziestolecia. Doskonale odkrywa to w swym tekście no. Teresa Bogucka opisująca zmianę retoryki oraz znaczenia społecznego protestu.

Jako historykowi – praktykowi - trudno mi pod względem merytorycznym dyskutować z omawianą pozycją, która przecież poprzez przytoczenie klasycznych już tekstów polskiej (demokratycznej) publicystyki nie stawia sama w sobie nowych czy też kontrowersyjnych tez. Jej wartością jest jednak przypomnienie pełnej wertepów drogi na jaką wkroczyła Polska po upadku systemu komunistycznego. Myślę też, że warto ją potraktować jako jedną z perspektyw patrzenia na mijającą choć wciąż tak bliską przeszłość oraz niezwykle cenny zbiór ważnych źródeł do analizy polskiej, wyraźnie zmieniającej się mentalności.

reklama
Komentarze
o autorze
Ewelina Szpak
Autorka jest doktorantką na Wydziale Historycznym UJ. Przygotowuje pracę doktorską dotyczącą przemian mentalności wiejskiej w PRL. Specjalizuje się w historii społecznej XX wieku oraz historii mentalności. Zajmuje się również historią mówioną. Autorka książki: Życie codzienne mieszkańców PGR-ów (Trio, 2005) oraz licznych artykułów dotyczących codzienności PRL. Jest współautorką mini-podręcznika do historii mówionej: Historia mówiona. Elementarz (NCK, 2008)

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone