Krzywa Wieża w Pizie mniej krzywa

W ramach projektu ratowania Krzywej Wieży w Pizie, jednego z najbardziej rozpoznawalnych włoskich zabytków, pracowano nad redukcją jej kąta odchylenia od pionu. Przed 1990 r. wynosił on 10 stopni, co wpłynęło na decyzję o zamknięciu zabytku dla zwiedzających. Do 2001 r. udało się zniwelować nachylenie do 5,5 stopnia, a obecnie wynosi ono ok. 4 stopni, a więc tyle samo co w 1838 r.

(fot. Softeis , na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0)

Ponieważ Piza była miastem nadbrzeżnym (obecnie znajduje się 13 km od brzegów Morza Tyrreńskiego), wieża była przez wieki narażona na szkodliwe działanie soli morskiej zawartej w niesionej przez wiatr wodzie, która wraz z deszczówką gromadziła się w kilku miejscach, nie mogąc odpłynąć z powodu nachylenia konstrukcji. W toku prac renowacyjnych, dzięki użyciu najnowszej technologii laserowej, udało się pozbyć brudu zalegającego na blokach kamiennych, z których wzniesiono wieżę. Kamienie były w opłakanym stanie, głównie z powodu działania zanieczyszczonego powietrza, choć destrukcyjny wpływ na wieżę mieli także turyści oraz gołębie – wyjaśnił Anton Sutter, kierownik projektu renowacyjnego, którego realizacja kosztowała do tej pory 20 mln funtów. Na początku przyszłego roku roku rusztowania rozstawione wokół dzwonnicy zostaną usunięte przez grupę alpinistów.

Budowę wieży (a w zasadzie dzwonnicy katedralnej) w Pizie rozpoczęto w 1173 r. Niedługo po tym, z powodu niestabilnego podłoża (piasku i gliny), na którym ją wznoszono, zaczęła się ona odchylać od pionu. Pomimo utrudnień nie zaprzestano prac budowlanych. Ostatnią, ósmą kondygnację, w której znajdują się dzwony, oddano do użytku w 1372 r.

Źródła: telegraph.co.uk ; towerofpisa.info.

Korekta: Agnieszka Kowalska