Joanna Jax – „Zanim nadejdzie jutro. Druga strona nocy” (tom 3) – recenzja i ocena
Joanna Jax – „Zanim nadejdzie jutro. Druga strona nocy” (tom 3) – recenzja i ocena
Joanna Jax (właśc. Joanna Jakubczak) jest autorką powieści, absolwentką Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Czytelnicy znają ją z serii historycznej „Saga von Becków”. Recenzowana powieść, „Druga strona nocy” jest trzecim, ostatnim tomem z cyklu zatytułowanego „Zanim nadejdzie jutro”. Obejmuje lata 1942-1946 oraz epilog umiejscowiony w 1952 roku. Tym razem bohaterowie próbują powrócić do ojczyzny lub przynajmniej znaleźć nowe, bezpieczne miejsce, które będą mogli nazwać swoim domem.
Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Videograf. Moją uwagę zwróciły okładki kolejnych książek cyklu, na których wydawca zamieścił niewinne twarze dzieci. To doskonale odzwierciedla zawartość książki, a raczej emocje, które znajdziemy na jej stronach. Pokazuje, że wojna niesie za sobą brzemienne skutki przede wszystkim dla tych najbardziej bezbronnych.
Wszyscy bohaterowie powieści są naznaczeni przez wojnę. Ponownie spotykamy Ninę, Błażeja, Gabrysię i Apolonię. Stanowią oni znakomitą ilustrację doświadczeń wielu milionów ludzi, których życie legło w gruzach wraz z wybuchem wojny. Razem z bohaterami recenzowanej książki będziemy poszukiwać upragnionego szczęścia i spokoju. Czy na twarzach naszych bohaterów zagości wreszcie radość? Książka Joanny Jax to przede wszystkim opowieść o codzienności. O ludziach, którzy musieli poddać się biegowi wydarzeń, aniżeli go kreować. Dramat wojny wymógł na nich konieczność odnalezienia się w niespokojnych czasach. Oni również, na swój sposób, toczą nierówną walkę o niepodległość Polski.
Moją uwagę zwróciła postać małej i niesfornej Neli. Za sprawą tej bohaterki otrzymujemy szeroką gamę szczerych emocji, które wywołują prawdziwe wzruszenie czytelnika. Jax umiejętnie balansuje między tragizmem sytuacji a małymi radościami. Nie brakuje także elementów podszytych komizmem, które autorka wplata w swoją opowieść właśnie dzięki figurze tej bystrej i odważnej dziewczynki.
Przystępując do lektury, byłam raczej sceptycznie nastawiona do pomysłu autorki. „Druga strona nocy” wydawała się jeszcze jedną z wielu powieści opowiadających o życiu codziennym, ludzkich tragediach i miłościach przy wykorzystaniu historycznego tła. W miarę czytania książki dawałam się jednak porwać autorce i coraz bardziej przeżywałam losy nakreślonych przez nią bohaterów.
Co warto podkreślić, perypetie postaci z recenzowanego tomu trzeciego są zrozumiałe nawet wtedy, gdy nie znamy poprzednich części. Mimo wszystko zachęcam do tego, aby jednak zacząć od początku, dzięki czemu lektura sprawi większą przyjemność, a czytelnik zyska kolejne kilkaset stron, by jeszcze silniej związać się z bohaterami i jeszcze lepiej ich zrozumieć. Wszystkie wątki są przystępnie wyjaśnione, a czytelnik nie ma trudności z ich zrozumieniem. Podobnie łatwo przychodzi połapanie się w sylwetkach bohaterów, ponieważ są na tyle wyraziście przedstawieni.
Książkę Joanny Jax polecam nie tylko miłośnikom powieści obyczajowych. Moim zdaniem spodoba się również pasjonatom historii społecznej XX wieku. Zachęcam do lektury!
