Historia Festiwali Filmowych 2009

opublikowano: 2009-04-09, 21:12
wszelkie prawa zastrzeżone
31 marca w warszawskim kinie Iluzjon odbył się pokaz zamykający tegoroczną edycję Historii Festiwali Filmowych. W ciągu trwającego niemal przez cały miesiąc przeglądu oglądać można było laureatów Złotych Niedźwiedzi Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie.
reklama

Tegoroczny przegląd Historii Festiwali Filmowych Berlinale był okazją do poznania lub przypomnienia sobie obrazów należących do kanonu klasyki filmowej. Spośród nagrodzonych w ciągu ponad półwiecza dzieł pokazano 15. Dominowały tematy trudne. Przewijające się motywy dotyczyły życiowych wyborów, samotności, choroby i śmierci. Także miłości, ale przede wszystkim miłości, która się kończy lub już się skończyła.

Pierwszy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w 1951 roku. Najstarszy pokazany podczas przeglądu obraz powstał 10 lat później. W wyreżyserowanej przez Michelangelo Antonioniego Nocy (La notte, 1961) zobaczyć można było legendy kina. Jeanne Moreau i Marcello Mastroianni wcielili się w główne role małżonków, których życie zmienia się po pewnej nocy.

Historie dziwnych, czy nieudanych związków małżeńskich były jednym z tematów otwierającej przegląd Matni (Cul-de-sac, 1966) Romana Polańskiego oraz zaprezentowanych w kolejnych dniach: Intymności (Intimacy), jednego z najgłośniejszych filmów 2000 roku, Głową w mur (Gegen die Wand, 2004) oraz Rodzaju miłości (A Kind of Loving, 1962).

Wśród trudnych tematów, jakie poruszone zastały przez laureatów Złotych Niedźwiedzi, pojawił się także temat wojny. W zaprezentowanym 15 marca Wniebowstąpieniu (Woschożdienije, Восхождение, 1977) głównymi bohaterami są dwaj rosyjscy partyzanci Rybak i Sotnikow, którzy zimą 1941 roku zostają wysłani przez swojego dowódcę w celu zdobycia żywności. W wyniku ich schwytania i uwięzienia wykrystalizują się ich całkowicie odmienne postawy.

Jednym z filmów zamykających przegląd była Krwawa niedziela (Bloody Sunday, 2001) Paula Greengrassa. Nakręcony w paradokumentalnym stylu film przedstawia wydarzenia, jakie rozegrały się 30 stycznia 1972 roku w Londonderry w Irlandii Północnej, kiedy to grupa brytyjskich żołnierzy z 1 Regimentu Spadochroniarzy otworzyła ogień do nieuzbrojonych uczestników pokojowego marszu zorganizowanego przez Ivana Coopera. Ruch społeczny Civil Rights, któremu Cooper przewodniczył, chciał w ten sposób zaprotestować przeciwko niesprawiedliwemu traktowaniu katolików oraz nadużyciom policji. W efekcie strzelaniny życie straciło 13 osób a 14 osób zostało ciężko rannych. 6 spośród zabitych osób miała zaledwie 17 lat.

Wydarzenia z niedzieli 1972 roku stały się także tematem dla zespołu U2, twórców Sunday Bloody Sunday.

Inne zaprezentowane podczas festiwalu obrazy: Rain man (1988), Buffalo Bill i Indianie (Buffalo Bill and the Indians, 1976), Alphaville (Alphaville: une étrange aventure de Lemmy Caution, 1965), Przynęta (L’Appat, 1994), Adopcja (Örökbefogadás, 1975), Spirited Away: W krainie Bogów (Sen to Chihiro no kamikakushi, 2001) i Elitarni (Tropa de Elite, 2007).

reklama
Komentarze
o autorze
Grażyna Latos
Absolwentka Szkoły Gender Mainstreaming oraz Akademii Media i Gender w IBL PAN. Jedna z autorek publikacji „20 lat 20 zmian. Kobiety w Polsce w okresie transformacji 1989-2009”. Współpracuje z Fundacją Feminoteką oraz Fundacją Gender Center. Od lipca 2008 roku stała publicystka „Histmaga”. Od marca 2009 do czerwca 2010 w składzie redakcji. Do września 2011 członkini rady merytorycznej.

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone