Cyfrowa Biblioteka Druków Ulotnych. Kilka słów o projekcie
Jak można przeczytać na stronach repozytorium, druki zostały zebrane głównie na podstawie pracy Konrada Zawadzkiego „Gazety ulotne polskie i Polski dotyczące od XVI-XVIII wieku” zawierającej opisy prawie 2 tys. jednostek bibliograficznych. Skany prezentowane w CBDU zostały wykonane z mikrofilmów znajdujących się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie, co było możliwe dzięki uprzejmości Dyrekcji tej biblioteki. Skanowanie wykonano w Zakładzie Reprografii i Digitalizacji BN.
W CBDU możliwe jest wyszukiwanie druków wg różnych kryteriów. Można wyświetlić listę rekordów według daty wydania, miejsca wydania, języka, tytułu lub numeru w pracy Zawadzkiego. Większość druków jest dostępna do przeczytania w formie plików DjVu, choć niektóre opatrzono jedynie opisem, bez skanu. Szczególnie liczne są druki z lat 1656, 1657 i 1683. Pod każdą z tych dat zamieszczono przeszło sto druków, a pod ostatnią – przeszło 200. Dla pozostałych lat z zakresu 1501-1728 liczba dostępnych w repozytorium druków waha się od kilku do kilkudziesięciu. Najwięcej jest źródeł w języku niemieckim (797), znacznie mniej w polskim (325). Bardziej znaczące są także zbiory druków w językach włoskim (180), łacińskim (69) i szwedzkim (49).
Druki odnoszące się do tych samych faktów, a zwłaszcza te, które są (prawdopodobnie lub na pewno) przekładami innych obecnych w bibliotece tekstów, zostały ze sobą połączone linkami. W wypadku dokumentów będących prawdopodobnie tłumaczeniami tekstów niezachowanych podano informacje o tym, z jakiego języka były dokonane przekłady. Część druków została dodatkowo opatrzona komentarzami historycznymi dotyczącymi faktów i osób, o których mowa w danym dokumencie, komentarzami historyczno-medialnymi czy historyczno-językowymi. Nie są to zwykle komentarze rozbudowane, ale bardzo przydają się przy wstępnej analizie źródła.
Do większości druków polskojęzycznych i do wielu niemieckojęzycznych dołączone są słowniczki objaśniające znaczenie nieużywanych dziś wyrazów czy związków frazeologicznych (w słowniczkach tych objaśnienia podawane są odpowiednio we współczesnej polszczyźnie i współczesnej niemczyźnie). Do niektórych tekstów polskich dołączono także słowiczki wyrażeń łacińskich zawartych w tych tekstach.
Projekt został zrealizowany przez zespół pracowników naukowych Uniwersytetu Warszawskiego pod kierownictwem dr hab. Włodzimierza Gruszczyńskiego. Repozytorium jest zamieszczone na serwerze Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego pod adresem http://cbdu.id.uw.edu.pl/. Póki co projekt jest jeszcze dość słabo znany, ale w perspektywie może stanowić niezwykle cenne narzędzie do badań nad przeróżnymi tematami historii nowożytnej.
