Archeolodzy odkryli kolejną grotę w Qumran
Pierwszą grotę znaleziono w 1947 r. na Pustyni Judzkiej. Odkryte w niej manuskrypty (tzw. zwoje znad Morza Martwego), zapisane w języku hebrajskim, greckim i aramejskim, wzbudziły ogromne zainteresowanie na całym świecie. Ich autorami byli Esseńczycy. Należeli oni do ruchu społeczno-religijnego, działającego od 500 r. p.ne. do ok. 70 r. n.e. Po upadku powstania antyrzymskiego w Judei ślad o nich zaginął.
Groty w Qumran (fot. Tamarah, opublikowano na licencji Creative Commons Attribution-Share Alike 2.5 Generic) Do 1956 r. zlokalizowano w sumie 11 jaskiń w Qumran. Teraz, po 50 latach od ostatniego odkrycia, udało się znaleźć kolejną. Archeologów czekało jednak rozczarowanie, bo w jej wnętrzu natrafiono tylko na szczątki dzbanów i skrawek niezapisanego pergaminu. Badacze nie mają jednak wątpliwości, że jaskinia należy do tego samego kompleksu, co reszta grot. Prawdopodobnie jednak została w połowie XX w. obrabowana przez Beduinów, o czym świadczą porzucone w pobliżu kilofy.
Jeden z siedmiu zwojów znad Morza Martwego, tzw. zwój Izajasza (domena publiczna) Odkrycie wzbudziło jednak duży entuzjazm. Daje bowiem nadzieję na znalezienie kolejnych jaskiń, a w nich następnych zwojów. Oprócz rozbitych waz badacze odkryli też pieczęć zrobioną z kamieni półszlachetnych, krzemienne noże i groty. Świadczy to, że przed esseńczykami jaskinie zamieszkiwane były przez ludzi prehistorycznych. Z kolei znaleziony fragment pergaminu datuje się na I w. n.e., co zgadza się z czasem powstania reszty zwojów, spisanych między II w. p.n.e. a I w. n.e. W toku dalszej analizy archeolodzy sprawdzą, czy skrawek nie zawiera pisma, wyblakłego pod wpływem czasu.
Źródło: orygenes.pl, dzienniknaukowy.pl
