Anna Herbich - „Dziewczyny ocalałe”
Zajęcie terytorium Polski przez nazistów oznaczało dla tutejszych Żydów koniec spokojnego życia. Zaczęły się pierwsze szykany – pobicia, kradzieże, nakaz noszenia tzw. gwiazdy Dawida. Dochodziło do zbrodni. Ludzie zamykani byli w gettach, w których panował głód i szerzyły się choroby. Jeśli komuś udało się przetrwać, to czekał go obóz koncentracyjny. A to piekło, które przeżyli nieliczni.
„Powiedziałaś mi, że chcesz żyć” – usłyszała Zofia od swojej mamy. Razem zbiegły z obozu na Majdanku. Krystyna razem z rodzicami uciekała kanałami z płonącego warszawskiego getta. Danuta przez całą wojnę zdana była na łaskę obcych sobie ludzi.
Historiom takich kobiet poświęcona jest książka Anny Herbich „Dziewczyny ocalałe”.
Bohaterkami książki są żydowskie kobiety, które wojnę przeżyły wbrew wszystkiemu. Niczym nie zawiniły. Nikogo nie skrzywdziły. Po kolei traciły najbliższych. Były poniewierane, głodzone i gwałcone. Żyły w nieustannym strachu. Pozbawiono je godności. Nieliczne spotkały na swojej drodze dobrych ludzi, inne musiały o siebie zadbać same.
