Anna Golus – „Dzieciństwo w cieniu rózgi. Historia i oblicza przemocy wobec dzieci” – recenzja i ocena
Anna Golus – „Dzieciństwo w cieniu rózgi. Historia i oblicza przemocy wobec dzieci” – recenzja i ocena
Pomimo licznych zakazów prawnych nałożonych na dorosłych w wielu państwach na świecie, dzieci nadal są bite, poniżane, a także katowane, o czym niejednokrotnie możemy usłyszeć w prasie i telewizji. Fikcja literacka autorki? Liczby mówią same za siebie!
Anna Golus jest publicystką i autorką kilku e-booków oraz licznych artykułów, głównie na temat dotyczących praw dziecka i przemocy wobec nich. Publikowała m.in. w,,Tygodniku Powszechnym”,,,Ale Historii”,,,Niebieskiej Linii”,,,Dziecku”,,,Przekroju” i innych pismach oraz serwisach internetowych. Inicjatorka kampanii,,Kocham. Nie daje klapsów” i akcji,,Książki nie do bicia”. W 2018 roku została nominowana do nagrody MediaTory w kategorii,,reformaTor”.
Publikacja opowiada o stosowaniu przemocy wobec dzieci na świecie, przede wszystkim przez pryzmat naszego kraju. Mimo kilkuletniego zakazu prawnego,,klapsy”,,,karne jeżyki” i inne formy przemocy fizycznej czy psychicznej wciąż są stosowane. Świadomość ludzi się zwiększa, co pokazują badania prowadzone na przestrzeni lat. Pierwsze takie testy przeprowadzono w latach 80. XX wieku, a kolejne po roku 2000. Od ostatnich 10 lat badania są powtarzane regularnie, dzięki czemu odnotować można pewne tendencje. Te na szczęście są pozytywne i wiążą się ze spadkiem stosowania przemocy wobec najmłodszych.
Czy owe badania są rzetelne? Z pewnością można na ten temat polemizować, niemniej wyniki pokazują, że ludzie zdają sobie sprawę z konsekwencji bicia dzieci. Autorka przybliża nam również realia codzienności, które kiedyś dawały ciche przyzwolenie na wychowywanie dzieci w ten sposób. Jednak czasy się zmieniły, a wraz z nimi sposób wychowania.
Książka niewątpliwie porusza trudny temat i z cała pewnością mimo przewagi zwolenników, znajdzie także swoich przeciwników. Anna Golus swoje koncepcje wzbogaciła o liczne publikacje naukowe oraz strony internetowe. Wykorzystanie tekstów ze stron internetowych jest w tym wypadku, jak najbardziej uzasadnione, biorąc pod uwagę fakt opisywania przez Autorkę czasów nam współczesnych. Tekst czytelny i zrozumiały, dzięki temu dostępny jest szerszej publiczności, a nie tylko wąskiemu gronu naukowemu. Podobają mi się także krótkie, skondensowane rozdziały, które umożliwiają przerwanie lektury prawie w każdym momencie. Nie zauważyłam błędów redaktorskich, co również świadczy o jakości wydanej publikacji.
Niestety tak burzliwa tematyka, choć należy o niej mówić, jest trudna do przedstawienia. Wydaje mi się, że Autorka powinna pisać mniej nacechowanym emocjonalnie językiem. Choć popieram opinię Anny Golus, wydaje mi się, że w niektórych miejscach zmanipulowała tekst przy wykorzystaniu źródeł. Jednak żeby była jasność, absolutnie nie ujmuje autorce wiedzy na omawiany temat. Szczerze kibicuje recenzowanej książce, by dotarła do jak najszerszej publiczności i wzbogaciła jeszcze bardziej świadomość ludzi w omawianym zakresie. Tym bardziej, że do zrobienia jest jeszcze wiele!
Wykorzystywanie przemocy psychicznej i fizycznej na dziecku to czyn, który należy bezwarunkowo potępić. Wykorzystywanie naiwności dziecięcej i zapewnianie dziecka o bezgranicznej miłości, po czym karanie klapsami lub gorszą formą przemocy fizycznej i psychicznej, świadczy o braku świadomości rodzica. Ta książka jest właśnie po to żeby takich sytuacji było, jak najmniej! Miejscami radykalne stanowisko Autorki może być dla niektórych Czytelników nie całkiem akceptowalne, ale nawet osoby o bardziej konserwatywnym podejściu do tematu przemocy wobec dzieci powinny zapoznać się z tą publikacją. Polecam każdemu dorosłemu, bez względu na to, czy ma dzieci czy nie.
