Aleksander Topolski – „Biez wodki. Moje wojenne przeżycia w Rosji” (informacja)
Książka Aleksandra Topolskiego to podróż przez wojenną Rosję widzianą oczami młodego chłopaka z najgorszej możliwej perspektywy - zza więziennych krat i obozowych drutów. Oglądany od podszewki, radziecki system penitencjarny obnaża dramatyzm życia w tym "raju klasy robotniczej", jakim miał być ZSRS: rozpad więzi społecznych, upadek moralności i ogrom cierpienia zwykłych ludzi, którym obiecywano raj, a którzy trafili do piekła na ziemi.
Ta wędrówka ma szczęśliwy finał. Wiele w tym zasługi losu lub, jak kto woli, Bożej opieki, ale też szczególnej postawy młodziutkiego Topolskiego, który ocalał, schroniwszy się za tarczą niezwykłych w tych okolicznościach poczucia humoru i ironii.
Aleksander Topolski (ur.1923) dorastał w Horodence, niewielkim mieście w południowo-wschodniej Polsce. Aresztowany podczas próby przekroczenia granicy z Rumunią, spędził ponad dwa lata w radzieckich więzieniach i łagrach, zanim udało mu się dołączyć do formującego się Drugiego Korpusu. Po wojnie ukończył architekturę na Manchester University i pracował w Anglii, Stanach Zjednoczonych, Puerto Rico i Indiach Zachodnich. Ostatecznie osiedlił się i mieszka w Kanadzie.
„Książka trzymająca w napięciu (...). Topolski w sposób prosty i przenikliwy ukazuje życie, które zostało wywrócone do góry nogami w czasie pierwszych trzech lat II wojny światowej. Wspomnienia te są na przemian bolesne, przerażające, surrealistyczne, a nawet zabawne. „Zabawny” to raczej dziwne słowo na określenie wspomnień więźnia, ale wtedy nastoletniemu Topolskiemu musiało się czasami wydawać, że poczucie humoru jest jedynym sposobem, aby pozostać przy zdrowych zmysłach”.
„The Hamilton Spectator”
Książka zawiera też unikatowe rysunki autora oraz fotografie z jego archiwum.
Zobacz więcej interesujących książek historycznych w ofercie Wydawnictwa Rebis.
