„ANIMALIUM. Dürer, Schultz, Dujardin i inni. Ryciny z Muzeum Narodowego w Gdańsku” – wystawa

Wystawa : „ANIMALIUM. Dürer, Schultz, Dujardin i inni. Ryciny ze zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku”

Termin : wystawa czynna od 28 lutego do 31 maja 2019

Miejsce : Muzeum Narodowe w Gdańsku/Oddział Sztuki Dawnej, ul. Toruńska 1

-- Kurator wystawy : Alicja Andrzejewska-Zając--

Albrecht Dürer, Wizja św. Eustachego , 1500, miedzioryt, papier (fot. Dariusz Wierzański).

Wizerunki zwierząt pojawiają się w sztuce wszystkich epok i kultur, począwszy od paleolitycznych malowideł naskalnych, aż po współczesność. Ich znaczenie i sposób przedstawiania ewoluowały na przestrzeni wieków. Początkowo miały one charakter religijny, pełniły funkcję symbolu, pojawiały się w scenach alegorycznych i mitologicznych czy w rzeźbie architektonicznej. W średniowieczu odgrywały rolę drugoplanową, dopełniającą treść dzieł ilustrujących świętą historią. W epoce renesansu nowe rozumienie natury, postrzeganej w kategoriach naukowych sprawiło, że zaczęto uznawać zwierzęta za ciekawy temat anatomiczny, dostrzegać i odwzorowywać ich piękno, różnorodność kształtów i barw. W Italii, Augsburgu i Norymberdze powstały warsztaty specjalizujące się w produkcji rzeźb i płaskorzeźb z realistycznymi wyobrażeniami zwierząt.

Rozkwit animalistyki miał miejsce zwłaszcza w siedemnastowiecznej Holandii i Flandrii, właśnie z tego kręgu kulturowego pochodzi najwięcej zaprezentowanych rycin. Na wystawie będzie można zobaczyć również trzy unikatowe miedzioryty Albrechta Dürera (1471-1528).

Johann Christian Reinhardt, Trzy ryciny ukazujące śpiące psy, 1792, 1798, akwaforta, papier (fot. Dariusz Wierzański).

Dürer był jednym z pierwszych artystów, który uważał, że badanie natury może ujawnić podstawowe zasady piękna. Rozwój tego typu tematyki nastąpił w XVII w. i to w tym czasie zrodziły się tradycyjne linie ikonografii zwierzęcej: sceny polowań i walki zwierząt, a także widoki bydła ukazanego na tle nizinnego pejzażu, które np. jeszcze w XIX wieku należały do przedstawień typowych dla malarstwa holenderskiego. Były to idylliczne krajobrazy, będące wspomnieniem wsi widzianej przez pryzmat poezji Wergiliusza.

W obrazowaniu zwierząt widoczne są starania, by zrozumieć ich zachowanie, niekiedy wręcz – powołując się na autorów antycznych (Plutarch, Pitagoras) – widziano w nich odbicie ludzkich cech, skomplikowanej natury, głębokich impulsów i instynktów. Święty Ambroży w swoim komentarzu do biblijnego opisu stworzenia świata (Hexameron) formułuje warunek prawdziwego samopoznania człowieka: „nie możemy siebie poznać w pełni, jeśli nie poznamy natury wszystkich zwierząt”.

(fot. Dariusz Wierzański).

Na wystawie możemy zobaczyć ryciny takich artystów, jak Albrecht Dürer, Adolf Menzel, Daniel Schulz, Johann Heinrich Roos, Dirk Stoop, Karel Dujardin, Johann Christian Reinhardt, Johann Adam Klein, Adolf Menzel czy Marcus de Bye. Pochodzą z okresu początek XVI – II połowa XIX w.

Pokaz gdańskich rycin to wyjątkowa okazja by zapoznać się z tą cenną i wyjątkową kolekcją, która ze względów konserwatorskich nie może być eksponowana na wystawie stałej.

Na podstawie materiałów prasowych Muzeum Narodowego w Gdańsku.

Kupuj świetne e-booki historyczne i wspieraj ulubiony portal!

Regularnie do sklepu Histmaga trafiają nowe, ciekawe e-booki. Dochód z ich sprzedaży wspiera działalność pierwszego polskiego portalu historycznego. Po to, by zawsze był ktoś, kto mówi, jak było!

Sprawdź dostępne tytuły pod adresem: https://sklep.histmag.org/