5 najciekawszych nowości w Księgarni Odkrywcy w styczniu!
1.) „100 na 100. Antologia komiksu na stulecie odzyskania niepodległości”
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (WSiP S.A.) – największy i najstarszy polski wydawca podręczników szkolnych (rok zał. 1945) wydawca legendarnego „Elementarza” M. Falskiego wydaje specjalną jubileuszową publikację: 100 na 100. Antologia komiksu na stulecie odzyskania niepodległości.
W skład publikacji wchodzi 17 komiksów historycznych poruszających tematy z zakresu: polityki lokalnej - Rzeczpospolita Zakopiańska, Listopadowe dni; polityki europejskiej - Upadek zaborców, Gra o granice; polityki światowej - Paderewski w Białym Domu; wojennej - Pierwsza krew, Pociecha duchowa, W ostatniej chwili, Pod Radzymin i z powrotem, Góra św. Anny; kultury – Jeszcze raz w Polsce, Niespokojna podróż Mistrza; życia codziennego - Ostatni skok; edukacji - Pierwsza lekcja oraz praw kobiet – Głos Kobiet. Każdy komiks poprzedzony jest wstępem historycznym – przybliżający kontekst wydarzeń tamtych dni, warto zaznaczyć iż niejednokrotnie jest to wiedza spoza podręczników do historii. Notki biograficzne rozpoczynające każdy komiks prezentują twórczość i sylwetki rysowników oraz scenarzystów.
Dodatkowo publikacja została wzbogacona o 8 artykułów publicystycznych autorstwa wybitnych historyków, pisarzy, językoznawców, badaczy, twórców i krytyków komiksu.
W antologii została wykorzystana pierwszy raz w historii czcionka „Brygada 1918”, która pochodzi z okresu II Rzeczypospolitej – najprawdopodobniej powstała około 1928 r., czyli na 10-lecie Niepodległości Polski w Odlewni Idźkowski i S-ka. Zastosowanie nigdy wcześniej nie wykorzystanej czcionki – zapomnianej przez lata i odnalezionej w 2016 roku podczas porządkowania zbiorów matryc w Muzeum Książki Artystycznej – stanowi nie tyle ciekawostkę dotyczącą techniki druku co realne zakodowanie historii w tej publikacji.
Antologia to idealna formuła do wykorzystania na lekcjach języka polskiego, historii, WOS-u lub na godzinie wychowawczej.
2.) Szlanta P., „Polakożerca kontra wrogowie Rzeszy. Cesarz Wilhelm II i Polacy 1888-1918”
Książka w sposób przystępny, napisany żywym językiem sposób, w oparciu o gruntowne badania naukowe (w tym archiwalne) przedstawia ewolucję stosunku cesarza Niemiec i króla Prus Wilhelma II (1859-1941) tak do liczącej 10% populacji Prus polskiej grupy narodowej, jak i do międzynarodowych aspektów kwestii polskiej, w tym rewolucji lat 1905-07 w Królestwie Polskim czy autonomii w Galicji.
Jeśli na początku swego panowania kajzer wykonał kilka propolskich gestów, to po 1894 r. przeszedł na pozycje wrogie Polakom, powracając do germanizacyjnego kurs rozpoczętego jeszcze przez kanclerza Ottona von Bismarcka. Ten konflikt podsycały jego często nieprzemyślane i prowokacyjne mowy, wywołujące wśród Polaków oburzenie.
Nie nazywając tego po imieniu metodami legalnymi, na łamach prasy czy trybuny parlamentarnej walczyli oni o respektowanie przez państwo niemieckie osobę monarchy swe prawa człowieka, czyli prawo do własnej, odrębnej tożsamości narodowej, tradycji języka. Książka ukazuje tak uniwersalne mechanizmy władzy, jaki i kształtowanie się w polskiej kultury politycznej na początku XX wieku.
3.) Wałaszewski K., „Tysiąc szkół na Tysiąclecie. Szkoły Tysiąclecia - architektura, propaganda, polityka”
Jednym z problemów, jakie dotknęły zniszczoną II wojną światową, odbudowującą się Polskę, był brak odpowiadających wymogom ówczesnych czasów budynków szkolnych. Rozwiązaniem miała stać się akcja budowy szkół tysiąclecia – największej państwowej akcji związanej z obchodami Tysiąclecia Państwa Polskiego. Trwała ona od pierwszych lat rządów Władysława Gomułki. Zakończono ją dopiero w czasach gierkowskich. W powstawanie nowych szkół zaangażowano specjalistów, architektów, działaczy i niemal każdego obywatela PRL.
Z jakimi problemami zmagali się organizatorzy tej akcji? Jakie błędy popełniono? Jakie decyzje polityczne stały za podjęciem tak kosztownego i skomplikowanego przedsięwzięcia?
Książka Tysiąc szkół na Tysiąclecie to pierwsza całościowa historia projektu, który na zawsze odmienił życie tysięcy dzieci oraz wygląd setek polskich miast. Została wzbogacona o liczne fotografie z epoki oraz kompletną listę wszystkich szkół, którym oficjalnie przyznano miano „szkoły tysiąclecia”.
4.) Panfil T., „Ignacy Daszyński 1866-1936”
Ignacy Daszyński (1866–1936) był działaczem socjalistycznym i niepodległościowym, jednym z najbardziej znanych polskich polityków okresu międzywojennego. Polityką zajął się we wczesnej młodości, jeszcze w gimnazjum. Był współzałożycielem Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej, a później Polskiej Partii Socjalistycznej.
Swoją karierę parlamentarną rozpoczął jako poseł do parlamentu austriackiego, w którym zasłynął jako wybitny mówca i polemista. W 1918 r., po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, stanął na czele rządu lubelskiego. Ważny obszar działalności Daszyńskiego stanowiła publicystyka, redagował m.in. opiniotwórcze socjalistyczne czasopismo „Naprzód”. Należał do założycieli i przywódców Centrolewu. W czasie przewrotu majowego w 1926 r. poparł Józefa Piłsudskiego, później jednak przeszedł do opozycji. W latach 1928–1930 pełnił funkcję marszałka sejmu. W późniejszym okresie z powodu choroby musiał się wycofać z działalności publicznej, ale nadal sympatyzował z Centrolewem.
Ignacy Daszyński jest zaliczany do grona ojców założycieli niepodległego państwa polskiego.
5.) Kartasiński K., „Chłopak z Wehrmachtu. Żołnierz Andersa”
Książka przedstawia losy 17-letniego żołnierza Wehrmachtu (a później II Korpusu Polskiego) Jana Szymczyka, który brał udział w walkach na przedpolach "Festung Breslau" - pod Oleśnicą, Wrocław-Sołtysowiece-Malczyce. W publikacji znajduje się również obszerny, nigdzie wcześniej nie publikowany biogram rotmistrza Rudolfa von Wittenburga, który utworzył własną Kampfgruppe w czasie walk o Wrocław.
Trafiłem wraz z dowódcą i naszą grupą bojową pod Malczyce. Mieliśmy tam przeprowadzić atak na Rosjan, którzy znajdowali się po drugiej stronie rzeki. Rudolf von Wittenburg, nasz Hauptmann, był cholernie walecznym człowiekiem. Z tych rozbitków, którzy zostali, zebrał około setkę ludzi, aby przeprowadzić Angriff przeciw Ruskom. Kogo widział, to brał do swojej grupy, a ty przy nim czułeś się jak żołnierz
(fragment tekstu)
