5 najciekawszych nowości w Księgarni Odkrywcy w grudniu!
1.) Tinniswood A. „Brytyjska monarchia od kuchni”
Wiadomości z życia brytyjskiej rodziny królewskiej wciąż podbijają media, miliony osób na całym świecie codziennie śledzą z zaciekawieniem wszystkie doniesienia zza bram Buckingham Palace.
Monarchowie nie gotują. Nie ubierają się samodzielnie, nie nalewają sobie picia ani nie ścielą łóżka. Podobno przyszły władca Królestwa, jego posiadłości i terytoriów, nawet nie wyciska sobie sam z tubki pasty do zębów, gdyż zadanie to należy do jednego z czterech jego kamerdynerów, który nakłada pastę na królewską szczoteczkę ze zdobionego srebrnego dozownika.
Oficjalnie zdementowano za to inną słynną legendę o „rozpieszczaniu członków rodziny królewskiej”, zgodnie z którą każdego ranka przed księciem Walii stawiano siedem gotowanych jaj uszeregowanych według ich twardości, każde opatrzone cyfrą oznaczającą liczbę minut gotowania, tak aby mógł każdego spróbować i wybrać najbardziej mu odpowiadające.
Szczodrze sponsorowany przez swoich poddanych brytyjski dwór zatrudniał rzesze kucharzy, pokojówek, lokajów, mamek, nianiek, ogrodników, sekretarzy i urzędników. Pielęgnowane przez stulecia rytuały dworskie miały na celu utrwalenie wizji monarchy jako osoby wyjątkowej, ważniejszej niż prezydenci czy milionerzy. A jak lepiej to osiągnąć, niż udowadniając, że przyziemne czynności nie przystoją monarsze. Na usługach królowej przez długi czas była choćby pomocnica, która podawała monarchini wachlarz w sypialni, nalewała wodę do mycia rąk i zdejmowała rękawiczki. Ale już wkładanie monarchini obuwia i zdejmowanie go było domeną paziów. Tak było przez wieki, tak jest również dziś. Nawet obecnie tysiące osób czuwają codziennie nad maksymalnym komfortem zaledwie kilkorga osób z rodziny królewskiej. Co ciekawe, z czasem liczba pracowników rosła – dwór Elżbiety II zatrudnia dziś bowiem blisko 1200 osób, podczas gdy jej babka, królowa Wiktoria miała ich „zaledwie” 921.
Książkę „Brytyjska monarchia od kuchni” możesz kupić tutaj: LINK
2.) Goldsworthy A. „Cezar. Życie giganta”
Bestsellerowa przełomowa biografia wybitnego historyka wydana w 15 krajach.
Charyzmatyczny mąż stanu, który uczynił Rzym największą potęgą, militarny geniusz, który odniósł najbardziej spektakularne zwycięstwa w dziejach, utalentowany orator, pisarz i prawodawca – Gajusz Juliusz Cezar pozostaje do dziś najsłynniejszym z Rzymian.
Przeszedł do historii jako wódz i polityk. Pokonał Germanów, podbił Galię w błyskotliwych kampaniach, jako pierwszy na czele armii przeprawił się przez kanał La Manche i dwukrotnie najechał Brytanię, wsławił się oblężeniem i zdobyciem Alezji, krwawo tłumiąc bunt Galów pod wodzą Wercyngetoryksa.
Z nic nieznaczącej postaci stał się człowiekiem tak potężnym, że sięgnął po jedynowładztwo, obalając Republikę. W chwili śmierci – równie spektakularnej, jak jego życie – był władcą niemal całego znanego świata.
W monumentalnej biografii wybitny historyk Adrian Goldsworthy rekonstruuje dramatyczne losy Cezara: od rozpoczętej w wieku szesnastu lat kariery politycznej, przez wojnę domową i dyktaturę, po zdobycie pozycji faktycznego władcy imperium i tragiczne idy marcowe. Odsłania również mniej znane, często sensacyjne epizody: grożącą młodemu Cezarowi egzekucję za bunt przeciwko Sullii i niezliczone romanse, wśród nich ten najgłośniejszy – z piękną i tajemniczą Kleopatrą.
Cezar – uciekinier, więzień, buntownik, wódz, dyktator, mąż, ojciec, kochanek – barwna biografia, którą czyta się jak emocjonującą powieść, ukazuje wiele twarzy człowieka, który zmienił oblicze Rzymu i cywilizacji. „Genialne! Goldsworthy ma wiedzę znakomitego naukowca i talent najlepszego pisarza”. „Wall Street Journal”
ADRIAN GOLDSWORTHY to znany brytyjski historyk i pisarz, wybitny znawca dziejów Rzymu i historii wojen czasów starożytnych, wykładowca wielu uniwersytetów i autor wydawanych na całym świecie książek. Biografia „Cezar. Życie giganta” została wyróżniona prestiżową nagrodą brytyjskiego Society of Military Historians.
Książkę „Cezar. Życie giganta” możesz kupić tutaj: LINK
3.) Praca zbiorowa „Bezpieczeństwo Polski w świetle wojny na Wschodzie”
Autorzy tomu: Bolesław Balcerowicz, Łukasz Gajewski, Stanisław Koziej, Roman Kuźniar (redaktor naukowy), Robert Kupiecki, Marek Madej, Marek Menkiszak, Grzegorz Rydlewski, Paweł Soroka
Prawdziwa wojna wróciła do Europy, do naszego sąsiedztwa. Co do istoty, jest to wojna całkowicie imperialna (podbój terytorialny dla narzucenia panowania), zgodna z rosyjską tradycją od Piotra I Wielkiego, której ideowe korzenie tkwią w wielkoruskim szowinizmie. Już okazała się porażką Rosji, ale jest też czymś więcej. To stress-test dla bezpieczeństwa międzynarodowego w końcowej fazie liberalnego porządku międzynarodowego. Spo-wodowała rewitalizację Zachodu jako formacji geopolitycznej. Przejawem tej witalności jest między innymi determinacja Zachodu w przyjściu ofierze agresji z militarnym wsparciem, dzięki któremu Ukraina była w stanie zatrzymać wielkie mocarstwo.
Jeden rezultat wojny można już uznać za pewnik: będziemy mieć do czynienia z radykalnym osłabieniem Rosji w każdym wymiarze jej potencjału, siły, zdolności i wpływów, czyli tego, co realiści w skrócie określają jednym słowem – power. Rosja na oczach świata zafundowała sobie auto-da-fé jako wielkie mocarstwo. Jest to równoznaczne z istotnym osłabieniem za-grożenia militarnego na dekady z jej strony, przynajmniej na kierunku zachodnim.
Roman Kuźniar
Książkę „Bezpieczeństwo Polski w świetle wojny na Wschodzie” możesz kupić tutaj: LINK
4.) Clausewitz C. „Analiza strategii w wybranych kampaniach wojennych”
Niniejsza praca w istotnym stopniu odbiega od innych dzieł Clausewitza. Nie jest to bowiem typowe dla tego wybitnego teoretyka wojskowości zwarte opracowanie poświęcone określonemu zagadnieniu. „Analiza strategii” to zbiór notatek Clausewitza, udostępnionych po jego śmierci przez żonę Carlowi von der Gröbenowi i przygotowanych przez tegoż do wydania drukiem. Ten zaprzyjaźniony z autorem generał, podobnie jak on uczestnik wojen z napoleońską Francją, był później długoletnim adiutantem króla Prus Fryderyka Wilhelma IV oraz dowódcą różnych ugrupowań wyższego szczebla pruskiej armii. Przygotowując do druku spuściznę po Clausewitzu, von der Gröben ograniczył się do jej uporządkowania i tylko w nielicznych wypadkach uzupełnił ją własnymi uwagami. Notatki te, które miały służyć Clausewitzowi do dalszych badań poświęconych historii wojskowości, są bardzo zróżnicowane pod względem dogłębności prezentowania danej kampanii: od zwięzłego, pozbawionego tła historycznego kalendarium wydarzeń aż po szczegółową analizę działań wojennych.
Niniejsza praca w istotnym stopniu odbiega od innych dzieł Clausewitza. Nie jest to bowiem typowe dla tego wybitnego teoretyka wojskowości zwarte opracowanie poświęcone określonemu zagadnieniu. „Analiza strategii” to zbiór notatek Clausewitza, udostępnionych po jego śmierci przez żonę Carlowi von der Gröbenowi i przygotowanych przez tegoż do wydania drukiem. Ten zaprzyjaźniony z autorem generał, podobnie jak on uczestnik wojen z napoleońską Francją, był później długoletnim adiutantem króla Prus Fryderyka Wilhelma IV oraz dowódcą różnych ugrupowań wyższego szczebla pruskiej armii. Przygotowując do druku spuściznę po Clausewitzu, von der Gröben ograniczył się do jej uporządkowania i tylko w nielicznych wypadkach uzupełnił ją własnymi uwagami. Notatki te, które miały służyć Clausewitzowi do dalszych badań poświęconych historii wojskowości, są bardzo zróżnicowane pod względem dogłębności prezentowania danej kampanii: od zwięzłego, pozbawionego tła historycznego kalendarium wydarzeń aż po szczegółową analizę działań wojennych.
Książkę „Analiza strategii w wybranych kampaniach wojennych” możesz kupić tutaj: LINK
5.) Skłodowski J. „Druskieniki. Kurort przedwojennej Polski”
Wystarczyło wsiąść do pociągu na Dworcu Wileńskim w Warszawie, by po kilku godzinach jazdy, przez Białystok i Grodno, znaleźć się w Druskienikach. W sąsiedztwie rozległych litewskich puszcz, na wysokim brzegu wijącego się w krainie Mickiewicza i Orzeszkowej błękitnego Niemna rozłożyło się zdrojowisko, które nie miało sobie w kraju równych. Znane od końca XVIII wieku wody solankowe o wybitnie kuracyjnych walorach, szybko sprawiły, że miejsce to mogło współzawodniczyć z najbardziej znanymi badami Europy. Kuracja w stale rozbudowywanym zakładzie zdrojowo-kąpielowym, leczenie słońcem, zdrowy klimat oraz liczne pensjonaty i wille przyciągały nad Niemen coraz liczniejszych gości oraz przedstawicieli artystycznej, finansowej i politycznej elity kraju. Najznamienitszym ich wielokrotnym gościem był Józef Piłsudski, który, jako „Litwin” z urodzenia, szczególnie je ukochał. Kataklizm II wojny światowej spowodował, że tamte Druskieniki odeszły prawie w zapomnienie. Ten dawny malowniczy obraz, coraz bardziej zasnuty mgłą upływającego czasu, stara się przywrócić książka Jana Skłodowskiego. To przewodnik po dawnym kurorcie – czekają na nas urokliwe uliczki z drewnianymi willami, park, plaża nad Niemnem. Ruszajmy! Kiedy Wielki Stwórca równinę nadniemeńską rzeźbił, szedł linią surową i w silniejszym skurczu dłoni kształty ziemi lepił. Bogato sypał na nią żółtawym aż do bezbarwia białości piaskiem, prósząc ją obficie mchem, jakby siwym od starości dziejów ziemi i swego tworzywa. […] Szeroki, rozłożysty i wartki Niemen, głęboko prując pierś matki ziemi, podobieństwo swawolnych gór czynił. Z pod ziemi trysły źródła o różnych smakach a barwna zieleń z niespodziewanemi i strzelistymi jak gotyk drzewami zastąpiła mech siny i szary. W ten sposób Druskieniki były niespodzianką myśli Stwórcy w odpoczynku, gdy Ten się uśmiechnął Józef Piłsudski Druskieniki 6/VIII 1925 r.
Książkę „Druskieniki. Kurort przedwojennej Polski” możesz kupić tutaj: LINK
