5 najciekawszych książek historycznych w księgarni Nieprzeczytane.pl!
1.) Marek Plewczyński, „Wojny i wojskowość Polska XVI wieku. Lata 1500-1548
Złoty wiek w historii Polski kojarzy się przede wszystkim ze sferą polityczną. A jak na tym tle wyglądała polska wojskowość? Przeczytajcie o tym w książce Marka Plewczyńskiego!
W zamyśle autora „Wojny i wojskowość polska XVI wieku” miały być kompendium wiedzy opartym o aktualny stan badań i zawierającym możliwie pełny obraz dziejów wojska polskiego, przebiegu wojen toczonych w kraju i poza jego granicami, stosowanej w ich toku sztuce wojennej i wynikających stąd wniosków i doświadczeń.
Dążenie do wyczerpującego ujęcia tematu miało i to na względzie, by sam czytelnik mógł określić, czy dany fakt historyczny miał duże, czy małe znaczenie, a czyny żołnierskie uznać za nieudane lub doniosłe i godne pamięci. Zdaniem autora utrwalenie dla potomnych nazwisk wielu dowódców niższego szczebla, a nawet prostych żołnierzy, którzy przelewali pot i krew i tracili życie za „króla i Rzeczypospolitą” warte było podjętego wysiłku.
Nikt bowiem nie może nas zwolnić z obowiązku spłacenia długu pamięci wobec przeszłych pokoleń. Cele te wypływają z miejsca historii wojskowej w naukach humanistycznych i jej roli w kształtowaniu świadomości historycznej. Stąd też zamiar autora, aby niniejsza praca spełniała również rolę podręcznika dla zainteresowanych słuchaczy wyższych uczelni, zarówno wojskowych, jak i cywilnych oraz dla wszystkich pragnących zdobyć bardziej ugruntowaną wiedzę o przeszłości polskiego wojska i sztuki wojennej.
2.) Mary Beard, John North, Simon Price, „Religie Rzymu”
Mary Beard, autorka świetnej i bardzo dobrze przyjętej na polskim rynku książki „SPQR Historia Starożytnego Rzymu”, tym razem wraz z innymi badaczami zajmuje się rzymskimi wierzeniami. Jej spojrzenie na starożytny Rzym jest świeże i oryginalne. Sprawdźcie sami!
Książka prezentuje całkowicie odmienne od dotychczasowych spojrzenie na przeszło tysiącletnią historię życia religijnego Rzymu: od założenia Miasta, przez powstanie imperium, aż do przyjęcia chrześcijaństwa. Religia znajdowała się w centrum kultury rzymskiej; była częścią działań politycznych i wojskowych, władzy cesarskiej i jej przeciwników, życia rodzinnego i dyskursu filozoficznego. Erudycyjna opowieść Autorów umieszcza religię zarówno w kontekście kulturowym prostej osady z VIII wieku przed Chr., jak i kosmopolitycznego, wielokulturowego społeczeństwa pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Narracja książki koncentruje się na kilku bardziej ogólnych problemach, czyli jak interpretować teorie stworzone przez samych Rzymian na temat ich własnego systemu religijnego i jego początków, na relacjach religii ze zmieniającym się pod względem politycznym Rzymem, znaczeniu monumentów i ich rozmieszczeniu w przestrzeni miejskiej, na zmieniających się wyobrażeniach na temat tożsamości i wspólnoty, religijnych innowacji i – w końcu – rewolucji.
3.) Mariusz Borowiak, „Niszczyciel ORP Burza”
ORP Burza to jeden ze sławniejszych polskich okrętów zbudowanych przed wojną. Zapoznajcie się z jego burzliwą, wojenną historią!
Książka jest jednym z pierwszych tomów nowej serii wydawnictwa Napoleon V, poświęconej historii polskich okrętów wojennych w Wielkiej Brytanii w latach 1939-1945.
W jej ramach opublikowanych zostanie 20 tomów. Omówione zostaną wszystkie znaczące wydarzenia, patrole bojowe oraz starcia jednostek nawodnych i podwodnych „małej floty”, które składają się na dzieje biało-czerwonej bandery na Zachodzie podczas II wojny światowej.
Dodatkową atrakcją opracowania są kolorowe grafiki okrętów i uzbrojenia, unikalne fotografie, relacje naocznych świadków wydarzeń oraz kopie dokumentów przechowywane w archiwach krajowych i zagranicznych.
4.) Fryderyk Masson „Kawalerzyści Napoleona”
To reprint pracy Fryderyka Massona z 1896 roku. Autor, wykorzystując bogatą wiedzę historyczną, zajął kawalerią w armii Napoleona. To świetna książka, którą i dziś warto się zainteresować.
31 ilustracji Édouarda Detaille'go
Była północ, kiedy zmarły cesarz odbywał na Polach Elizejskich ostatni przegląd swoich wiarusów. Kawalerzyści wymachiwali szablami i lancami trzymanymi w niematerialnych dłoniach. Wydając z ust okrzyki, których żaden żyjący nie mógł usłyszeć, pędzili w piekielnym galopie. Stopniowo wyłonili się z obłoku, aby stanąć przed Nim. Zauważył ich i wezwał do siebie.
Dumne istoty podobne były do zjaw w szarawych mundurach, których barwy stłumiła śmierć i noc. Ich twarze pozostawały niewidoczne. Żaden z nich nie dbał o swoją chwałę. Dla nich ważne było tylko jedno imię. Zarazem powszechne i wspólne, imię formacji, w której służyli i walczyli. Imię to, wybrane i wymówione przez Niego, wystarczyło, aby poczuli się nieśmiertelni.
5.) Leon Koczy, „Polska i Skandynawia za pierwszych Piastów”
Jakie były związki Polski i Skandynawii za czasów pierwszych Piastów? To pytanie od lat rozpala polskich historyków wczesnego średniowiecza. Sensowną odpowiedź na nie znajdziecie w książce Leona Koczego.
Aleksander Bruckner pisał kiedyś, że z poglądami naukowymi rzecz ma się podobnie jak z herezjami religijnymi. Mają one to do siebie, że się ciągle odnawiają i że niełatwo je wykorzenić – „starłeś łeb hydrze, alić po chwili odrasta i zaczynaj walkę z nią na nowo…”.
Taką herezją, głęboko zakorzenioną i ciągle ponawianą, jest w naszej nauce skandynawizm, czyli dopatrywanie się silnych związków między Polską a Ultima Thule za panowania pierwszych Piastów.
Jest ta herezja bardzo stara, gdyż rozpoczęła się jeszcze w początkach XIX stulecia, a że znajdowała i ciągle znajduje wyznawców pośród najtęższych historyków, bardzo trudno ją wytępić. W pierwszym okresie skandynawizm objawił się w hołdowaniu poglądom o zależności państwa polskiego od normańskich wikingów, od których przyszło do Lachów prawo, a którzy u nas, podobnie jak na Rusi, zorganizowali państwowość.