Wielka Sobota w Bytomiu-Rozbarku, czyli tradycyjne święcenie pokarmów

opublikowano: 2019-04-20, 17:03
wolna licencja
Okres Wielkanocy łączy z wieloma powoli zanikającymi zwyczajami kultywowanych przez lokalne społeczności. Na terenie Rozbarku, będącego jedną z dzielnic Bytomia (woj. śląskie), w kościele św. Jacka w Wielką Sobotę mieszkańcy święcą pokarmy na wielkanocny stół w tradycyjnych, rozbarskich strojach.
reklama
Wielka Sobota w kościele św. Jacka Bytomiu-Rozbarku (fot. Magdalena Mikrut-Majeranek)

Rozbark stanowi dziś jedną z dzielnicy Bytomia, jednakże do 1927 roku był odrębną gminą wiejską. Do dziś żywe są tu dawne tradycje. Rozbarczanie od pokoleń pieczołowicie przechowują tradycyjne stroje, a okazja do ich podziwiania pojawia się co roku w Wielką Sobotę, kiedy to liczna reprezentacja kultywująca tradycję Gromady Rozbarskiej (dawnego zarządu gminy) uczestniczy w uroczystym święceniu wielkanocnych pokarmów.

Wielka Sobota w kościele św. Jacka Bytomiu-Rozbarku (fot. Magdalena Mikrut-Majeranek)

Zwyczaj ten przywrócono w 2012 roku. Inicjatorem reaktywacji tej tradycji byli ks. Tadeusz Paluch, proboszcz parafii św. Jacka w Bytomiu, Adam Mankiewicz oraz Piotr Mankiewicz, właściciel Muzeum Chleba w Radzionkowie.

Zobaczcie krótkie nagranie dokumentujące tę uroczystość!

Strój rozbarski jest najbardziej charakterystycznym strojem ludowym, jaki noszono na terenie Górnego Śląska, który w okresie międzywojennym obejmował obszar rozciągający się od Mysłowic i Mikołowa aż po Piekary i Tarnowskie Góry.

O oryginalności i sławie rozbarskiego stroju może świadczyć fragment wiersza, skreślonego ręką księdza Norberta Bończyka, zwanego bytomskim poetą czy Śląskim, który w poemacie Stary kościół miechowski: obrazek obyczajów wiejskich w narzeczu górnośląskiem pisze:

Aleć, nie chwalący się mamy przyjacieli

Nawet w mieście; a proszę, jest to lud bogaty

Który swe śliczne, stroje a kosztowne szaty

Nie tylko, jak my wiejscy, w Święta i w Niedziele,

Bierze: tam w dzień powszedni stroi się wesele,

Aby światu pokazać, że się ma ubiory

Na dzień każdy! Z Rozbarku, z reszpektem, ma wzory

Strojów cały Śląsk Górny. Z tego Rozbark słynie

Że chłopy jak rycerze, strojne gospodynie

Bo weźmijmyż no chłopa: Kania ze wstęgami,

Suknia ciemno – niebieska długa a z fręzlami,

U rękawów, kołnierza, i z przodu kieszeni

But wysoki, w nim spodnie ze skórki jeleniej;

A nawiasy w trzewiczkach z długimi korkami,

W sukni ciężkiej fałdzistej, z przodu z fartuchami

Zielonego jedwabiu, gorset lamowany;

Szal bieluśki, o kibić najzgrabniej rzucany,

A u szyi korale niezmiernej wartości;

Zaiste Rozbarcznka równa się Jejmości. –

Czy Ksiądz Proboszcz zna Rozbark?

(…)

POLECAMY

Kupuj świetne e-booki historyczne i wspieraj ulubiony portal!

Regularnie do sklepu Histmaga trafiają nowe, ciekawe e-booki. Dochód z ich sprzedaży wspiera działalność pierwszego polskiego portalu historycznego. Po to, by zawsze był ktoś, kto mówi, jak było!

Sprawdź dostępne tytuły pod adresem: https://sklep.histmag.org/

reklama
Komentarze
o autorze
Magdalena Mikrut-Majeranek
Doktor nauk humanistycznych, kulturoznawca, historyk i dziennikarz. Autorka książki "Henryk Konwiński. Historia tańcem pisana" (2022), monografii "Historia Rozbarku i parafii św. Jacka w Bytomiu" (2015) oraz współautorka książek "Miasto jako wielowymiarowy przedmiot badań" oraz "Polityka senioralna w jednostkach samorządu terytorialnego", a także licznych artykułów naukowych. Miłośniczka teatru tańca współczesnego i dobrej literatury. Zastępca redaktora naczelnego portalu Histmag.org.

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone