Wał Hadriana – najsłynniejsza granica Cesarstwa Rzymskiego [Video]
Budowa wału, a w zasadzie muru, rozpoczęła się prawdopodobnie ok. 122 r. n.e. za sprawą cesarza Hadriana. Trwającą sześć lat budową zajęli się żołnierze trzech stacjonujących w Brytanii legionów i oddziały pomocnicze. Ukończona fortyfikacja osiągnęła długość 117 km, szerokość 3 m i wysokość od 5 do 6 m. Na długości całej konstrukcji, w równych odległościach rozmieszczone zostały forty, w których stacjonowały wojska pomocnicze.
Skąd pomysł na tak olbrzymią konstrukcję?
Hadrian zarzucił ekspansywną politykę swojego wojowniczego poprzednika, Trajana, na rzecz umacniania granic imperium. Najbardziej na północ wysunięta granica znajdowała się wówczas w Brytanii. Podbój wyspy rozpoczął się w 43 r. n.e. za czasów panowania cesarza Klaudiusza i zakończył się w 84 r. n.e., kiedy granice Cesarstwa sięgnęły aż po Kaledonię – obszaru dzisiejszej Szkocji leżącego na północ od rzeki Forth.
Budowa fortyfikacji oddzielającej rzymską Brytanię od „barbarzyńskiej” północy wpisuje się w defensywną politykę cesarza, ale uczeni nie są zgodni co do faktycznej roli tej konstrukcji ani tego, czy plemiona zamieszkujące Kaledonię stanowiły rzeczywiste zagrożenie. Najbardziej prawdopodobne teorie wskazują, że celem muru nie było powstrzymanie inwazji, lecz utrudnianie drobnych napadów i rabunków, a także kontrolowanie ruchów migracyjnych ludności.
Jak przebiegała budowa i jak wyglądało życie żołnierzy strzegących muru? Co stało się z fortyfikacjami po odejściu Rzymian? Wszystkiego dowiecie się z filmu kanału „History Hit”.
