Polonez został wpisany na listę reprezentatywną dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO
Zobacz także:
- 29 kwietnia przypada Międzynarodowy Dzień Tańca. Oto najpopularniejsze, tradycyjne tańce polskie
- Życie towarzyskie ułanów w II RP
Polonez to jeden z najstarszych tańców polskich, a jego genezy można upatrywać w starosłowiańskich korowodach tanecznych. Dawniej nazywany był dworskim. W czasach panowania Sasów i Stanisława Augusta Poniatowskiego polonezem inaugurowano wszelkie bale. Współcześnie wykonywany jest podczas studniówek, których jest stałym elementem.
Polonez jest tańcem, który często nazywa się chodzonym, pieszym i polskim, a w przeszłości również wielkim, przodkiem, polizonem, polonejzą, wolnym, czy obchodnym. Najstarsze tańce tego typu udokumentowane zostały na terenie Polski już w XVI wieku, choć jego zasadnicza forma muzyczna i choreotechniczna stosowana do dziś wykrystalizowała się w XVIII wieku - głosi wpis opublikowany na Krajowej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego.
Jak wskazują przedstawiciele Narodowego Instytutu Dziedzictwa, wniosek w sprawie umieszczenia poloneza na Liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO został złożony w marcu 2022 roku, a 5 grudnia 2023 roku podczas 18. Sesji Międzyrządowego Komitetu w Botswanie, dokonano oficjalnego wpisu.
Na Reprezentatywną listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO wpisano go jako szósty elementy polskiego dziedzictwa kulturowego po szopkarstwie krakowskim, kulturze bartniczej, sokolnictwie, dywanach kwiatowych przygotowywanych na procesje Bożego Ciała oraz flisactwie.